Backstage (voltooid)

10

Het is zondag en als de bel gaat loop ik snel naar de deur. "Hey pap" ik geef hem een kus op z'n wang en laat hem binnen. "Ik moet alleen even snel m'n schoenen aantrekken" "is goed" knikt m'n vader. Ik loop snel naar de bank waar ik m'n schoenen aantrek en snel de tv uitzet.

"Hoe ging je optreden vrijdag? Ik heb helaas niet kunnen kijken" m'n vader zet de radio in de auto wat zachter zodat we niet zo hard hoeven te praten om elkaar te verstaan. "Ja goed, het is misschien wel goed dat je niet kon kijken" grinnik ik. "Hoezo?" "Oh nee gewoon" m'n vader kijkt me raar aan en ik begin hard te lachen. "Wat ben je toch ook een raar mens" lacht m'n vader "heb ik niet van een vreemde" m'n vader kijkt me beledigt aan waarvan ik moet lachen. Met een lach op m'n vader zijn gezicht rijdt hij verder naar de Amsterdam arena.

Zodra we geparkeerd staan lopen we naar de ingang van de VIP plaatsen. Ik loop achter m'n vader aan en begroet iedereen netjes met een hand wat m'n vader ook doet.

"Vajèn toch?" Ik kijk op en zie Ronald de Boer staan. "Ja klopt" hij geeft me een hand en ik glimlach vriendelijk. "Ik kan me nog wel herinneren dat je hier bijna altijd met Daley liep. Twee kleine krullenbolletjes naast elkaar. Alleen ben jij gelukkig je mooie krullen nog niet kwijt. Hoe gaat het met je?" "Goed, met u? Ik kan me nog wel herinneren dat ik u en uw broer nooit zo goed uit elkaar kon houden" "Ook goed" lacht hij. "Vajèn, ik ga vast naar onze plekken, zie ik je zo?" "Ja is goed" ik glimlach even naar m'n vader en raak weer in gesprek met Ronald.

"Ga maar gauw naar je vader voordat de wedstrijd begint" glimlacht Ronald "is goed, ik zie u vanzelf wel weer" hij knikt en loopt naar de gang. Ik kijk even snel waar m'n vader zit en zodra ik hem gevonden heb loop ik naar hem toe.

"Ik moet wel goed opletten voor het Nederlands elftal" "dat is goed" knik ik en zodra de spelers op het veld komen zoeken m'n ogen naar Viktor. Zodra ik hem gevonden heb betrap ik mezelf op een glimlach. Ik ga het rijtje langs en zie ook Jasper, Davy en Joël staan. Er zijn veel nieuwe gezichten sinds Daley weg is dus een paar spelers ken ik niet.

Het fluitsignaal klinkt en ik concentreer me op de wedstrijd. M'n vader pakt een pen en wat papier waarna ik zachtjes grinnik en hij me glimlachend aankijkt. "Voor de zaken Vajèn" lacht hij.
-
"Kom dan gaan we naar de spelers home, daar zouden nog wel wat spelers naartoe komen" zegt m'n vader als de wedstrijd is afgelopen, ik knik en volg m'n vader.
-
"Hey Vajèn" ik kijk om en zie Davy staan "oh hey, goed gespeeld" ik geef hem een knuffel "dankje, kom bij de rest staan. Ik stel je wel voor aan wat nieuwe jongens" ik knik en loop achter Davy aan.

"Jongens dit is Vajèn, Vajèn dit zijn, Kenny, een andere Daley, Jaïro, Riechedly..." En na een heel namen rondje stapt Daley naar me toe. "Een andere Daley?" Vragend kijkt hij me aan "ik ben het tweelingzusje van Daley Blind" "ah okey, leuk je te leren kennen" "vind ik ook" ik glimlach en schud even zijn hand.

"Wil je wat drinken?" "Ja, water alsjeblieft" ik glimlach naar Viktor die naar de bar loopt. "Heeft Naoom je al een berichtje gestuurd?" "Ja vrijdag volgens mij, dankjewel" "graag gedaan" Joël glimlacht "ik heb je hier al heel lang niet meer gezien" "nee klopt, ik had het Viktor beloofd" "bij jullie etentje?" Ik knik en er verschijnt een grijns op zijn gezicht.

"Kijk eens mevrouw, uw water" "dankjewel" grinnik ik en ik neem het glas water aan. "Zullen we binnenkort een keer een diner voor twee organiseren" "lijkt me leuk" knik ik "op één voorwaarde" "en dat is?" Afwachtend kijkt Viktor me aan. "Dat ik betaal" "mmmh liever niet maar waarschijnlijk ga je anders niet mee dus voor uit" glimlacht hij en ik neem tevreden een slok van m'n water.

"Heeeey Vajèn" ik voel een arm om me heen en als ik opzij kijk zie ik Nicolaï staan. "Oh hey, dat is lang geleden" hij knikt en drukt een kus op m'n wang. "Ik heb je vrijdag nog zien dansen, ik was bij Viktor thuis" "ja hij vertelde dat hij keek met een paar jongens" "hij heeft zeker niet verteld dat hij een kwijl bakje nodig had?" "Nee?" Zeg ik half vragend. "Je danste wel heel goed hoor" gaat hij enthousiast verder "dankje" ik glimlach vriendelijk en kijk ongemakkelijk naar de grond. Nicolaï en ik hebben een verleden samen. Maar voordat m'n gedachten verder kunnen denken over ons verleden word ik alweer uit m'n gedachten gehaald door Nicolaï die hard begint te lachen.

Ik kijk naar Viktor die druk in gesprek is met Davy en nog een paar andere jongens. Ik neem nog een slok van m'n water en kijk de ruimte even rond. Als klein meisje kwam ik hier best vaak met Daley. Als er dan mannen of jongens aan me zaten werd Daley altijd boos omdat ze niet aan me mochten zitten. Ik glimlach en loop naar de bar om m'n lege glas weg te brengen.

"Wil je nog wat drinken?" Vraagt Viktor lief "nee dankjewel, ik denk dat m'n vader zo wel wilt gaan" hij knikt "heb je genoten van de wedstrijd?" "Oh ja hoor" glimlachend kijk ik hem aan. "Je speelde heel goed" "dankjewel."

"Vajèn ga je mee?" Ik kijk achter me en zie dat m'n vader wilt vertrekken "ja even gedag zeggen" hij knikt en ik geef de jongens die er nog zijn een knuffel "we appen wel" fluistert Viktor in m'n oor als ik hem een knuffel geef. "Is goed" knik ik. Ik pak m'n tas van de grond en loop achter m'n vader aan naar de uitgang.

"Was het gezellig met de jongens?" "Ja hoor" ik kijk m'n vader aan en zie een grijns op zijn gezicht. "Pap alsjeblieft, ik dacht dat je het nooit zo heel leuk vond als ik een vriend had" "toen was je nog jonger, nu ben je oud genoeg" glimlacht m'n vader en hij slaat een arm om me heen.

Gelukkig nieuwjaar lieve lezers ❤️🎉