56:Nişan Hazırlıkları

83 3 1
                                    

2 ay sonra

Lensia'nın ajanı Masella,saraya hanımı Milena'yla gelmiş,burada o gün,nişan halka ilan edilecekti.Konağa geldiğinden beri yazdığı gibi saraydan da Lensia'ya mektup yazıyordu. Bununla ilgili detayları işliyordu mektubunda.

Kontesim,

Bu mektubu,size saraydan,düşes Milena için,yani kralın dünürü için ayırtılan muhteşem odadan yazıyorum.Duymuşsunuzdur leydim,bugün çıkacak ulaklar. Güzel prensesimiz Ariana,düşes Milena'nın oğlu,lord Fernoin'le nişanlanacak.

Bilirsiniz ki,bu düşesin menfaatine.Çok daha güçlü olacak.Çok daha zengin.Saraya yerleşebileceğini zannetmiyorum fakat,olabilir de.Böyle bir takdirde,işimiz zorlaşacaktır kontesim.

Detaylardan sizi daima haberdar edeceğim.Saraya dün geldik. Güzel karşılandık.Zaten düşes günlerdir kralla irtibat halinde. Yarın büyük nişan var.Benden haber bekleyin.

Sadık hizmetkârınız,Masella.

Mektubunu kapattı Masella.Müğürledi.Onu derhal göndermeliydi.Odadın bir köşesinde oturan Dollie'ye sahte kızı Dollie'ye baktı sinirle.Dollie öyle üzgündü ki."Ne ağlıyorsun sabahtan beri?Kalksana Dollie. Seninle mi uğraşayım bir de?"

Dollie,iki aydır lordla o kadar çok zaman geçirmişti ki.Lord Dollie'ye,Dollie lorduna deli gibi aşıklardı."Yarın o prensesle nişanlanacak lordum.Ne yapayım Masella?"dedi anne lafını unutarak.Yanlız olduklarında,Masella diyordu ona.O olmadan bir gün haramdı ona.Ajan olarak girdiği konakta bulmuştu mutluluğu.

Onunla gülüşmeyecekse,nefes almak neye yaradı ki?

"Saçmalama Dollie.Biz ajanız,ajan!Lordun çebresinde çok gezme.Sadece bir kölesin sen.Unutma."Dollie bunu yanlız lordunun,Fermoin'in yanında unutabiliyordu.Annesi onu doğururken ölmüştü.Babası ona bakamıyordu.1 yıl kadar önce,onu köle tüccarına sattı.

Sonuçta,onun hayatı tamamiyle trajediydi.

***

"Oğlum,lordum.Çok yakışıklı oldun."

Düşes,odalarındaki aynada,kraliyet ailesiyle yemeğe gitmeden önce hazırlanmış oğlunu süzdü.Oğluna bakınca,gücü geliyordu aklına. Çektiği acılar.Hayat onu zorlamıştı bu kadar acımasız olmaya.Mecbur kalmasaydı...

Fernoin,gergin ve mutsuzdu. "Anne,nişanlanmasak,olmaz mı?"Sevmiyordu kibirli prensesi. Tek aklındaki,Dollie'nin deniz mavi gözleri.Annesi,huzursuzdu biraz.Kralla yemek yiyecekti. "Saçmalama,sus!"diye bağırdı gümüş gri elbisesini düzeltirken.

Düşesin çıkması gerekince,Dollie lorduyla konuşmak için fırsat bulmuştu. "Lordum,"dedi."Nişanınızın size mutluluk getirmesini diliyorum."

"Haydi,yalan söylemeyelim Dollie.Ben,çok mutsuzum.Sen de öyle.Zira sen beni,bense seni seviyorum hala.İstemiyorum evlenmek prenses ile.Gerçekten kurtulmak için şansımız olsaydı, kaçar giderdim,seninle buradan Dollie."

"Biliyorum,size veda etmek zorundayım lordum.Biz baştan imkansızdık.Sizi daima,seveceğim."

"Son bir kez,bana Fernoin de."

"Fernoin."kız,ağlıyordu delicesine.

"Dollie,seni daima seveceğim."

Kısa oldu ve tam istediğim gibi olmadı kusura bakmayın.Biraz rahatsızım.Yeni bölüm için daha fazla çabalayacağım.

DÜŞESHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin