FIGHT OR LOVE?

CHAPTER 4-DATE

Andrein's POV

Inis akong naglalakad papunta sa University Head's office. Ewan ko kung tungkol saan nanaman ang kailangang pag-usapan. eto yung ayoko eh, yung kakausapin mag-isa. tsk! Ang hirap sumagot nang sumagot sa mga tanong. Ang daldal pa naman ng baklang yun, leche!

Naka-kunot na ang noo ko nung bigla kong matanaw ang isang taong laging kumukumpleto ng araw ko. Bakit kaya di ko kayang magalit sa babaeng 'to? Tingin ko nga, lalo akong gumagwapo pag kausap ko siya, lalo na pag naiinis siya.

She's reading something while walking towards me. Teka, bakit papunta din siya dito? *evil smile*

Nauna akong makarating sa tapat ng office kaya pinag-masdan ko muna siya. She's a perfect girlfriend material.. gorgeous, sexy, intelligent, and hard to get. She never fails to amuse me the way she talks, the way she acts and the way she thinks and reacts about a certain thing.

Di ko pa nga makalimutan yung nangyari sa canteen. That's the very first time that I did control my anger. Yun lang ang nag-iisang pagkakataon na merong tumanggi sakin. She's really different right?

Nang makalapit siya ng 1 metro ay saka ako nagsalita.

"Good Morning SC President" sabi ko kaya napa-angat siya ng tingin. "Lahat yata ng lugar dito sa school ginagawa mong library." pagpapatawa ko.

"Is it a big deal for you?" seryoso talaga 'to. tss. o mainit lang talaga ang ang dugo niya sakin.

"No. But, do you want me to deal with that for you?" bigla siyang umiling sa sinabi ko.

"I want the school to do it not just for but for everybody. But that's not a good university to be built." sabi niya saka pumasok sa loob ng office.

Tsk! hilig lumusot. Pero teka, bakit pumasok din siya sa loob. At dahil sobrang curious na ako ay pumasok din ako sa loob. Nakita kong nakaupo siya sa tapat ng table ni Mr. Lacson (University Head).

kumunot ang noo niya nang makita ako. Nagtataka yata na nandito ako. Ngumiti ako at umupo sa tapat niya.

"Kakausapin ka din pala." I looked straight to her. Wala pa yung school head. Nag-aayos nanaman yun, may gwapo eh. tss.

"Obviously." at saka nagbasa ulit. Taray, sungit, pero bagay naman.

"Sa'kin ka nalang tumingin para di masayang ang oras mo." napahawak pa ako sa chin ko.

"You're just wasting your time on convincing yourself and me. kung ako sayo, tumahimik ka nalang diyan." mariin niyang sabi nang di tumitingin sakin. tss.

"Haha! bagay talaga tayo." biglang napa-angat ang tingin niya pero halatang naiinis siya.

"Stop blabbering Mr. Weymann, I am going to attend a debate after this meeting and you're a great destruction so please shut up." damn! that stare! 

Parang naglilikot ang puso ko ah.

"Good Morning ms. Kastler and Mr. Weymann." pang-iistorbo nitong school head na umupo sa couch niya. Kahit di ako tumingin, I know that he's staring at me. Bakla talaga.

"Good Morning sir." sabay na sabi namin ni Psyche. Will I call her mine? Not 'will', 'should' is the right term.

"I heard that you're doing great with your organizations and I want to thank you both for that. And because you're doing great, i'm giving you two an assignment'" masayang sabi nung bakla. Pero teka, assignment saming dalawa? Sounds fun right?