AHLAKSIZ HAYATLAR

SIR DOLU ÇERÇEVE!

SU

Resim neden oradaydı?kime aitti bilmiyorum.tek bildiğim o çerçevenin içindeki kız bendim.bizim evimiz olabilirdi.o adam ekrem bey değilse çocukta sinan değilse kimdi?

"İyi gözükmüyorsun."

Ateş omuzlarıma şalı bıraktı.yumuşak elleri omzumu okşarken rahatlamaya çalıştım.sandalyeyi çekip yanıma oturdu.birlikte anason kokusunu içimize çekerken huzurlu hissetmek istiyorduk.

"Onlar kim?"

"Bilmiyorum güzelim."

Oda bilmiyorsa kim bilecekti?ben bu sırrı ve altındaki gerçeği nasıl öğrenecektim.

"Beni neden buraya getirdin?eve götüremezmisin?"

"Senin yerin benim yanım!gitmek söz konusu bile değil."

"Gitmek istiyorum! Bana iyi davranarak bebeği sahiplenerek vicdanını nasıl rahatlatırsın?bu bencillik!"

"Bu bencillik değil.sahiplenmek."

"Geç kaldın!"

Kaşlarını çattı.istemediği,hoşuna gitmeyen bir şey söylemiştim.o geç kaldığını biliyordu zaten.tek istediği kendini affettirmek olsada,kalbimi söküp atmıştı bir kere.içimdeki deprem onun yüzündendi!şimdi dönmüş ve enkaz altında kalan aşkımızı çıkarmaya çalışıyordu.kalbimi ezen taşları kaldırmaya gücü yetebilecekmiydi?

"Ben hiçbirzaman geç kalmam su.sadece beklettim."

"Ben seni beklemiyordum ateş.ben eski ateşi bulmaya çalışıyordum.benimle ölüme göğüs geren adamı!"

"O adam burada!"

Elimi tutup kalbine götürdü.kalbinin gümbürtüsü benim atışlarımıda hızlandırmıştı.

"Sende buradasın.asuda burada."

Gözlerimi yumdum.kirpiklerim ıslandı ve damlalar yanağıma hızla süzüldüler.

"Canımı çok yaktın."

"Canım çok yandı." dedi.

Gözleri kızarmıştı.ateş buradaydı.bir kaç santim yanımda.elimi uzatsam tutacağım mesafede.o ateş olmuştu bile.ama kalbim onarılmaya hazır değildi.güvenmek için çok erkendi.

"Su-

"Ateş.lütfen,lütfen sadece sus."

Şalı omzumdan atıp ayağa kalktım.sandalyeyi geriye itikleyip ateşin dizine çarparak uzaklaştım.ona sarılmamak için kendimi nede çok tutmuştum.dişlerimi sıkmaktan damaklarımı hissedemeyecek derecedeydim.odaya girip kapıyı kilitledim.bu gece yanlız kalıp düşünmek istiyordum.sadece düşünmek...

ERTESİ SABAH

bahçeden kahkaha sesleri öyle yükseliyorduki kafama yastığı basmama rağmen kesilmemişti.karnımı tutarak yataktan kalktım.camdan kahvaltı masasının etrafında oturan ateşi,batuyu,sibeli ve tanımadığım bir kızı gördüm.kız elleriyle görsel birşeyler anlatıyor ve diğerleride kahkaha atıyordu.üzerime bir şal alıp aşşağı indim.merdivenler nefes nefese kalmamı sağlamıştı.zaten hamilelik piskolojimi yerle bir etmeye yetmiyormuş gibi bunun yan etkileri beni öldürüyordu.kağan ile buraya geldiğimden beri görüşemiyorduk.m doktorum hemde arkadaşımdï.telefonumda yanımda olmadığı için kontrollerimi yapması mümkün olmayacaktı.tuhaf gelecek ama asu'yu o olmadan doğurmak istrmiyordum.koltukta oturan çocuk bahçe kapısına varmadan görüş alanıma girdi.ayaklarïnı önündeki kanepeye uzatmış bilgisayar oyunlarından,vurdulu kırdılılardan oynuyordu.nerden baksan on dokuz yirmi gösteren çocuk ters taktığı cap'ini çıkarıp bana gülümsedi.