adopted by Niall Horan *1

36

Niall

Alles om me heen gebeurt in een waas. Ik blijf maar op mijn hotelkamer spelen op de gitaar van Robine. Ik mis haar, ik mis haar om me heen.

Naast me ligt haar hemd, dat ze vanacht aan had gehad. Haar geur zit erin, en zo heb ik nog meer van haar om me heen.

Ben ik een slechte vader?

Had ik met haar mee moeten gaan?

Als ik mee was gegaan, was ze dan nog hier?

Een klopje op de deur laat me opschrikken uit mijn gedachten. Louis komt de kamer in lopen met een dienblad. 'Niall, je moet wat eten. Je hebt al ruim een halve dag niks gegeten! Dat is een nieuw record!'

Ik schiet hem een blik en hij is meteen stil. Hij komt naast me zitten en zet het dienblad op mijn schoot. Ik zet het dienblad weg en zucht diep.

'Ik eet niks tot ze terug is, Louis.' Louis bijt op zijn onderlip en geeft een klopje op mijn schouder.

'Ze komt wel terug. Maar tot die tijd, moet jij gezond en sterk blijven. Dus, eet je bord leeg en kom bij ons zitten om een plan te bedenken.' Ik schudt mijn hoofd en begin weer op de gitaar te spelen.

Louis zucht en loopt de kamer weer uit. Het dienblad heeft hij laten staan.

Maar daar besteedt ik geen aandacht aan. Ik denk aan alle dingen van Robine. Zelfs de kleinste dingen.

Uit mezelf speel ik de melodie van little things. Terwijl ik dat doe, zie ik Robine voor me.

Haar lange, bruin-blonde haren.

Haar oceaan-blauwe ogen.

Haar aanstekelijke lach.

Haar witte tanden.

Het roze enkelbandje, wat ze altijd om heeft. Er hangt ook een hartje aan.

Haar ochtendhumeur, als ze er vroeger uit is dan ze zelf wil.

Haar altijd vrolijke humeur, hoewel dat de laatste paar dagen anders was.

Hoe ze gillend wakker werd na een nachtmerrie, die ze de laatste twee dagen nogal vaak had.

Nachtmerrie's...

Waar zouden ze over zijn geweest?

Waar heeft ze over gedroomd?

Misschien dat Luke meer weet, daar was ze de laatste minuten waarschijnlijk.

Ik sta op en loop naar de hotelkamer van 5sos. Ik klop op de deur en Calum doet open. 'Hee, Niall. Alles goed?' Hij kijkt me bezorgd aan. Ik schudt mijn hoofd.

'Waar is Luke?' Calum laat me binnen.

'In zijn kamer.' Ik knik en loop naar Luke's kamer. Ik klop zacht op de deur.

'Donder op, Michael!' Ik steek mijn hoofd om het hoekje van de deur en Luke zucht opgelucht. 'Oh, jij bent het.' Ik knik en loop naar Luke toe. Ik zak naast hem op het bed en Luke kijkt me aan.

'Weet jij meer? Wie Robine ontvoerd heeft, bijvoorbeeld?'

Luke knikt. 'Levi.'