adopted by Niall Horan *1

3

Robine

Na een half uur komen we aan bij een groot huis. Nou ja, eerder een grote villa. Niall toetst een code in bij de poort en de poort opent zich vanzelf. 'De jongens komen zo ook om je te leren kennen.' Ik kijk hem verbaasd aan. 'De jongens? Ben je homo?' Niall kijkt me lachend aan. 'Ben je bekend met One Direction?' Ik denk even na en knik dan. Mathilde luisterde vaak naar hun muziek, en zij zat in de kamer naast ons.

'Ik ben dé Niall Horan. Niall van de boyband One Direction.' Daarvan herkende ik hem dus!

Ik knik begrijpend en wendt blozend mijn gezicht af. 'Sorry.' 'Waarvoor?' 'Dat ik dacht dat je een homo was.' Niall parkeert de auto en legt zijn vinger zacht onder mijn kin. Ik draai mijn hoofd naar hem toe en hij kijkt me indringend aan. 'Het is oké. Mensen maken fouten en van je fouten leer je.' Ik glimlach en stap uit de auto.

'Je hebt een mooi huis.' Niall grinnikt. 'Je bedoelt: wij hebben een mooi huis.' Ik grinnik en knik. 'Ook goed.' Ik pak mijn gitaarkoffer uit de auto en loop met Niall naar de voordeur, die mijn andere koffer draagt. 'Speel je veel gitaar?' Ik haal mijn schouders op. 'Wat is veel?' Niall grinnikt. 'Goede vraag. Laten we zeggen, elke dag?' Ik schudt mijn hoofd. 'Als ik klaar ben met al mijn taken en als ik verdrietig ben.'

Niall doet de voordeur open en loopt naar binnen. 'Voel je je vaak verdrietig?' Ik haal mijn schouders op. 'Minder als eerst. Ik denk soms aan mijn echte ouders en dan stromen de tranen over mijn wangen. Door muziek voel ik me weer vrolijk.' Niall knikt en zet de koffer naast de trap. 'Eerst een rondleiding of naar je kamer?' Ik kijk even rond en zeg dan zonder te twijfelen: 'rondleiding.'

Niall grinnikt en pakt mijn hand. We lopen naar een kamer met een grote tv en een lounge-bank. 'De woonkamer.' We lopen door een deur. 'De keuken.' We lopen terug naar de gang waar de koffers staan. 'De aankomst-gang en de kelder.' Hij wijst naar een deur onder de trap, waar dus de kelder zit.

We lopen naar boven en hij loopt een kamer binnen. 'De logeerkamer.' We lopen verder. 'Mijn kamer.' We lopen weer verder. 'Louis' kamer.' 'Wonen ze hier ook?' Niall schudt zijn hoofd. 'Nee, maar we hebben vaak filmavond en dan blijven ze slapen.' Ik knik begrijpend en we lopen verder.

We lopen nog een trap op en lopen weer een kamer binnen. 'Liam's kamer.' We lopen weer verder. 'Harry's kamer.' Bij de laatste deur blijven we staan. Niall opent de deur en mijn mond valt open. 'Jouw kamer.'

Mijn kamer is lichtblauw en lichtroze. Er staat een kingsize bed, een groot wit bureau en een witte bureaustoel. Ook staat er een grote flatscreen tv in een hoek, met een lichtrode bank ervoor en op het bureau staat nog een computer. Er zijn nog 2 deuren. Op de ene staat badkamer en op de andere inloopkast.

Ik loop naar Niall en geef hem een knuffel. 'De kamer is prachtig!' Hij verstijft even, maar slaat dan zijn armen om me heen en drukt een kus op mijn bruin-blonde haren. Ik glimlach. 'Ik ben blij dat je het mooi vindt. Zal ik je koffers naar boven tillen?' Ik knik en loop met hem mee naar beneden, om mijn gitaarkoffer mee te nemen.

We lopen de twee trappen weer op naar boven en als we weer in mijn kamer staan, geeft Niall me een krijtje. Ik kijk hem vragend aan. 'Voor je naambordje op de deur. Iedereen heeft een naambordje op zijn deur bij ons.' Ik knik begrijpend en zet mijn naam op het naambordje.

'Zullen we weer naar beneden? De jongens zullen zo wel komen.' Meteen gaat de bel door het huis en we lopen de trappen weer af. 'Doe jij open? Dan zet ik alvast de glazen klaar.' Ik knik en loop naar de voordeur. Er staat een jongen met bruine krullen en groene ogen voor de deur. 'Hallo, ik ben Harry.' 'Robine.' Harry stapt naar binnen en ik sluit de deur.

'Voel je je al een beetje op je gemak hier?' Ik haal mijn schouders op. 'Ik ben er nog maar net tien minuutjes.' Harry knikt en we lopen naar de woonkamer, waar Niall de glazen al heeft klaargezet en op de bank zit. Hij staat op en geeft Harry een 'matenknuffel'.