Marrying my Bestfriend's Ex-Boyfriend (Completed and under editing)

Chapter 43: Night Out

A/N: Super thanks po sa mga comments guys.. And i also want to say sorry kasi super busy ko po talaga hindi ako makapagsulat ng tuloy tuloy pero promise kapag may time ako maguupdate ako as much as i can ^^

----

Elliot's POV

"What?! your getting married?!" gulat na gulat na tanong sa akin ni Paul.. Kabarkada ko sya simula pa ng high school.

Nandito kami ngayon sa isang bar at nagiinuman.

Kasama din namin sina Rui at Ken.

Sila ang itinuturing kong mga bestfriend.

"Yah" maikli kong sagot sabay tunga sa baso kong may beer.

"So who's the lucky girl?.. Ivy?" tanong naman ni Rui.

"Nah.." sagot ko kasabay ng pagiling.

They know about Ivy and how much i go nuts about her. Sila ang mga kasama kong nagpaplano sa twing may suprise ako para sa kanya. But they didn't know about Bianca. Nakita na nila si Bianca pero hindi naman nila nakakausap.

"Bakit bigla naman atang naisipan mong magpakasal?" tanong ni Ken na dinadagdagan ng yelo ang baso nya.

"May anak na kasi kami" sagot ko

Halata namang nagulat sila. May dalawang taon na din kasi kaming hindi nagkikita kita.

After college naging busy na kami sa kanya kanya naming buhay. Si Paul nagmamanage ng shipping company nila.

Rui's family produce luxury car at sya na ang papalit sa chairman While ken and his family have a wine business madalas syang nasa spain.

"Sa maiksing panahon a lot of things change" pauna ni ken

"Hindi ko na imagine na masha-shot gun wedding ka" nakangisi naman si Rui.

"It's not a shot gun marriage.. Gusto ko syang pananagutan.." inilabas ko ang cellphone ko at pinakita sa kanila ang picture ng kambal.

"I have a twins" pagpapatuloy ko

"Bro kamukhang kamukha mo sila." Pagcomment naman ni Paul.

"I bet the mother is beautiful.. ang cute ng mga anak mo" dagdag naman ni Rui.

"She is.. and she's an extra ordinary woman" nakangiti kong tugon sa kanila.

I told them the story of me and Bianca.

How she run away after learning that she's pregnant. Sinabi ko din kung gaano ako kaduwag na hinayaan ko syang akinin ang lahat, para akong isang bata na nagtatago sa saya ng Nanay ko.

Yes, natakot ako.. hindi ako handa at lalong hindi ko kayang mawala pa noon si Ivy. Naging makasarili ako..

Hindi ko naisip ang nararamdaman nya. Nang umalis sila Bianca naging kulang ang buhay ko.. Alam kong dala nya ang mga anak ko at gusto ko silang mabigyan ng buong pamilya.

"So mahal mo ba sya?" tanong sa akin ni Ken.

"Mahal?..." balik kong tanong..

Mahal ko na nga ba sya? talaga bang pagmamahal na ito o sinasabi ko lang na mahal ko sya dahil may responsibilidad ako sa kanya? Hindi ko alam kung talagang mahal ko na si Bianca pero alam kong kailangan ko sya at ang mga anak namin.

"Pagisipan mong mabuti yan bro" pagtapik naman ni Paul sa balikat ko.

"Kahit ano namang mangyari nasa likod mo lang kami" singit ni Ken.

itinaas naman ni Rui ang baso nya at humihingi ng toast.

"For your married life" sambit nya.

"For his kids" nakangiting dagdag ni Ken