71th post

34 0 0
                                    

Brian's POV

Andito ako ngayon...

Tinitignan si Samantha na natutulog sa lap ko.

Naaawa ako sa kanya, sa babaeng mahal ko.

Ba't ba kasi kailangan nya pang maranasan ang lahat ng ito.

Kung sana lang...

Hinawi ko ang buhok na tumakip sa mukha nya and I touch the bandage na nakadikit sa mukha nyang may sugat.

Nangunguyos pa rin ako sa galit matapos kong marinig sa kanya ang lahat. Kung bakit sya umiiyak, kung bakit galit sa kanya si Darrel at ganun din si Tito.

Bakit ba madaling naniwala si Darrel sa babaeng yun?

Di nya ba mahal si Sam at ganun na lang sya ka diskompyado?

I sigh...

Habang pinapakinggan ko syang nagkukwento habang umiiyak ay hindi ko mapigilan ang sarili kong magalit kay Darrel, kay Ellysa at sa sarili ko.

Sana na lang hindi na lang dumating sa buhay ni Sam si Darrel kung sasaktan lang pala sya nito.

Sana hindi ko na lang hinayaang magpakatibo si Sam at ligawan si Ellysa.

Sana hindi na lang ako umalis sa tabi nya, sana hindi na lang ako nagbalak ng masama... sana kaya ko pang ibalik ang nakaraan para pigilang ang lahat ng sana'y hindi na sana nangyare.

Bigla namang bumukas ang pinto sa kwarto ni Tito na kaharap lang namin at lumabas si Tito na may wheel chair at iba pa.

Tatayo pa sana ako pero nasa lap ko si Sam at ayaw ko syang magising.

Brian: "Tito... ok na po ba kayo?"

He just nods while looking at Samantha.

Brian: 'Tito, if you just let Samantha explain...-"

Tito: "Ikaw na ang maghatid sa kanya sa bahay Brian... uuwi na ako para makapagpahinga."- seryoso nitong sabi sabay lingon sa ibang direction.

Brian: "Opo."

Napasang-ayon lang ako dahil kilala ko si Tito, basta sinabi nya... dapat talagang sundin.

Tito: "Ang bilis naman atang malaman ng papa mo na na-ospital ako."

Brian: "aaahh opo... kaya nga po pinaparito nya ako kasi hindi sya makakapunta dahil may out of town trip sya."

Tito: "Ganun ba... sige na. I-uwi mo na ang anak ko."

Sumenyas na sya na aalis na sila at nagsimula ng itulak ni manang ang wheel chair.

Dahan-dahan ko naman kinarga si Samantha para hindi sya magising at nagpunta na sa parking lot kung saan ang sasakyan ko.

Mga ilang minutong byahe ay nakapunta na ako sa bahay nila.

Kinarga ko ulit si Samantha papunta sa kwarto nito ng hindi sya nagigising.

Pagkapahiga ko sa kanya ay umupo ako sa side ng kama at tinignan sya.

I touch her forehead and kiss it.

Brian: "I will never leave you Sam."

Bulong ko pa.

Samantha: "Mmm... Darrel..." – he moaned.

Biglang kumirot ang puso ko.

She really love him... but then, I still love Samantha.

Tumayo na ako at lumabas ng kwarto nya.

Nagpaalam na muna ako kay Tito na nagpapahinga sa kwarto nito. Ayaw kasi talagang naaadmit si Tito kaya umaalis sya kaagad kapag naramdaman nyang ok na sya.

Naglakad na ako papunta sa sasakyan ko.

Bukas ko na lang susugurin ang dapat kong sugurin.

Nanggigigil ako sa galit...

Dahil sa kanya dahil umiyak ng sobra si Samantha...

Kaya papa-iyaking ko rin sya sa sakit.

>>to be continue<<

---------------------

Hala... sino kaya ang susugurin ni Brian bukas?

At dahil bukas nya pa iyon susugurin... bukas nyo na rin mababasa. Night people. ^_^

1�XRt�2�


Inlove ako sa'yo (a lesbian story)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon