sick// shawn mendes

8-

hoodismine ye teşekkür ederim. Multi onun eseri. Stitchesi dinleyerek okuyun bence ben onunla yazdım. Neyse iyi okumalar:):)

Sahilde yürüyoruz. Shawn çok mutlu bense fazlasıyla üzgün. Ne bir dakika Shawn mutlu falan değil fazlasıyla iyi bir yalancı. Kontrolden çıktık kafamızı dağıtmak için buradayız.
Shawnda ne iyileşme nede kötü bir durum var. Aynı devam ediyor. Ben negatif enerji saçarak onu mutsuz ediyordum. Doktorun sözleri aklımda
yankılanıyordu.
-"Moral moral moral ameliyat gününe kadar moral"diye tekrarladım. Kafamın içinde.
-"Shawn bak hadi dondurma yiyelim."
-"Peki hemen gidip geliyorum."
-"Peki."dedim. Sürekli düşünüyorum sürekli. Ona birşey olması hayatımı alt üst eder tek bildiğim şey bu.
-Offfff!"diye küçük çaplı bir sınır krizi gelip geçti.
-"Ya sen niye canını sıkıyorsun?"
Moral moral moral ameliyat gününe kadar...
-"Ne hayır! Dondurmamı bir getiremedin sorun yok rahat ol o olay aklımdan bile geçmedi sende geçirme."dedim iyi bir yalancı olarak.
-"Peki Peki al bakalım."dedi. Denize odaklanmıştı.
-"Hey! Yarın konserin var değil mi?"
-"Evet?"
-"Eee hani lan biletim."
-"Aaaa sen benim konuğumsun ne gerek var lan?"dedi taklidimi yaparak.
-"İyyy tamam. Yine huysuz nine kılığındasın." gülümseyip
-"Gel buraya "dedi. Kollarını kocaman açıp dondurmanın kalanını da yedim ve bir ayı gibi ona sarıldım.
-"Ağzında çikolata var."dedi.
-"Offfff be."dedim ve
-"Peçeten var mı?"
-"Boşver peçeteyi dedi ve eliyle sildi.
Omuz silkip tekrar sarıldım.
Bir süre sonra oflayıp puflamaya başladı. O böyle yapınca bende sürekli kıpırdanıyordum kıpırdandıkça o
-"Yapma."diyordu.
-"Neyi?"
-"Bunu."dedi kıpırdanışımı taklit ederek. Gıcık oldum ve bende onu taklit ettim ağzımı şişirip
-"Offf Pofff pööf Yaaa offff yapma offff Pofff bokkk!"dedim ve sinirle önüme gelen saçları itip yanağımı şişirmeyi bıraktım.
-"Senin benim sıkıntıların yo-"
-"Aynı şeyleri yaşıyoruz. Aynı hayatı yaşıyoruz. Bana sakın yok deme sakın!"dedim.
-"Seni bazen hiç anlamıyorum."
-"Seni bazen hiç anlamıyorum mu?"
-"Saçmalamayı Kes!"bana bağırmıştı. Bana bağırıyordu.
-"Sen anlamazsın sen sorunlusun. Senin beyninde kocaman simsiyah bir karanlık var. Sen bir hastasın beyin tümörüsün. Sen kocaman bir sıkıntısın. Şimdi çok oflayıp puflamak istiyorsan sahne senin."
Bunları söyledikten sonra fazlasıyla pişman olmuştum. Kızarmış o güzel gözleriyle bana bakıyordu. Şok olmuştu. Benden beklemiyordu.
Ben bir salaktım!
Hiçbir şey yapmadı vurmadı kırmadı bağırıp çağırmadı. Arkasını döndü ve gitti.
-"Bana bağırmayacak mısın?"
-"Bana bağır çağır vur kır dök!!!"
-"Lanet olasıca pişmanlık duygumu böylece hafiflet!"dedim
-"Lanet olsun bana!"
-"Kendimden nefret ediyorum Kendimden NEFRET EDİYORUM!!!!!"diye bağırdım ve kumsala uzandım. Yıldızlar yine yalnız değilsin diyorlardı. Yine yanımdaydılar bana o ışıklarıyla yol gösterecek tek kişiydiler belkide!
Yıldızın kaymasıyla gözlerimi sımsıkı kapadım. Sadece şuan burada olmak yerine Fernandonun ölü bedenin yerinde olmak isterdim!
-"Ben yaşamayı hak etmiyorum. Ben ölüme mâhkümum."diye mırıldandım.
Belkide gece boyunca...
Shawnın sözleriyle yıldızlara inat geceye devam ettim.
-"O kadar özeniyorumki o parlak şeyleri onlardan ölesiye nefret ederken her gece onlarla can buluyorum."
Sadece burada kalıp acı çekmek istedim.
Ölmek istedim!