Thirty two

44 13 7
                                    


***
Ash'le kahvaltı yapıyoruz sessizce.
"Neden?" diyor Ash, bakışlarını yüzümde gezdirirken. "Olmadığın biri gibi davranıyorsun?"
Çatalı yavaşça masaya bırakıyorum. "Bak Ash..." gözümle kolumdaki izleri işaret ediyorum, "Ben buyum. Olmadığım biri gibi davranmıyorum." diye mırıldanıyorum. Etraf o kadar sessiz ki, benim ses tonum normalden daha düşük olduğu halde normalmiş gibi duyuluyordu. Konuşmakta iyi değilim. Konuşmayı uzun zamandır sevmiyorum. Bunun yerine yazmak daha kolay geliyor. Çünkü konuştuğum anda nefretim dışarıya akacak ve ben de bundan korkuyorum. Buzdolabının üzerindeki yapışkanlı kağıtlardan birini alıyorum. Cebimde kalem olduğu için mutluyum, bu çok saçma ama çoğu zaman cebimde kalem taşıyorum.
Ve kağıda şunları yazıyorum.
"Böyle olmak istemezdim."

October // IrwinHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin