AHLAKSIZ HAYATLAR

"HANGİ KAPI"

YAVAŞ YAVAŞ BENİ ANIMSAYACAKSIN...

-SU-

Onu görmek istemiyordum gözlerimi kapasam ve o gitmiş olsa diye içimden geçirmeye başladım ama açtığımda hala önümdeydi dudağının kenarı patlamış gözü mor ve kıyafeti eskiydi evet bu kesinlikle sahra olmazdı ekrem beyin biricik kızı bu hale düşecek ha asla inanmazdım beni nasıl buldu ve neden bana geldi bilmiyordum şaşkınlığımı üzerimden atınca ateşin ona yaklaştığını gördüm uzanıp kolundan tutmak istedim ama nehir ve handede o yöne ilerledi sinirlerim tepeme çıkmıştı geçmişe dair kimseyi hayatımda istemiyordum neden buradaydıki.

ATEŞ-sen iyimisin ? derken elini omzuna koymuştu sahra kafasını hafifçe oynatıp hayır diyebildi.tek çarem yanlarına gitmek oldu sahrayla gözgöze geldiğimizde okadar aciz okadar zavallı bir durumda olduğunu gördümki gözleriyle adeta sana ihtiyacım var diyordu.

o gün gözümde tekrar ve tekrar canlandı annemin kanlar içinde salondaki hali travma geri geliyordu sanki bu geceyi böyle hayal etmemiştimki ben bahçe kapısındaki motor sesiyle o yöne döndük bir çocuk ve kız motordan indi ateşte onlara dönüp "mert "dedi demekki tanıyordu çocuk kaskı çıkarıp sırıtmaya başladı ama bu ifade sahrayı görünce yüzünde donup kalmıştı arkadaki kızda inip sahrayı gördüğünde ardı ardına sorular sormaya başladı.

çocuk kaslı bir vücuda sahipti o tişörtün altından her halükarda belli oluyordu kumral saçları ve yeşil gözleri gece bile parlıyordu gri tişörtü ve kotuyla dergiden ışınlanmış gibiydi kızda onun aksine fazla süslüydü dikkatim bir an olsun onların gelmesiyle dağılmıştı.

ATEŞ-bizde ne olduğunu anlamaya çalışıyoruz.

MELDA-tanrımm diyip sahraya yaklaştı tatlım sana ne oldu böyle dedi.

tatlımmı emin ol hiçte tatlı değil dememek için kendimi zor tuttum benim dışımda herkes onunla ilgileniyordu.

SAHRA-be-ben suyun kardeşiyim.

bunu demesiyle bütün gözler beni buldu ki bu en son istiyceğim şeydi kardeşimmiş kallleş bir kardeş sahtekar bir kardeş kardeş kelimesinde en son sırada yer alıcaksın sahraa!!!

NEHİR-su bu doğrumu yani bu kız

ATEŞ-su bizi duyuyormusun?

ateş ne ara yanıma geldi ve ne ara omuzlarımdan tutup sarsmaya başladı farkında bile değildim gözlerimi onun koyulaşmış gözlerine çevirdim kaşları çatık bir şekilde birşeyler tekrarlıyordu ama hiçbirini duymuyordum sanki sadece ağzını oynatıyordu elimi göğsüne koyup destek almaya çalıştım yumuşak ve sıcak elleri yanağımı bulduğunda sanki yüzüm avuçlarına gömülmüştü.

ATEŞ-su iyimisin güzelim su beni duymuyormusun

SU-o benim kardeşim falan değil değil tamammı

bunları söylerken çoktan yanaklarım ıslanmıştı ateş kafamı tutup göğsüne yasladı ve kollarını doladı kollarının arasında adeta bir kediye dönüşmüştüm gözlerimi yumup burdan hiç ayrılmak istemediğimi binlerce kez içimden geçirdim arkadan hala konuşma sesleri geliyordu ama hiçbiri umrumda değildi şuanda ateşe sarılmak herşeyden çok daha önemliydi. bunu hissetmemeliydim ama kalbim deli gibi çarpıyordu.

kokusu burnuma dolarken tekrar sıkıca doladım kollarımı saçlarımı okşayıp beni bıraktığında "yapma" demek istedim ama çoktan bırakmıştı bile.

SAHRA-su olanları sana anlatmama izin ver

SU-seni dinlemek istemiyorum ben seni görmek istemiyorum.