sick// shawn mendes

30-

Tam bir haftadır Shawnı görmemiştim. Sanırım turuna geri dönmüştü takip etmiyordum.
Mutluydum.
Lucero ile İnstagrama resimler atıyorduk.
Mutlaka Shawn görmüş olmalıydı.
Ama bir eksiklik vardı.
Shawn...
Bu meseleyi olabildiğince az düşünüyordum.
Doktora gitmiştim dün ve sağlığım olduğu gibiydi ne kötüye gidiyor ne iyiye.
Ama iyi hissediyordum.
Lucero ile fazlasıyla eğleniyordum.
Çıkmıyorduk bu kesindi ama takılıyorduk. Ben Shawnı seviyordum.
Luceronun gitmesini istemediğim için takılmayı teklif etmiştim.
Çıkmak diye bir şey yoktu.
Ama dışarıya böyle yansıtıyorduk.
Shawnın acı çekmesini istiyordum.
Canı yanmalıydı.
Televizyonu açmamla life of the party çalmaya başladı.
İlk bekledim sonra yavaşça eski bir şeyin güzelliğini hissetmiş gibi söylemeye başladım.
Gözlerimi kapattım.
Ardından elimdeki kumandaya basmış olmalıyımki değişti.
Shawn ismini duyunca değiştirdim ama dayanamayıp açtım.
Her yerde Camila ile el ele resimleri vardı.
Sarılmış.
Aşk ile bakan gözler...
Bir insan bu kadar çabuk aşık olur muydu?

Cevap yoktu bu soruya.
Olur muydu?
Olmaz mıydı?
Emin olamıyordum.
Sesi duydum.
-"Yakışıklı sanatçı yeni bir aşka yelken mi açıyor? Ne ara bu kadar çabuk unuttu eski aşkını?"diyen adama gıcık olup kapattım televizyonu ve mutfağa yöneldim. Annem uyuyor olmalıydı.
Birşeyler atıştırıp Lucero ile buluşacağımız yere geç kalmamak için odama çıktım. Üstüme siyah tişort ve siyah pantolon giydim.
Evden çıktım.
---
-"Hey bebeğim."dedi Lucero kollarına kendimi bıraktım.
Mutlaka resimler internete sızacaktı.
Masaya oturduk. Bir süre sonra kahvaltı tabakları geldi.
Yemeğe başlamışken birden Shawnın sesini duymamla kafamı hemen dibimizde Camila ile el ele tutuşmuş Shawna çevirdim.
Kaşlarım çatılırken o gülümsedi ve garsona iki tabak daha deyip oturdu.
-"Hey ne haber?"
-"İyi. Bizde sevgilim ile kahvaltı yapmaya gelmiştik sizden?"
Luceroya baktım ardından Shawna.
Özlemiştim.
Parfüm kokusu burnumu dolduruyordu.
Shawnı izlediğimi gören Camila kollarını Shawna sardı. Shawnda gülümseyip kollarını ona sardı.
-"Bizde böyleyiz işte mutlu."dedi.
Sinirle elimdeki çatalı masaya fırlatıp
-"Ben bir lavaboya gideyim."Lucero hemen
-"Bende geleyim mi sevgilim?"dedi
Gözlerimi ona dikip
-"Hayır."dedim. Hızlı bir kaç adımda lavaboya ulaştım.
Kapıyı kapattım ve aynaya baktım.
Yüzümdeki ifade bana yabancıydı.
Hırs...
Öfke...
Kin...
İnsanın kanı donduracak bakışlar...
Ben bu değildim.
-"Ben bu değilim."kafamın içinde bu cümle yankılanıyordu.
Çığlık attım ve ellerimi lavaboya sertçe geçirdim.
Ağlıyordum.
Kapı açıldı ve Lucero girdi.
-"Ağlama sana yakışmıyor."dedi.
Kollarını bana sarıp kendine çekti.
Çenesini başımın üstüne koydu.
Gözlerimi sıkıca kapatıp
-"Ben bu değilim. Gözlerimde hırs kin öfke dolaşıyor. Ben bu değilim. Lanet olsun! Beni değiştiriyor. "Dedim.
-" Sen... Maalesef farkındayım. "Dedi.
-" Neyse gidelim."başıyla onayladı.
Elini elime uzattı ve tutup yürümeye başladı.
Masaya sahtebir gülümseme ile oturmaya çalıştım ama gülümseyemiyordum.Camila ile sohbete başladım.
Shawn şaşırmıştı.
-"Eee kaç aydır aşıksın bizim oğlana?"dedim
-"Uzun zamandır."dedi.
-"Shawn çok aşık olmuş sana. Gözlerinden belli."dedim. Shawn garip bir şekilde bakıyordu ama ona aldırmadan Luceroya bakıp
-"Bende uzun süredir Luceroya aşığım."dedim ve elini tuttum.
Shawna baktım. Gözlerinde kırık bir ifade görünce sanki elektrik çarpmış gibi elimi çektim.
Ve kendimden bir kez daha nefret ettim.
---
Uyumaya hazırlanırken mesaj geldi.

Kimden:Shawn
Bugün çok düşündüm de Camila ile çıkmak ile doğru yaptığımı gördüm.
Hırs,kin,öfke... Sen aşık olduğum kız değilsin.
Değişmişsin. Belkide artık aşık değilim ve gerçek yüzünü görmüşümdür.

Akan göz yaşlarım yanağımı yakıyordu. Silmekle uğraşmadım.
Çünkü bir yenisi akmaya başlamıştı.
Beni Shawn değil Lucero yapmıştı bu hale getirmişti. Hata yapmıştım.
Akan göz yaşlarım yastığımı ıslatmaya
devam etti gece boyu hiç bitmeden.
Acı beni ele geçirirken.
Bitmişti.
Bizim sonumuz muydu bu?
Nefret duygusu...
Bu kadar aciz olduğumuz zamanlarda çıkıyordu belki ortaya.