sick// shawn mendes

32-

Yalnız bir yolda yürüyordum.
Belkide öyle hissediyordum.
Sevgi ya da aşk
Muhteşem dedikleri şey lanet birşeydi.
Hangi umutla bu yola çıkarsanız kendinizi uçurumun kıyısında buluyordunuz.
Lanetlenmiştik sanki bir cadı tarafından.
Prensimi beklerken ellerimle itmiştim onu.
Beyaz atlı prens bu yolda...
Bense sadece bakmıştım arkasından.
Herşeyin bittiği yerdeydim.
Ama Prensim böyle demezdi.
-"Her şeyin bittiği yer aslında her şeyin yeniden başladığı yerdir. Umutla..."derdi.
Çünkü o herşey de bir umut görmüştü.
Bense o umudu parçalamış kırıp dökmüştüm.
Bembeyaz sayfaları lekelerle doldurmuş kirletmiştim.
Gerçekten her son bir başlangıç mıydı?
Prensim yaşattıklarımdan sorumluyum.
Ve üzgünüm.
Ama geri dönüşü ne olacak?
Sen tükenmiştin.
Bana kalan son şey sadece derin bir uykudan yaralanmadan çıkmaktı.
Mücadele etmem ve geri kazanmam gerekiyordu.
Yapabilir miydim?
Her şeyi tersine çevirebilir miydim?
Baştan başlayabilir miydim?
Bu bataklıktan kurtulmak bana kalmıştı.
Sanırım evet her şeyin bittiği bir yerde yeni bir başlangıç vardır.
Yeni umutlar yeni birçok şey ama ben seni istiyorum. Umutsuzda olsam mutsuz da olsam.
Umutsuzca seni bekliyorum.