Dersi dinleyemiyorum.
Odak noktam yine senken bu mümkün olmuyor.
Gitmeme az bir süre kaldı,
Gideceğim gerçeği beni mahvediyor.
Giderek çöküyorum, hafif kilolu halimden eser bile yok.
Zayıflamak güzel hissettirse de, böyle olması nedense iyi hissettirmiyor.
Kalbim acıyor, Ash.
Kendimi bir tek senin bir gün bunları okuyacağını bildiğim için avutuyorum.
Bu arada,
Öğretmen seni sınav için yanıma oturttuğunda
Neden her zaman cam kenarına oturduğumu sordun.
O an sana cevap veremedim.
Ve sana cevap veremediğim için, eve gidip ağladım.
Cevap veremememin nedeni ise, sen benimle göz teması kurarken nefes alamamamdı.
Bunun nedeni ise seninle ilk o zaman konuşmuş olmamdı.
Cevabını şimdi söylemek istiyorum.
Çünkü derse girmediğin zamanlarda bahçede basketbol oynuyordun.
Böylelikle seni izleyebiliyordum.
Her neyse,
Kağıda yazmayı bitirmeli miyim?
Çünkü ilk kez ne yazmam gerektiğini bilmiyorum.
Yarın gidiyorum,
Umarım hep gülümsersin.
Benim aptal kıvırcığım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
October // Irwin
FanfictionTekrar bir araya gelmek için fazla kırığım varsa, Ya da o kırıklar aslında kaybolmuşsa? Onları bulabilir misin? Yeniden nefes almamı sağlayabilir misin? *** 29.12.2015