October // Irwin

One

Kimsenin umurunda değilim.
Kimse umurumda değil.
Yaşıyorum,
Ölmek için.
Nefessiz kalıyorum,
Ağlıyorum.
Ve duyan kimse yok.
Duymalarını istemiyorum.
Çünkü bu iş, böyledir değil mi?
Ağlarsın,
Duymalarını istemezsin.
Öğrenirsin,
Sessiz ağlamayı.

Ve ben,
Yalnızlığın içerisine çekilirken,
Yanımda senin olmanı isterdim.
Ama bu
Bencillik olurdu.
Çünkü sen,
Yalnız olamayacak kadar iyisin.
Ben kötüyüm.
Bunu haketmediğini biliyorum.
Ben hakediyorum,
Bu yüzden,
Ben seni uzaktan izlerken bile,
Bazen gözgöze gelmemiz,
Bana yetiyor.

Senden tek istediğim; gülümsemen.
Çünkü yalnızlığımı birkaç dakika bile unutturan tek şey bu.
Çünkü bu gülümsemeyi görmek için ölmeye razıyım.
Sana yakıştığını düşündüğüm çarpık ön dişlerin bile mükemmel.
Ama benim için fazla iyiler.
Bu yüzden,
Ben seni yine burada izleyeceğim.
***
::)