sick// shawn mendes

16-

Lütfen vote ve yorum.
İyi okumalar.

İçimde tarif edilemez bir sıkıntı var.
Korku.
Sanki birini kaybedecekmişim
gibi.
Dünyam yok olacakmış gibi.
Akşamları içimdeki sıkıntı kocaman bir karanlıktı sanki.
Ağlamak geliyordu içimden.
Kalbimde bir acı vardı.
Bıçak saplanmıştı sanki.
Üzerimde taşıyamayackmışım gibi bir yük vardı.
Artık fazla ağır geliyordu.
Sanki bizim için parıldayan yıldızlar artık sönüyordu.
Parlaklığını yitirmişlerdi.
Shawn benim bütün dünyamdı.
Kalbimin tümünü onun adı kaplıyordu. Aşk denilen şey lanet olası birşey di.
Bir kez ve sen ölene kadar peşinden geliyordu.Bir ok gibiydi. Hedefe ulaşana kadar yoluna devam ediyordu.Sevgi hoşlantı hepsi yalandı. Sadece tek gerçek aşktı.
Sonsuza dek ayrılmayacak nankör olmayan tek şeydi.
-"Ne düşünüyorsun?"
-"Sence ben aşık mı oldum?"dedim anneme.
-"Birtanem eğer başına gelen en güzel şey varsa o da budur. Tam buranda hissedersin. Orada değil."dedi ilk kalbimi sonra beynimi göstererek.
-"Yani sevmek burada değil mi?"
-"Anlatamadım. Bak Fernando öldü ve geçti unuttun. Aşkından ölmedin.
Ama Shawn..."
-"Anne..."dememle vaz geçti.
-"Peki şimdi çok sevdiğin biri hayatına girdi. Onun için ölmeyi göze alabilirsin değil mi?"kafamla onayladım.
-"Bak işte olmuşsun."
-"Çok kötü."dedim. Yüzüm asık bir şekilde.
-"Hayır çok şanslısın. Bu çok mucizevi. Bu...bu aşk bu bir büyü.Gün geçtikçe iyiye gidiyorsun o seni iyileştiriyor. Her sabah uyandığında kalbin onu görmek için can atmıyor mu?"
-"Evet!"
-"İşte bu!"gülümsedi ve bana sarıldı.
-"Bak tatlım ben bir hata yaptım aşık oldum sandım. Oldu sandım. Ama olmamışız. O bırakıp gidebilir bense onsuzluktan ölmem. Gitti ve bitti. Özlem var mı var ama gelip geçici görüyorsun ama bir süre sonra belkide benim de karşıma biri çıkacak."dedi o bitmez gülümsemesiyle.
Onu çok seviyordum annem benim.
-" Anne... ben...?"
-"Tamam canım git."dedi ve ekledi.
-"Bizde Karenle gezeceğiz."
Şok olmuştum.
Arkamı dönmüş giderken bir anda arkamı dönüp
-"Ne?"
-"Kaynanla diyorum gezeceğiz."
-"Anne!"dedim o da kahkaha atsın zaten.
Evden çıktım ve kapının önünde duran biriciğime baktım. Koşarak boynuna atladım.
-"Oy seni çok özlemişim."kokusunu içime çekip boynunu öptüm.
-"Of saçların çok güzel kokuyor."
Gülümsedim. Bana bakıp gülümsedi ve
-"Eee gidiyor muyuz?"dedi.
Akşam yemeğine gidiyorduk.
-"Tabii."dedim. Arabaya bindik ve sürmeye başladı. Her yer kararıyordu yavaş yavaş.
-"Geldik bebe."dedi arabadan indim ve koluna girip.
-"Sensin lan bebe."dedim. Kameralar bizi çekiyorlardı.
-"Of hâlâ alışamadım."
-"Alışırsıııın."dedi. Masaya oturduk.
Garson siparişleri alıp gitti.
-"Eee nasıl gidiyor benim prensesim hayat?"
-"Güzel ama..."
-"Ama?"
-"Neyse ne zaman giderler?"
-"Çıkana kadar burada durmazlarsa iyidir."
-"Offfff. Eee süprizin? "
-"Aha geliyor."dedi. Arkama bakınca Camilayı gördüm.
-"Hey bebeğim?"diyerek geldi.
Shawnla bir sarıldılar bir sarıldılar.
Kızı yolmamak için nasıl kendimi tutuyorum.
Banada sarıldı.
Tek kelimeyle tiksindim.
Bir süredir onu izliyorum ve bana fazlasıyla batıyor.
Arkadan eller gözümü kapattı.
-"Kim bu?"
-"Tahmin et."dedi gıcık bir sesle.
Bu oydu.
-"Cameron."dedim.
-"Ah tatlım."dedi ve bana sarıldı.
Arkasından Matt ve Nash ve Hayes.
Çok mutluydum şimdi.
Gecenin sonunda kalktık. Kahkahalarla biten gün beni fazla mutlu etmişti. Camila...
Ondan hâlâ nefret ediyorum.
-"Baksana beni hiç mi kıskanmadın?"
-"Hayır."
-"Beni sevmiyorsun?"
-"Hayır sadece ben onlara fazla güveniyorum."
-"Peki."
-"Ama sen kıskanmışsın?"
-"Evet çünkü ben Camilaya güvenmiyorum!"
-"Saçma, ben onu seviyorum ve güveniyorum."
-" Sen delisin. Onun gözünden geçen cinlikleri görmüyor musun?"
-"Sen kuruyorsun!"
-"Yeter ya ne kurması!?"Shawn buna nasıl göz yumabiliyordu.
Sinir olmuştum.
Her yerim titriyor ve ne dediğimi bilmeden bağırıyordum.
Sonunda gözlerim kapandı. Karanlığa
teslim oldum.
Son duyduğum ses Shawnın ağlayan sesiydi.
Camilayı sevmiyorum. Niye bilmem ama tatlı biri gibi gelmiyor.
Aman neyse beğendiniz mi??
Vote ve yorum var mı acaba?