DÜŞES

14:Bir Lord

Kaeta
5 ay sonra

Pislik lordun evinden döndüğümden beri çok oldu.Bu sırada uşak,bana hep soğuk davrandı.Onu kaybedecek miyim?Çok korkutucu bir duygu bu.Kalbim kırılmış gibi.Kalbim çok acıyor her zaman ki gibi.Ya benim yeşil gözlüm bana aşık olmayı bırakırsa...Ağlayan bebeğimi kucağıma alıveriyorum.

Birlikte iniyoruz merdivenden.Her zaman oturduğu yerde kocam Sam."Gün aydın Sammy."demiştim."Günün aydın karıcığım;sana müjdem var."dedi."Otur haydi!"dedi hızla.Kaşlarımı çatıyor ve oturuyorum koltuğa.

"Auerl,çok yakışıklı,genç ve yanlız biri.Zavallının eriyip,gitmesine içim razı olmadı.Onun evlenmeyecek kadar fakir olduğunu biliyorum.Onu evlendirmeye ve kadını da burya hizmetçi diyerek almayı düşünmüştüm!Ne demek istersin?"

"NE ŞAKA MI YAPIYORSUN!"diye bağırdım.Farkında değilken ayağa bile kalkmışım.Ama olmaz yani.Bebeğimin babası orman gözlü sevgilim."Niçin?"diye soruyor soğukkanlı bir halde."Ya bir boğaza daha mı bakacağız? Pasaklı bir köylü kızı gelecek eve ha?Buna izin vermem!"dedim."Sakin ol aşkım.Kararımı çoktan verdim!"deyince,koşarak merdivenleri çıktım!

Yo...Buna izin vermem.Bir kadın gelecek ve ikinci kez sevdiğimi kaybedeceğim.İkinci kez mutsuz olacağım haaaa?Asla asla asla! Bu olacağına kıyarım canıma.Buna engel olacağım.Şerefim üzerine andolsun ki yeşil ormanımı bir aptala kaptırmayacağım.Asla bu olmaz.

Uşağın yanına gidiyorum.İki göz iki çeşme ağlarken atlıyorum boynuna.Muhteşem kokusu doluyor bedenime."Ne oluyor?"diye soruyor."Seni evlendirecekmiş!"diyorum."Kimmiş o?"diyor."Sam!"diye haykırıyorum."Evlenmek istemiyorum aşkım.Bunu ona bildiririm."dediğinde seviniyorum.

Yazar

Düşesin odasından çığlıklar karışınca ıssız bucaksız göklere, hemen içeri giren bir hekim oluyor.Onu çağırmalarıyla,oracıkta bitiyor kadıncaģız.Bir soylu bebeğin doğumunda görevli olduğu için heyecenlanıyor.Ardından giren hizmetçinin elindeki suda ellerini yıkıyor hemencecik.Bunun uzun süreceğini düşünüyor.

Düşes"Hızlı olsana be kadın!" diye bağırıyor.İrkilmiş bir şekilde,düşese yardıma başladı ebe kadın."Düşesim!"diye bağırıyor."Aaaaaaaıh!"diyerek uzuuuun bir çığlık kopuyor, konakta.Lensia'da biliyor neler olduğunu.

"Huh huh huh huh."diye uzun ve sesli soluklar yayılırken, "Haydi,düşes Milena!Bunu başarabilirsiniz!"diyor hizmetçi. Onun terlemiş elini kavrıyor"Yanınızdayım efendim! Bu bebeği doğurmayı yapabilirsiniz!Lütfen ama..."diyor."Aaaaaaıh!""Aaaaıh"

Herkesin terlediği odadan bir ağlama sesi yükselince,derin bir nefes alıyorlar.Bir bebek doğmuştu ve bu Kaeta'nın sonu olabilir!

Bu bir erkek çocuğuydu.Kendisi bir lorddu.Mılena"Verin bebeği. Nerede bebek?"diyor endişe ile.Korkuyor."Verin haydi!Konuş be kadın konuş!Dilini keserim"diye haykırıyor.Ebe kadın"Düşesim yıkayalım, ellerimle vereceğim!"dedi.

O çıkıyor ama bir türlü bebek gelmeyince hizmetçisine dönüp, "Bu ebe canına susamış.Kalbini yerinden çıkarmamıza pek bir istekli,değil mi ha?"diye soruyor sinirle."Bekleyin hanımım."diyor.Ve bu cümle biter bitmez,içeri,lordu giriyor.

"Hah!"diye bağırıyor.Bebek kucağına bırakılınca unutuyor tüm planları.Kaeta'yı,kızlarını...

Sevgili okurlar,bu kısım da benim için çok önemliydi. Bu yüzden kısa yazdım.Değerli okurlarım,bir daha ki bölümde gorusmek üzereee!