My BFF the player

Hoofdstuk 29

Hallo peepz!

Sorry dat ik zolang ben weg geweest! Maar ik had examens en toetsen!

Helaas heb ik 2x een 5.3 maar het goede nieuws is, is dat ik een 9.3 heb op mijn engels examen en een 8.5 op mijn engels presentatie (ook een examen).

Dussss, ik ben blij:D 

Hier ga ik jullie (hopelijk) verblijden met een nieuw hoofdstuk.

Ik weet dat er niet veel gebeurd, dat weet ik oke:D Maar toch hoop ik dat jullie het leuk vinden:)

Veel lees plezier!

________________________________________________________

Mila POV

Als ik papa los laat loop ik rustig naar boven. Ik weet dat hij tijd nodig heeft maar 2 minuten vind ik genoeg. Ik wil weten hoe hij zich voelt en of ik hem kan helpen.

Ik loop langs de game kamer en zie dat Melissa, Mandy en Lizzy rustig een film zitten te kijken. Als ik de deur wat open duw zie ik Kane op de bank liggen. Hij heeft zijn ogen gesloten en lijkt vredig te slapen.

'Hee' Fluistert Mandy en ze staat op. 'Wat is er?' Ze loopt naar mij toe en duwt mij naar de gang zodat we normaal kunnen praten.

Maar voor ik de kans krijg om iets te vertellen loopt Noah langs mij en geeft Mandy een knuffel. Ik word door zijn lichaam aan de kant geduwd als hij mij niet eens ziet staan.

'Nou, bedankt hoor' Mompel ik en vervolg mijn weg naar Ethan zijn kamer.

Als ik ervoor sta klop ik zachtjes op de deur. Er word niet gereageerd.

Weer klop ik, maar weer niks. Ik open de deur voorzichtig maar zie dat hij niet in zijn kamer is.

Paniekerig loop ik door de gang en kijk in elke kamer die ik tegen kom. Ik loop naar beneden en vraag papa of hij hem heeft gezien maar hij schud zijn hoofd.

Ik pak mijn telefoon en bericht hem waar hij is. Hij leest het, maar reageert niet.

'Arg' Grom ik gefrustreerd en loop weer naar boven.

Ik open mijn slaapkamer deur om na te kunnen denken waar hij is. Hij kan niet het huis uit zijn gegaan en ik heb in elke ruimte gezocht. Ik ben al een half uur aan het zoeken en nog steeds kan ik hem niet vinden.

We hebben geen schuil kamers- behalve die van de jongens, maar daar komt hij nooit in met zijn lichaam- in huis dus ik vraag mij af waar hij is.

'Dat duurde lang' Mijn hoofd schiet omhoog als ik Ethan op mijn bed zie liggen met een boek in zijn handen. 'Wat!?' Roep ik blij maar ook boos.

Waarom is hij in mijn kamer? Hij heeft een eigen kamer. En als hij alleen wilde zijn zou hij niet naar mijn kamer moeten gaan, want het is mijn kamer.

Arg. Wat moet ik toch met die vent?

'J*zus Ethan! Ik heb f*cking een half uur gezocht in het hele huis. Heb je enig idee hoeveel calorieën ik nu heb verbrand? Jij neemt mij zo meteen uit voor ijs' Ik plof neer op het bed.

'Heb je nou net gezegd dat je bang bent om calorieën kwijt te raken?' Vraagt hij mij verbaasd maar ik zie de enthousiasme in zijn ogen. 'En het is 12 uur, ik neem je niet meer mee uit. Misschien morgen'

'Nou...' Zeg ik om de spanning helemaal weg te halen. Dom doen helpt altijd in een situatie als deze, dus ik waag mijn kans. 'Ik wil mijn ijs. En wie gaat het nu halen? Ik niet want ik heb al het hele huis rond gerend en-'