DÜŞES

17-Korkun Benden!

10 ay sonra

Düşes Milena,karanlık koridorda, oğlunu kucaklamış ona şunları söylüyordu,"Oğlum,vakti çoktan geldi.Artık karar verdim.O kadına gece vakti suikast planı hazırladık.İktidarıma göz diken o pisliği oracıkta öldüreceğim."dedi.

Suikastçisi karanlık adam'a baktı.18 yaşına yeni basan bu genç meşhur bir suikastçi idi."Karanlık adam,onu öldürür iken dikkatli ol.Yakalanırsan ismimi unutacaksın."dedi.Siyah pelerininin altından fısıldadı:"Asla düşes Milena."sesi çok ürkütücü idi.

Karanlık sokaklarda bir gölge benzeri geziyordu genç adam.Hançerini yokladı.Yerinde duruyordu.Soğuk nefesini verdi.Korkmuyordu.Çok can almıştı buz gibi elleriyle.Kalbi asla bir kadını sevmemişti.Hançerini eline alıp,tahta evin arka tarafına dolandı.Çıkıntılardan tırmandı.Burası küf kokan bir odaydı.

Odayı koklamayı bıraktı ve buranın bir tür kiler olduğunu anlayınca oradan çıktı.Kaeta, Bayı ile uyuyordu.Süslenmiş yatak odasına girdi ve hançerinin kınını çıkardı.Onu havaya kaldırdı ve tam onu Kaeta'nın karnına indirecekken,onun elini bir elin tuttuğunu anladı.Ve beline bir bıçak dayandığını da.

"O hançeri at!"dedi kısık bir ses."Çabuuuuk."Adam hançeri bırakmaya niyetli değil idi."Sen o bıçağı indir."dedi.Adam sinirlenmişti,indir o hançeri yemin ederim öldürürüm.Zaten tutulan elindeki hançeri attı katil.

Adam da,bıçağı boğazına dayadı."Kimin için çalışıyorsun pislik?"diye sordu adam.Katil"Kimse.Ben onu sevmeyen halktan biriyim."derken Kaeta araladı gözlerini"Aaaaaaaaaa!"dedi.Birden Sammy de kalkıp,lambasını yakınca,dehşete kapıldı.

Yatak odasında uşağı AUERL bir adamın boğazına dayanmış idi.Evet,adamı yakalayan uşağı idi.Canını kurtaran adam;uşağı Auerl imiş.Auerl"Efendim,canınıza kast etti."dedi yerdeki bıçağı işaret ederek.

Katil seri bir hareket yaptı.Elinden kurtulup pencereden atladı."Duuuuur!"haykırışına tepkisiz kaldı."Gitti Bayım."dedi.Birden ağlamaya başlayıverdi Kaeta.

Kaeta

Gözyaşlarım sel oluyor.Korkuyorum."Bana zarar vereceklerdi!Buna kim cürret edebilir?Ölecektim!"dedim.Aaa çocuklar çocuğum iyi mi?"Çocuğum iyi mi?"diye bağırdım.Geceliklerle koşuyorum ve yan odada,kızımı görünce rafahlıyorum.

Amma ağlıyor.Kucağıma alıyor ve"Annen az kalsın ölüyordu.Az kalsın!"diyorum."Neyse ki sen sağsın annem."diyorum.Nededeyse 2 yaşında olan bebek,ölümle burun burunaydı.Ne yapacağız şimdi?

Her anım ölüm korkusu...Kendimi korumaya mecburum.Korumam çok zor olacak.Muhtemelen...Kızımın bir uşağın kızı olduğunu kimse bilmiyor.Çok sayılı kişiler-Yani lord Milena Bay Chinstonso ya da kim öğrendi ise-onu lordun kızı sanıyor.Halk,kraliyet ailesi ve bir çoook kişi onu Chinstonso'nun zannediyorlar tabii.

"Beni nasıl koruyacaksın?"diyorum."Lordumun kızı Hillary'i ve seni gizlemeye mecburum Kaeta.Sizin için orman evi uygun gibi."diyor.

Ertesi Gün

Sabahtan beri,hazırlandık.Bebek kucağımda bay Chinstonso'a"Uşak benimle gelecek,değil mi aşkım?"diyorum."Elbette.O senin köleliğini görev alıyor.Orman evinde refah etmeni isterim."dedi."Gidiyorum."dedim

Şuan arabadayız."Benim hayallerim gerçek oldu."dedim."Na...Nasıl?"dedi."Ya ben demiştim,bir orman kızımız sen ve ben."dedim.Kıkırdadı ve"Normaaal bir aile gibi."dedi.Yeşil gözlerine bakarak"Belki...Bu gerçek olur."dedim.

"Çok korkunç şeyler olabilir.Ben kaçardım.Biliyor musun?Senin için yapardım.Lakin bizim çocuğumuzu tehlikeye atmak olur.O bir bebek.Şimdiden ölmesini hiç istemem."dedi."Sen çok doğru diyorsun."dedim."Düşes olmayı hala istiyor musun?"dedi.

Benden emin olmasını isteyerek,öpülesi dudaklarını öptüm.Geri çekildiğimde"Sence?" diye sordum."Vay canına bu beni ayık iken ilk seferdir öpüşün!"