sick// shawn mendes

2-

Güneşin yüzüme vurmasıyla ağır bir şekilde gözlerimi açtım.
Karşımdaki yüze baktım ve yutkundum. Gözleri açıktı beni izliyordu.
-"Shawn."anlamyarak ona baktım.
-"İsmim Shawn."
-"Bende Alice."gülümsedi.Bir süre tavanı izledi. Sonra mırıldanması başlayınca
-"Sesli söyle."
Gözlerime baktı derin nefes aldı.
-"I thought that I'd been hurt before
But no one's ever left me quite this sore
Your words cut deeper than a knife
Now I need someone to breathe me back to life

Got a feeling that I'm going under
But I know that I'll make it out alive
If I quit calling you my lover
Move on

You watch me bleed until I can't breathe
Shaking, falling onto my knees
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches
Tripping over myself
Aching, begging you to come help
And now that I'm without your kisses
I'll be needing stitches."dedi gözlerine şok olmuş bir şekilde baktım.
Gözlerini açtığında yanağından öptüm ve yerimden hızla kalkıp odadan çıkarken
-"Utangaç kız seni kaybetmek istemem numaranı ver bana."dedi ama hızla odadan çıktım.
Odama girdim ve aynadan kendime korkarak baktım.
Bugün sanki daha iyiydim.
Mutlu görünüyordum. Birden daha iki gün önceki odamın hali aklıma gelince çığlık attım ve saçımı çektim.
Annem odama girdi ve yanağımdan öpüp
-"Lütfen lütfen yalvarırım Alice yapma... yeter!"Annemi dinlemedim.
Ağlıyordu. Sanki giderek kötüleşen kızını anlıyordu artık. Eskiden korkar bir köşeye çekilirdi ve gün boyu ağlardı. Sakinleşemezdim. Şimdi yardım ediyordu. Zayıf bedenim bir rüzgarla uçacaktı sanki.
Korkak gözlerle aynadaki yansımama baktım. Az önceki dirençli halimle şuanki halimi karşılaştırınca kahkahalarla gülüp bir yandanda ağlıyordum. Annem odadan çıktı. Sessizliğe gömülünce sesimi kestim ve sessizce dağıttığım odaya baktım. Kırık cam parçaları kıyafetler bir yanda yastık çarşaf herşey bir kenardaydı. Ben yine eski halime dönmüş akan göz yaşlarımı tutup yere oturdum dizlerimi kendime çekip kafamı dayadım ve hıçkırarak ağladım sakinleşince odanın içine göz gezdirdim. Bir kaç dakika sonra Shawn içeri girdi. Beni görünce şaşırmadı sakinleştirmedi salak sözler söylemedi. Yalan şeylerde söylemedi.
Yanıma gelip başımı göğsüne koydu.
Sarıldı.
Sessizce oturduk.
Bu çocuğu daha dün tanımama rağmen annem gibi yalan boş sözler söylememesi onu sevmemi sağlamıştı.
Artık geçmişti olan olmuştu.
Bir süre sonra kalkıp elimden tutup beni ayağa kaldırdı. Odadan çıktık ve ben bir kez daha birine güvenerek değer vererek hata yaptığımı bilerek onu takip ettim. Konuşmadı.
Sessizce ilerledik.