BÖLÜM 29: OĞLUM

10.4K 405 24
                                    

BEN GELDİM :D BİLİYORUM AMA BİLİRSİNİZ GEÇ OLSUN GÜÇ OLMASIN DERLER...

YORUMLARINIZI, OYLARINIZI EKSİK ETMEYİN.

EĞER HİKAYEMİ BEĞENİYORSAN ÖNERE DE BİLİRSİNİZ :)

Ö-PÜL-DÜ-NÜZ :)

RÜZGAR'IN AĞZINDAN DEVAM...

Uyandığımda hava daha bir berrak,güneş daha bir parlaktı sanki. Bu resmi o kadar benimsemiştim kiaklımda abartmıştım da abartmıştım. Öyle ki olmayan kuşlarıncıvıltısını bile duyabiliyordum artık. Eksik tek bir şeyvardı. O da yüreğimi ısıtan bir güzel. Şanslıydım. Yanımdaiki tane vardı.

Dirseğimin üzerinde doğrulup elimiusulca yüzünde gezdirdim. Hamilelik ona yaramış daha birgüzelleştirmişti sanki. Bunun bir önemi yoktu. Onukıyaslayabileceğim biri de yoktu. Benim için tek güzel oydu.Dünyadaki en güzel kadın benim kadınımdı. İstedikleri kadar ogüzellik yarışmalarını yapıp insanları eğlendirebilirlerdi.

Yüzünü usul usul okşarken o halauyuyordu. Yol onu epey yormuştu. İnat edip uyu dememe rağmenuyumamıştı. Bu düşünceyle kaşlarım çatıldı. Uyurken bilebeni sinir edebiliyordu. Allah yukarıda biliyordu. Bu sarışınbenim sonum olacaktı. İyi veya kötü. Ekşi veya tatlı. Çoktanacıkmış, biraz sonra guruldamaya başlayacak olan karnım beynimesinyal göndermeye başlamıştı. Abuk sabuk düşüncelerimikelimelere dökmeden karnıma bir şeyler koymam gerekiyordu. Öncedenönlem almak her zaman önemliydi.Sahi saat kaç olmuştu?

Sarışınıma sırtımı dönmekzorunda kalsam da yatakta döndüm ve dün gece yatarken başucumdaki komodine bıraktığım telefonumun üzerindeki yuvarlaktuşa tıklayıp ekranı aydınlattım. Saat on ikiye geliyordu. Şuana kadar yemek diye sayıklamaya başlamamam bir mucizeydi.

Yatakta doğrulup oturur pozisyonageçtim. Ellerimle gözlerimi ovaladım. Ellerimi yatağa paralelolarak koydu. Ellerimden destek alarak kalktım. Bir yandan da onuuyandırmamak için sessiz olmaya çalışıyordum. Komutlar beynimefazla gelince olası bir kaza kaçınılmaz oldu tabiki. Önümdeduran yastığı görmedim. Ona takılıp yere düşmüş. Bedenimsert zeminde tok bir ses çıkarırken Asya'yı uyandırmamak içingirdiğim tüm çabalar başarısızlıkla sonuçlanmıştı. Benkendime söverken oda da başa bir ses duyuldu.

"Rüzgar" Uyku mahmurluğubir insanın sesine bu kadar mı yakışırdı? Sesi bile beni böyleetkiliyorsa yüzünü görünce kim bilir nasıl hissedecektim?Yatakta bir gıcırtı duyuldu. Doğrulmuş olmalıydı.

"İyi misin" Şimdi sesi birhayli uyanık ve endişeli geliyordu. Bu da şu anki vaziyetimiaçıkca gördüğünü belli ediyordu.

"İyiyim. Ufak bir kaza sadece. "Düştüğüm yerden doğruldum. Yüzüm buruşturdum. Canımyanmıştı. Asya'ya belli etmemeye çalışsam da Ağzımdan kaçaninlemeye engel olamamıştım.

"İyi olduğuna emin misin?"Gözlerimi kaçırdım. Emin olmam bir kaç dakikamı almıştı.Emin olduğumu hissettiğimde bakışlarımı tekrar ona, o mavigözlerine yönlendirdim.

"İyiyim" dedi. Ona bakmam nekadar tatlı göründüğünü fark etmemi sağlamıştı. Saçlarıhafif karışmıştı. Hem ykudan yeni kaltığı hem de olanlarıanlamaya çalıştığı için kaşları hafif çatılmış,kaşlarının ortasındaki alan kırışmıştı. Üzerindekibedeninin çoğu kısmını örtüyor, örtülü kısımda kalan kocakarnı bir tepeyi andırıyordu. Bir iki koca adım attım. Yatağınucuna gelmiştim. Şimdi karşı karşıyaydık. Bir dizimi yatağakoydum ve yatağa çıktım. Ben bunu yaparken Asya'da yatağa geriuzanmış böylelikle ben de üzerimdeki yerimi alabilmiştim.Gözleri gözlerimde uzun bir süre durduktan sonra onu öptüm. Uzunuzun... Ayrıldığımda ikimizinde yüzünde birer tebessüm vardı.

BİR BEBEK BİN MÜSİBETHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin