adopted by Niall Horan *1

2

Robine

Na 20 lange minuten klopt er iemand op de deur. Ik blijf zitten, terwijl Natasha de deur opent.

Opeens voel ik twee warme handen op mijn schouders en ik kijk verschrikt op. Niall kijkt me glimlachend aan. 'Lieve Robine, wil je alsjeblieft mijn dochter worden?' Ik kijk hem ongelovig aan, maar knik dan. 'Nice! Moet ik je helpen met je koffers of lukt het wel?' 'Het lukt me wel.' Niall knikt en loopt de kamer uit.

Meteen komt Natasha naar me toe gelopen met een grote glimlach op haar gezicht. 'Je wordt geadopteerd! Ik ben zo blij voor je!' Ik knik alleen maar, waardoor Natasha me vragend aankijkt. 'Ben je niet blij?' 'Natuurlijk wel! Maar ik ga je gewoon zo erg missen!' Natasha sluit me in haar armen. 'Ik ga jou ook missen, maar we houden contact.' Ik knik en ze laat me los. 'Ik help je wel met je koffer.' Ik knik en we beginnen mijn koffer in te pakken.

Na tien minuten lopen we naar beneden. Ik zet mijn koffer en gitaarkoffer neer en geef Natasha nog een laatste knuffel en check voor de laatste keer haar nummer in mijn Nokia. We hebben niet veel geld, dus ik heb nog zo'n oude Nokia.

Niall staat met zijn handen in zijn zakken te wachten tot we klaar zijn. Ik laat Natasha los en ik zie de tranen in haar ogen staan.

Afscheid nemen is moeilijker dan ik dacht. 'Het ga je goed. Jij wordt ook nog geadopteerd. Ik spreek je snel weer.' Ze glimlacht en ik glimlach terug.

'Ben je klaar om te gaan?' Ik kijk om en knik. Niall pakt mijn koffer en mijn gitaarkoffer en ik loop met Natasha naar de voordeur. 'Zo hier scheiden onze wegen.' Ik knik. 'Bye, je was de beste vriendin ever!' 'Je bedoelt: bent.' Ik grinnik en knik. 'Dat bedoel ik.'

Ik hoor een kuchje achter me en draai me om naar Niall, die me lachend aankijkt. Ik lach terug , loop naar hen toe en zwaai nog een keer naar Natasha. Ze zwaait terug en ik loop met Niall mee naar de auto. Niall houdt de deur open en ik stap in. Niall loopt om de auto heen en stapt achter het stuur.

We rijden weg en ik kijk nog één keer om. Het hele weeshuis staat me lachend uit te zwaaien en ik zwaai terug. Niall toetert en ik bijt op mijn lip, om niet te hoeven huilen.

'Zwaar, hé, afscheid nemen?' Ik knik en kijk hem aan. Zijn blik is gefocust op de weg. 'Hoelang is het rijden?' 'Een half uur.' Ik knik en haal mijn mobiel uit mijn zak. Ik druk op 'Natasha' en begin te typen.

Mis je nu al x me.

Al snel krijg ik een bericht terug.

We missen jou ook x ons allemaal.

Ik glimlach en zo te horen ziet Niall het ook. 'Wat is er?' Ik laat het gedprek zien en Niall glimlacht ook. 'Ze was zeker je beste vriendin?' Ik schudt mijn hoofd.

'Ze ís mijn beste vriendin.'