2 Hafta sonra
Lucerodan uzaklaştıkça bana geliyordu ve hareketleri sanki sevgiliymişiz gibiydi. Ben de mecburen buna ayak uyduruyordum.
Shawnı deli gibi kıskandırmak ve ayaklarıma gelmesini istiyordum.
Bu yüzden genelde sosyal medya fazla küfür yiyordum ama değerdi.
Neyse bugün kontrolüm var ve ameliyat olmam gereken zamanı belirleyeceğiz.
Shawnın durumu iyiye gidiyormuş.
Buna çok seviniyordum. Ona birşey olursa kesinliklle katlanamazdım.
Spor ayakkabılarımı alıp evden çıktım.
Beni bekleyen Lucero gülümseyerek kapımı açtı ve yanağıma bir öpücük kondurdu.
İçimde nefret duygusu uyanırken sadece sustum. Onun arabaya binmesini bekledim. Araba hızla ilerlerken bir anda sinirle durdu ve bana döndü. Arabadan indi ve bekledi. Hareketsizce yanına gittim ve başımı omzuna koydum. Silkelendi.
-"Shawn değil mi hâlâ aklında. Sana fahişe dedi ve sen hâlâ bunu düşünüyorsun. Çünkü seni seveni değil zor olanı kabul ediyorsun."
Gözlerim dolmuştu.
Sessizce yutkunup yüzüne baktım.
-"Ha-hayır ben sadece sadece-"
-"Onu seviyorsun! Ya da belkide öyle sanıyorsu-"çok yüksek bir şekilde bağırdım.
-"Hayır! Ben sanmıyorum. Onun için ölmeyi göze aldım. Ben onun için şuan bu kadar nefret ederken bile canımı veririm."
Lucero düşündü. Kızın yüzüne baktı.
-"Onu seviyorsun."
Sinirle ve heyecanla bağırdım.
-"Hayır!"
Lucero anlamsızca baktı.
-"Sevmiyorum."
-"Neden o zama-"
-"Çünkü ben ona aşık oldum!"gözlerimden yaşlar feci bir şekilde akıyordu çünkü kendimi aciz hissediyordum yaptıklarımıza karşı ben onh çaresizce seviyordum ümitsizce ve hıçkırıklarımın arasından söylebildiklerimi söyledim.
-"Ona aşık oldum evet senden belki ilk başlarda hoşlandım ama şu an tek istediğim arkadaş olmak ve biliyormusun?"dedim bir süre nefes alıp
-"Shawnı affetsem bile olmaz. Çünkü kırılmıştı geçmişte olanlara dönüp bakıyorum da çok kötüymüş. Daha olanları unutamadan yeniden ben onarmaya çalıştıkça parçalar kayboluyor.
Ve ben tükendim. Gerçekten Yoruldum ve en kötüsü de ne biliyormusun onu haklı buluyorum.
Bir sürtük gibi davranıyorum. İçmemem gerekti. İçtim. Yapmamam gerekti yaptım. Shawnla böyle olmamalıydık. Hatalıydım. Evet ama bana o kelimeyi söylememeliydi.
Ve evet aşk kırılan kalbi onarır ama bizim gibiler için değil. Çünkü benim kalbimin yarısı zaten çoktan bitmişti."
Luceronun gözleri dolu doluydu.
Gözlerimin içine baktı.
Sanki acı çekiyordu.
-"O zaman."dedi ve bana yaklaştı dudaklarıma öptü doyasıya.
Birşey demedim. Diyemedim çünkü aşk yolunu şaşırabiliyordu.
Ve Lucero zamansız yerde zamansız kişiye aşık olmuştu. Gözlerinden akan yaşları hissedince geri çekildim.
Ben de ağladım ve
-"Biliyorum zor olacak ama ikimizde aşkımızı gömmeliyiz. Derin bir çukura."
Yüzüme bile bakmadan gitti. Arabası uzaklaşırken. Kocaman binaya baktım ve kontrole gittim. Bakalım neler olacaktı.
Lucero istediğini almıştı. Tüm konuşmaları kaydetmiş ve Aliceden kocaman unutulmayacak öpücükler almıştı. Shawna yardım etmiyordu.
Aşkına yardım ediyordu.
Alice ona aşkı anlatmıştı ve şimdi aşkı için Alice i mutlu edecekti. Onu onları kavuşturacaktı. Lucero bunu da yapıp gidiyordu. Gidecekti. Son bir hafta diye mırıldandı.
Pleaseeeeeeee vote ve yorum votelar çok düşük neyse nasıl gidio?
Yorum atın tm mi?
Pleaseeeeeeee
ŞİMDİ OKUDUĞUN
sick// shawn mendes
FanfictionSessizliğin başladığı noktada fırtına gibi dönecek acı, Sonbaharda düşen sararmış yaprak gibi oradan oraya sürüklenecek aşk! Dünya dönmeye devam edecek sarsılmaz olduğunu sana ispatlamak için, Son kez esecek rüzgar seni bu şehirden uzaklaştıracak ka...