DÜŞES

55-Kararlar Ve Adımlar

Düşes Milena,koridorda hızlı hızlı ilerliyor,bir hizmetçisi ve bir uşağı ona yetişmek için olağanüstü bir çaba sarf ediyordu."Peki dosyaları incelemek...İster misiniz leydim?"diye sordu biri.Elini sinirle kaldırdı Milena.

"Çok işim var Rose.Ayağımın altında dolaşma.Ezerim seni.Yemin ederim,ezerim."

Rose hızlıca uzaklaştı yanından.Bugün düşesinin mühim bir işi vardı bugün. Köşkü kendi zevkine göre dekore etmek için bir satıcıyla konuşacaktı.Plan yapacak,uygun mobilyalara bakacaklardı.Her izini silecekti Kaeta'nın.Onun tek bir eşyası kalmayacaktı.O eskiydi,onun devri biteli yıllar olmuştu.

Daha sonra,en mühimi,kralın en yakın adamı davetliydi yemek için.Onunla şu lord Fernoin'in prenses ile mevzusu için konuşacaktı.Heyecanla koyu mavi elbisesini düzeltti.Bir yandan da korkuyordu.Lensia'dan korkuyordu,Kaeta'dan bile.

***

"Bence de efendim,fuşya perde inanın çok yakışacak.Gümüş varaklı..."

Büyük salon,yalaka satıcının gelişiyle haraketlenmişti.Adam en pahalı mallarını düşese sunarken,ayakta elleriyle söylediklerini destekliyordu. Hararetli hararetli anlatıyordu.Düşesin kafasında canlandırmasını ister gibi el haraketleri yaparken,uşaklar da dört dönüyordu.Daha geçen gün gelen aslında Lensia'nın ajanı olan Masella da.

Hanımının eline şarap tutuşturdu.Düşes heyecanlıydı ve ayaktaydı."Bence de,oraya gümüş varak yapalım."dedi Milena.Aniden buruşturdu yüzünü,duvarda lordun tablosu vardı.Mimik oynatmadan bağırdı."Kaldırın şunu!"

"Neyi leydim?"diye sordu Masella.

"Tabloyu.Yerine benimki gelecek.Onu da arka odaya alalım."Yalaka adam hak verdi.Parmağını havada oynatarak,"Şu vazo,şuraya gelsin,bunun yerine size nadide bir parça verelim.Üzerinde güzel kuş resimleri olan,beyaz porselen bir sanat eseri,düşesin.Bayılacaksınız..."

***

"Geldiğim yerde çok basardım çimlere."dedi ajan Masella'nın sahte kızı yine ajan Dollie.Fernoin'le birlikte çimlere basıyorlardı.Lord Fernoin,asla sahip olamadığı çocukluğunu mavi gözlü Dollie'yle yaşıyordu adeta."Biliyor musun Dollie?"diye sordu gözlerini çıplak ayaklarından ayırıp.

"Neyi lordum?"Dollie,hiç bakmadan sormuştu bunu.

"Bence sen hizmetçi değil,bir sarayda prenses olmalıydın."

Mavi gözlerini,gencecik lorda çevirdi Dollie."Beni onure ettiniz.Nasıl bir prenses olabilirim ki?"dedi kız."Ben basit bir kızım."

"Basit mi?Sen harikasın Doll.Çok iyi kalplisin ve...taş oynamayı biliyorsun."

"Prenseslerin taş oynamayı bilme gibi bir zorunluluğu var mı?"

"Ondan şüpheliyim işte."

***

Satıcı gittikten sonra,kralın baş adamı,sör Lerneton için masa hazırlandı.Kapıda karşılandı adam.Düşes o gelince elini zarafetle uzattı adama.Yüzüne buyurgan bir ifade yerleştirdi ve "Ne büyük bir onur."dedi mutlulukla.Bugün Fernoin olsun istemedi yemekte.Hemen duyup rezillik çıkartsın istemedi Milena.

"Ah,güzel düşesim."dedi adam."Asıl biz onur duyduk."Yanında,kim olduğunu anlamadığı başka bir adam vardı.Şaşalı şapkasını düzeltti.

İçeri girince,düşes tüm hizmetkârları dışarı gönderdi. Daha fazla güç kazanmak istiyordu.Prensesle oğlunu evlendirirse şayet,en güçlü düşes olurdu."Sizinle özel bir konuyu...Konuşmak için çağırdım sizi."diye söze girdi.

Tüm hizmetkârlar çıkmıştı.Ajan Masella ise,kapının kenarından gizli gizli dinliyordu konuşulanı.Adamın yanındaki tanımadığı adam hala sessizliğini korumaktaydı.Sör Lerneton,"Siz çağırdıysanız leydim,elbette ki mühim bir konu vardır ortada."

"Oğlum Fernoin'i bilirsiniz."yılan gibi baktı sinsice Milena.Lerneton,"Tabii ki düşes Milena.Bağışlayın,benim kabalığım.Onu sormadım.Nasıl lordumuz.Son gördüğüm babası öldüğünden,çok üzgündü."

Adam saraydan geldiğini belli ediyordu.Zırhı,muhteşem işlemeli ve kaliteydi.Giysileri ise muhteşem,pahalı kumaşlardan dikilmişti.En önemli olanı,çok nazikti adam.Uzun saçlarını arkadan bağlamıştı.Ses tonu bile "ben saraydanım"diye haykırıyordu resmen.

"Malum oğlumu,kıymetli prensesim,ekselansları Viyola ile evlendirmek istiyorum."