Robine
Ik wordt weer gillend wakker en stoot mijn hoofd weer. Kreunend van de pijn laat ik me weer zakken in het matras, met de armen van Niall nog steeds om me heen geslagen.
'Robine? Gaat het?' Ik knik langzaam.
'Hoe laat is het?' Niall kijkt op zijn horloge.
'Half 9.' Ik knik en kijk opzij, waar het gordijn hangt, dat het bed afsluit van de buitenwereld.
Opeens wordt het gordijn opzij getrokken en zie ik Louis staan. Hij kijkt me bezorgd aan. 'Robijntje, alles oke?' Ik knik langzaam.
'Gewoon een nachtmerrie. Niks aan de hand.' Louis knikt twijfelend, niet zeker wetend of hij het moet geloven. Lynn verschijnt naast Louis en trekt me meteen in een knuffel. Ik glimlach en knuffel Lynn terug.
De anderen verschijnen ook en kijken me bezorgd aan. Ik schudt mijn hoofd en stap het bed uit.
'Over een half uurtje komen we aan in Hiroshima.' Ik knik en loop naar de keuken, om een blikje cola te pakken.
'Oke.' Ik loop terug naar de bedden en pak een setje kleding. 'Ik ga douchen.' Ik verdwijn in de badkamer en draai zuchtend de deur op slot. Ik leun tegen de wasbak aan en kijk naar mezelf in de spiegel.
Mijn ogen zijn rood van vermoeidheid en mijn haar lijkt wel een vogelnest.
Ik zucht en borstel mijn haren door, terwijl de stralen warm beginnen te worden. Als mijn haren knooploos zijn, stap ik onder de inmiddels warm geworden stralen. Ik laat de stralen genietend over mijn lichaam glijden en pak mijn shampoo. Ik wrijf mijn haren in en spoel daarna de shampoo uit mijn haren. Daarna zeep ik mijn lichaam in en zie een paar dunne lijntjes die gekerfd staan op mijn lichaam.
Littekens.
Als ik iets deed wat Levi niet goed vondt, sneedt hij me met zijn zakmes. En dat was nogal vaak.
Een seconde later verlaten warme, zoute tranen mijn ogen en vermengen zich met het warme water van de douche. Ik laat me op de grond zakken en snik zachtjes.
Alle herrineringen stromen mijn gedachten binnen in korte tijd. Het gevoel van het mes op mijn lichaam, de pijn. Hoe zijn vrienden me elke keer weer verkrachten. De strak zittende kleding, dat aanvoelde als een tweede huid.
Alles.
Na een paar minuten stap ik weer overeind en zet de douche uit. Ik pak mijn handdoek en wrijf mijn lichaam droog.
Er wordt geklopt op de deur en ik schrik. 'Robine, ben je bijna klaar?' Sabine.
'Ja. Wacht heel even.' Ik kleedt me snel aan en loop de badkamer uit. Ik wil verder lopen, maar wordt tegengehouden door een hand, die mijn pols vastgrijpt. Sabine kijkt me bezorgd aan.
'Gaat het wel, Robine?' Ik knik.
'Alles gaat prima.'
Ik trek mijn pols los en loop verder.
'We zijn er bijna.' Ik knik en kijk door de geblindeerde ramen naar buiten.
-
Eenmaal aangekomen in het concertgebouw, zie ik Luke, Ashton, Calum en Michael uit hun tourbus stappen. Luke loopt meteen naar me toe en aait me over mijn haren.
'Hee kiddo. Lekker geslapen?' Ik haal mijn schouders op.
'Redelijk. Jij?'
'Heerlijk.' Hij glimlacht en slaat twijfelend een arm om me heen als we naar binnen lopen. Ik leun tegen hem aan en snuif zijn geur op.
'Ik wil je straks mijn verhaal vertellen. Alleen. Kom naar de duinen over vijf minuten.' Luke knikt.
'Ik zal er zijn.' Ik glimlach en volg de rest naar onze kamer. Die van 5sos is naast ons.
Ik loop naar Niall en tik hem op zijn schouder. Hij draait zich om en kijkt me vragend aan.
'Ik ga even naar buiten.' Niall knikt en ik loop weer naar buiten. Ik pak snel mijn gitaar uit de tourbus en loop naar de duinen. Ik kijk naar de opkomende zon en zak op het gras.
Ik haal mijn gitaar uit de gitaarhoes en begin te spelen. Ik speel say something en zing zachtjes mee.
'Say something I'm giving up on you,
I'll be the one if you want me to,
Anywhere I would have followed you,
Say something I'm giving up on you.And I, I'm feeling so small,
It was over my head,
I want nothing at all,
And I, will stumble and fall,
I'm still learning to love,
Just starting to crawl.Say something I'm giving up on you,
I'm sorry that I couldn't get to you,
Anywhere I would have followed you,
Say something I'm giving up on you.And I will swallow my pride,
You're the one that I love,
And I'm saying goodbye.Say something I'm giving up on you,
And I'm sorry that I couldn't get to you,
And anywhere I would have followed you,
Oooooh,
Say something I'm giving up on you.Say something I'm giving up on you,
Say something...'Een traan rolt over mijn wang en valt neer op het gras. Ik hoor een takje achter me breken en dan geklap.
Ik kijk verschrikt om en wil gillen, maar het lukt niet. Hij legt zijn hand over mijn mond en sleept me mee naar zijn zwarte Mercedes.
Ik verzet me, maar het heeft geen zin. Hij duwt me de auto in en doet mijn gordel om, waarna hij snel de deur dicht gooit. Ik probeer hem weer open te krijgen.
Fuck. Hij is vergrendeld.
Hij stapt in en legt zijn hand op mijn wang. Hij drukt zijn lippen ruw op de mijne en geeft me dan een klap.
'Hallo, slet.'
Hij doet zijn gordel om en doet zijn en mijn raampje iets naar beneden, waarna hij de sleutel omdraait. Ik kijk in de spiegel en zie Luke lopen.
'Luke! Help!' Luke kijkt verbaasd op en rent naar de auto. Ik kijk hem met tranen in mijn ogen aan en zie hem steeds kleiner worden.
Naast me begint Levi te lachen en ik kijk hem kwaad aan.
'Wat wil je van me?' Levi kijkt me grijnzend aan, die vieze vuile grijns.
'Je weet wat ik wil, slet.' Ik bijt op mijn lip. 'Geld. En daar ga jij voor zorgen, met dat mooie lichaam van je.' Ik slik en kijk naar mijn handen.
'Laat me gaan, alsjeblieft?' Smeek ik hem. Levi pakt mijn kin ruw vast en draait mijn hoofd naar hem toe.
'Pas als je vriendjes het geld hebben gebracht. En tot die tijd, ben je mijn speeltje.' Ik slik weer.
JE LEEST
adopted by Niall Horan *1
FanfictionRobine (17) zit al sinds haar elfde in het weeshuis. Samen met Natasha (18) deelt ze een kamer. op een regenachtige dag komt er een jongen met blond haar en blauwe ogen naar het weeshuis. Robine kan haar geluk niet op als de blondharige Niall Horan...