My BFF the player

Hoofdstuk 14

Hallo!

Eindelijk maar toch! Hier de langverwachte POV van Ethan!:D

Ik hoop dat jullie het leuk vinden en dat het aan jullie verwachtingen voldoen. Laat me het weten en stemmen als een gek he:D

Veel lees plezier!

___________________________________________________________________

Ethan POV

Met een strak gezicht loop ik door de deuren die worden opgehouden voor mij. Als ik een voet heb binnen gezet zie ik al dat mensen zich omdraaien en naar mij kijken. Ik heb de neiging om te zeggen dat staren onbeleefd is, maar ik hou het voor me. En ik ben er ook wel aan gewend dat ze naar mij staren.

'Hee Ethan!' Hoor ik iemand roepen. Van binnen vervloek ik mezelf omdat ik haar naam niet meer weet. Ik heb haar vorige week nog gezoend maar de naam heb ik volgens mij nooit geweten. Of ik ben het vergeten, dat kan ook. 'Hee' Zeg ik terug waardoor de meiden achter haar beginnen te gillen.

Ik rol met mijn ogen om het gedrag van hun en loop naar mijn kluisje. Ik pak de boeken die ik nodig ben voor de les en sla hem dicht. 'Jezus!' Roep ik hard als ik een hardverzakking krijg.

Kelsey, de voorzitter van de schoolkrant staat met een brede glimlach op haar gezicht voor mijn neus. 'Goedemorgen Ethan!' Schreeuwt ze vrolijk. 'Hallo Kelsey' Ik draai me om en leun tegen mijn kluisje aan omdat ik uit ervaring weet dat dit lang gaat duren.

'Hier is je interview! De schoolkrant is vanochtend al 150 keer verkocht. Het lijkt erop dat ze het alleen kopen voor jou interview. Nou geniet van de aandacht, doei!' Verbaasd dat ze niet meer te zeggen heeft huppelt ze weg nadat ze mij een krant heeft gegeven.

Ik lees het snel door maar gooi het dan in de prullenbak. Ik weet alles al over mijzelf, ik hoef het niet te lezen in een schoolkrant. Ik loop door de gangen als er iemand voorbij loopt. 'Hee jij!' Roep ik en meteen draait ze zich om. Ze wijst onzeker naar haarzelf met haar boeken in haar handen. 'Ja jij' Lach ik lief waardoor ze gaat blozen.

Ze heeft mooi blond haar met schattige blauwe ogen. Ze draagt een strakke zwarte broek met een roze top erboven. Daarboven heeft ze een wit colbertje aan wat erg leuk staat. 'Hoe heet je?' Ik zet een stap naar haar toe wat ze intimiderend lijkt te vinden. 'Lola' Stottert ze, en hierdoor weet ik dat ik haar al heb, met slechts 3 zinnen.

'Een mooie naam voor een mooi meisje' Ik geef haar een knipoog en ze begint zacht te giechelen.

'Dankjewel' Haar hoofd word helemaal rood waardoor ik begin te grijnzen. Wat is dit ook makkelijk. 'Ben je nieuw? Ik heb je nog nooit gezien' Ik leun tegen een kluisje aan en weet dat de meiden dat sexy vinden. Ik sla mijn armen over elkaar waardoor mijn gespierde armen beter uitkomen onder mijn leger groen jasje.

'Uhm ja... Ik... Ja' Ze wou me wat vertellen maar stottert te erg dus houd ze het kort. Ik lach lief naar haar en breng mijn hand langzaam naar haar wang. Dit maakt haar nog zenuwachtiger en zet een stap naar achteren. 'Ik ga je niks doen, er zit een haar voor je mooie gezicht' Zeg ik lief en veeg de haar achter haar oor. Bij de aanraking van mij blijft ze stil staan als een standbeeld.

'Ik heet Ethan, aangenaam' Ik geef haar een knipoog en besluit dat het tijd is om te gaan. Ik zet 5 stappen en draai me om en zie dat ze daar nog steeds verstijfd met haar mond open me aan staat te kijken.

Met een grote lach op mijn gezicht draai ik me om en loop zelfverzekerd verder. Ik ben zo goed!

Ik heb vandaag maar 1 les omdat er een belangrijke basketbalwedstrijd aankomt. We gaan de hele week trainen om in top vorm te zijn voor de grote wedstrijd. Ik ben al in topvorm, maar de sommige niet. Ik ga geen namen noemen omdat ik dan misschien de gevoelens van Max kwetst. Gemeen lach ik om mijn eigen gedachten en zet de laatste stappen naar de les.