AHLAKSIZ HAYATLAR

*BEYAZ BAHÇE*

-ATEȘ-

suyun yüzünü incelerken dalip gitmiștim üzerini örtüp yataktan kalktim ve așșaĝi indim.biraz televizyona göz atip uyumaya karar verdim bugün oldukça yorulmuștum ama unutamayacaĝim bir gün olmuștu.her ne kadar ondan kaçmaya çalișsamda kalbim buna izin vermiyordu kendimi kasmak zorunda olmadiĝim tek yer onun yaniydi ve bu huzur vericiydi bașima binbir türlü belada açmiș olsa ona koșmaktan vazgeçmeyeceĝimi biliyordum.mutlulukla gözümü yumdum.

-SU-

lanet!!! ne diye beni uyandirmaz arkadașim okula geç kaldim.

"yine söylenmeye bașlamișsin" dedi karșimda dikilirken.

"çok komiksin ama sana gülemiyicem!"

"yine ne yaptim?"

"sayende okula geciktim".

"ahh tabi buda benim hatam sen-

Bana yine bağırmaya başlayacağını hissettim ve dudağımı ısırdım oda konuşmaya devam ederken aniden durdu.

"Ahh,hayır".

"Tamam ateş sensin ateş bırakta gidiyim".

Rahatsız olmuşcasına kıvranıyordu koluna çarpıp odadan çıktım ve güldüm kesinlikle sabah sabah tadını kaçırmış ve onu delirtmiştim.belliki ilk derse yetişemiyicektim o halde biyolojik babamı görmeye gidebilirdim.evden çıktım inanç arabaya yaslanmış esniyordu koluna dokunduğumda irkildi ve gözlerini açtı.

"Özür dilerim ateş bey ben burda tamd-

Beni görünce rahatladı ve nefes aldı.

"Seni bu kadar korkutuyorsa işi bırakmalısın!"

Tebessüm etti bende yanından ayrıldım.

nasil bir ilișkileri vardi böyle gece kanka sabah patron ve çalișan??

taksiye atladim fazla param kalmamiști demir beyde herșeyi öĝrendiĝine göre onun yanindada çalișamazdim ama șu leyla hanimida merak etmiyor deĝilim onun sayesinde baya para kazanmiștim.

"buyrun,geldik".

parayi uzatip indim.evin önünde dikilmeye son verdim ve içeri adim attim zile basip geri çekildim çok geçmeden kapi açildi.babam nerdemi diyecektim? yada demir bey?

"sizi bekliyor".

söylememe gerek kalmadan çalișma odasina yönlendirildim kapiyi tiklatip girdim beni görünce ayaĝa kalkti yüzünde neșe dolu bir ifadeyle bana sarildi doĝrusu bu beni șașirtmiști.

babama sarilmayi dilerdim...

bu sadece yabanci birine sarilmak gibiydi iște ekrem bey bile bana sarilmazdiki.

"seni görmüyeli uzun zaman oluyor kizim".

ayrilip siyah deri koltuĝa oturdu ve benide oturttu.soĝuk ifademi korumaya devam ettim çünkü onu sevmek için bir neden bulamiyordum.

"sinani sürekli yanima yollamaktan vazgeçin".

"geldi demek?"

"bakin sizinle yașamiyicam hatta sizinle görüșmüyücem".

"seni anli-

"hayir! beni asla anliyamazsin yillarca öldüĝünü bilerek yașadim sonra seni bulduĝuma sevindim.ama gerçek hissimin kalp kirikliĝi olduĝunu unutmuștum".

"su lutfen dinle".

"sen annemi yanliz biraktin! beni babasiz biraktin! annem ölürken mutlu yuvan sicakmiydi baba??"