DÜŞES

20:Ölümün Döşeğinde

Kaeta

Uşak Auerl'in yanına gidiyorum.Benim sevgili aşkım,odasına girince yatıyor halde buluyorum."Uyuyor muydun?"diyorum."Gel Kaeta.Otur lütfen."diyor."Oturayım,canım sen çok kötü görünüyorsun."dedim.

Doğrusu panik oluyorum...Ne oluyor sevgilime?Canı yanıyor gibi görünüyor."Sevgilim,çok kötüyüm son zamanda.Hekime gitmek istiyorum."dedi."Öyle ise,elbette seni hekime götürelim.İki dakika daha beklemeyelim.Çok kötü görünüyorsun."dedim.

Koşarak"Sammy,uşak çok hasta. Derhal hekime gitmesi gerek.Ne olur yardım edin!"fazla hızlı konuşuyordum.Suratını iyiden iyiye ekşilterek"Bu uşak konusunda fazla pimpiriklisin!"diyor.Yutkunma sesim odaya yayılırken"Hayır!"diyorum.

Doğrusu,lorda aşık olduğumda,baş döndüren bir aşk masalının içinde olduğumu falan sandım.Biz çabucak kavuştuk.Aşk böyle birşey değildi.Bu kadar kolay değil..."Vicdanına ne oldu?!"diye aptalca bir sual ediyorum.Bugün aklım başımda değil.Niçin o benim kocam?Bu pisliği hiç sevmem.

Onu kafeslemek isteyenler hizmetçi kızlarından ibaret.Sonuçta 33 yaşında bir adam o.Bir çocuk sahibiymiş ama gayrimeşruymuş,annesi ćocukla gitmiş.

Uşağı indirirken anneme,"Dikkat et anne!"dedim.Kolundan destekleyerek,onu indirdi.İçimde bir sıkıntı vardı.Zengin koca bulmak isteyenlerin ilgi odağı kocam.Lakin gençken,ona yanaşan kızlar varmış.Sonradan hizmetkâr ve köle kesimi,mal ve mülke kavuşmak için onunla evlenmek istiyormuş.Ben doğduğumda onun şu anki halinden çok daha varlıklı idim.O da zengin biri tabii.

Hekim,"Hastalığı vahim.İyi bakılması gerekiyor.Ben ilaç verdim ama ona iyi davranmalısınız.Onun çok hasta olduğunu aklınızdan çıkartmayın.

Ağlayan Hillary'i susturmaya uğraşırken bir yandan kısılan sesimle"Ciddi misiniz?"diyorum.Daha da kısılıyor sesim.Yok oluyor adeta. "O ölecek mi?"diyorum"Bilmiyorum.."diyor hekim.Birden yere oturuyorum.

Bu adamla üç yıl geçirdim ben.Ondan bir çocuğum var.Aslında evvela asilzadelerin karısı olan kadınlar,asla uşaklarla evlenmez.Asla bunu yapmazlar tabii.Demem o ki;burada herkes çıkarcıdır.Gerçek aşkı buldum.Onu kaybedemem.Ah... Bunu yapamam.

Koca mor eteğim ile birdenbire yere çöküyorum.Gözyaşlarım sel oluyor.Bu gayrimeşru bebek bir de babasız mı büyüyecek?Bunu kabul edemem ben.Kaldıracak gücüm yok.Hekim"Efendim,kalkın.Çok hırpaladınız kendinizi!"diyor.Kocam"Na'pıyorsun?O bizim uşağımız!"diyor şüpheyle.

"Aşkım."diye feryat ediyorum.Hekim"Haydi onu alın,gidin.Lakin bu onun son günleri.Üzgünüm ama bunu söylemeye mecburum."diyor.Ayaklarım uyuşmuş halde.Harap şekilde onun yanına gidiyorum."Sayılı günüm kaldı Kaeta.Biliyorum..."dedi."İyi olacaksın."diyorum.

Gözyaşlarımı tutamayarak,"İnan ki,iyi olacaksın."sesim buğran dolu.Sevgilim"Son günlerimi sen ile ve kızım ile geçirmek istiyorum."diyor."Sana söz veriyorum.Yanlız bırakmayacağım."deyip elini tutuyorum."Beni bırakıp gitme."diyorum ağlamaklı bir sesle.

Bundan böyle ne olacak?Sevgilim,canım ölürse bende ölürüm.Elbette onsuz olamam.Bu Bay Çıkarcı Chinstonso'nun evinde onsuz ölmek istemiyorum.Onun ellerini tutmak,öylece uyumak istiyorum.Sevgili kızım Hillary babasız büyüsün istemiyorum.

Sevgili Hillary'm,talihsiz kızım,baban veda mı edecek hayata?