DÜŞES

61:Lensia'nın Şarkısı

   Mezar...Mezarı ihtişamsız,başında sivri bir taş,taşa kazılı"Leydi Kaeta"yazısı.Bu kadardı işte.İnsan ne kadar çırpınırsa çırpınsın,ölümden kaçamaz.Kaeta da,bu kederli günde ona anne diyen genç hizmetçisi ve güzel kızı tarafından gömülüyordu.Heyhat,masallar gibi güzel bir aşık kadın yatıyordu toprakta.Aşık bir kadın,gözlerinde taşırdı hüzünü.

  Çocuk olmuştu önce.Ülkenin en varlıklı ailelerinden birinin,güzide kızı...Bir lorda kapılıvermişti küçük kız,evlendi de onunla.Herşey iyiydi,herşey yolunda.Kız güzeldi.Bir ceylan kadar genç ve güzel.Şövalye ve lordlar,kızın orman gözlerini dillerinden düşürmezdi.

  "Sen olmasaydın,ben de yatacaktım böyle bir mezarda."dedi Lensia.İkisi de mezarın başında diz çökmüşlerdi.İkisi de aynı acıyı yaşıyordu."Böyle söylemeyin leydim.Ben...Görevimi yapamadım.Annemi koruyamadım.Ben çok küçükken öldü annem.Babam ise pisliğin biriydi.Beni bir geneleve sattı.Hep bir anne istedim,bir anne...Genelevde bana müşteri çıkmadı,işe yaramaz dediler.Genelevde kısa süre kaldım.Orada da beni,köle olarak sattılar.Hizmetçi oldum. Annemi buldum.Onu yine kaybettim.Gözleri aynı öz annem gibi yemyeşil olan,bu kadını da kaybettim."

   "O senin annen,"dedi Lensia."Ben de,senin kız kardeşinim.Bundan böyle hüzün yok.Seni benim kaleme götüreceğim.Senin ailen olacağım.Ben bir kontesim,sen de kontesin kız kardeşi.Bundan böyle,bu böyle bilinecek her yerde."

  Genç kadın,Lensia'ya sarıldı."Ablacığım."Lensia göz yaşları arasında,"Canım kardeşim,"diyebildi."Güzel kız kardeşim."Hillary'nin onun kardeşi olduğunu geç öğrenmiş,sonra hemen onu kaybetmişti.

   Lensia bir şarkı söylemeye başladı."Ve rüzgar uçursun,güzel saçlarını...Hiçbir şey üzmesin, kızımın canını..."Bunu,mırıltıyla söylüyordu."Kalbin aydınlansın, güneşle.İçi dolsun kızımın,şefkatle sevgiyle..."Genç hizmetçi,"Ablacığım,ne söylüyorsun?"diye sordu onu rahatsız ettiğinden korkarak.

  "Ninniyi söylüyorum,kardeşim.Annem çocukken bana söylerdi.Uyurdum.Şimdi o uyuyor,ben söylüyorum."

  Genç hizmetçi Claren,Lensia'ya,sevgili ablasına eşlik etmeye çalıştı.İki kardeş beraberce,annelerine ninni söylüyordu şimdi."Soğuk üşütmesin,kimse korkutmasın.Güzel kızım kendi gibi,güzel günler görsün..."

Kısa oldu farkındayım,üzgünüm çok vaktim olmadı.Bir de,70.bölüm final olacak.Bilginiz olsun istedim.