AĞLA(ma)YACAĞIM

Bölüm 1 (Acılara tutunmak)

Gözlerim kuşların cıvıltısıyla açılıyor ....Birden neşeleniyorum .Doğanın şarkısı bu, cıvıl cıvıl coşkulu.......Yaşama dair iyi ne varsa, bu şarkıda saklı sanki..... 

Sonra başka sesler dolmaya başlıyor kulağıma ,başka kokular. Her yer beyaz......Nerede olduğumu hatırlıyorum. Hastahanedeyim.... Ölüyorum...... Yavaş yavaş değil hemde, bayağı hızlı. Her dakika içim ölüyor. Organlarım tek tek bırakıyor beni .......Eh! beklenen bir şeydi, normal yani, gülümsüyorum kendi kendime kolay mı bu kadar yaşamak ?

Mücadeleyi bırakınca vücudum "tamam" dedi "Demek ki işimiz bitti" haydi toparlanın çocuklar göç vakti"..... Eee dedi bunlarda "nasıl gideceğiz ? Sapasağlam duruyoruz " Beyin atladı tabii , "Durun! benim bir planım var. Ben şimdi bir hastalık bulurum,  hepinizi inandırırım çürüdüğünüze"

Ben kendi kendime kıkırdar organlarıma ses verirken, ayak sesleri mırıltılar yaklaşıyor. Geliyor doktorlar ordusu. Haydi başlasın bakalım bu günün işkencesi.

_Günaydın.Nasılız bakalım bugün ?.... 

Bu doktor böyle yalandan gülmüyor mu ? İfrit oluyorum. Git kardeşim, grip olana gül. Ne bileyim   nasırından ,topuklu ayakkabı giyemeyene gül. Bana ciddi ol .

Gözlerimi camdan ayırmadan cevaplıyorum...

_Bilmem.. İyiyizdir herhalde......Beni bırakmaya mı karar verdin? doktor.

_Nereden çıkardınız? yok öyle bir şey.Kaç kere söyledim durumunuz buna elverişli değil...Söyleyin bakalım geceniz nasıldı ? ağrılarınız ne durumda ? bir isteğiniz var mı? 

Gözlerimi camdan ayırıp , beni anlasın diye, yüzüne bakarak konuşuyorum bu defa.

_Çıkmaktan başka bir isteğim yok....Neden anlamıyor kimse beni ? Evime gitmek istiyorum, orada ölmek istiyorum . Bu renksiz ,bu ruhsuz yerde değil....Neden uğraşıp bana eziyet ediyorsunuz .Yaşayamayacağımı , iyileşmeyeceğimi bilmiyor gibi yapıp, şişe şişe serumlarla ,ilaçlarla dolduruyorsunuz içimi.....Bırakın beni artık.

Doktor gözlerini, gözlerime dikip bir kaç saniye bekledi....Kafasındakileri düzene koymaya çalışıyor belli . Bende karşılık olarak dosdoğru ona baktım, kararlıyım anlasın artık ama aaa!!!

_Hanımefendi biz o ilaçlarla serumlarla "içinizi doldurmazsak" ağrılarınız dayanılmaz olur.Ne olur üzmeyin beni artık. Siz güçlü durmalısınız ki ,biz yardım edebilelim.Hiç direnmiyorsunuz. Biraz gayret çok şey değiştirir.Hem ben size ölümden bahsetmeyi yasaklamadım mı? haydi şimdi bana biraz yardım edin.Sizi iyileştireceğiz.

_............

_İstediğiniz bir şey var mı peki ?

_.............

_Küs müyüz ?

_..........

_Bakın ,tamam.. Çok hastasınız, ve maalesef bunun gayet farkındasınız .Ama yineliyorum ,di-ren-mi-yor-su-nuuz.... Lütfen anlayın, eve gönderirsek acı çekersiniz, hem de çok fazla. Komaya da girebilirsiniz ki ,bu daha kötü bir halde buraya dönmeniz demek.Ve bu olasılık çok yüksek.Şimdi gidiyorum akşama geldiğimde daha detaylı konuşuruz.

Çıkıp giden doktorun ardından baktım.....Ne kadar genç .....Ne bilsin ki benim hayatım gayretle geçti.Kadınız biz doktor bey ,gayret bizim ikinci adımız .Gayret kuşağı kuşanırız kocaya giderken, neden biliyor musun? Çünkü doktor, ekmek kadar ,su kadar,hava kadar gereklidir gayret bize .Ha gayret kızım bu da geçecek.Ha gayret kızım ,çocuklar anlamasın ne kadar mutsuz olduğunu.Ha gayret gelin ,biraz daha sabır düzelecek.Ha gayret kadınım, güzel günler ilerde .Ha gayret doğum yakın . ha gayret .ha gayret .Şimdi olsa alın siz o gayretinizi g..... sokun derdim de, işte o zaman gayret kuşanmışım tepeden tırnağa..... diyemedim.

Doktor çıktıktan bir süre sonra ablam girdi .Yüzünde gülücükler ,gözler şiş kıpkırmızı .Yine ağlamış.Dayanamıyorum artık onları böyle görmeye, ama elimden bir şey gelmiyor ne yapayım?

_Bak doktor gene senden şikayetçi. Eve gideceğim diye tutturuyor dedi. Deli ettin insanları ev ev diye . Yapma böyle güzel kardeşim .Bizi de düşün ,üzülüyoruz .Hem bak sana radyo getirdim, biraz müzik iyi olur değil mi? Türk sanat müziği seversin sen, ha ister misin? Annem telefon bekliyor benden ,"sor bakalım istediği bir şey var mı ? Ne pişireyim yavruma "dedi. Kızım kiminle konuşuyorum ?huuu....

 Gözlerimi tavandan ayırıp, ablama diktim  bu defa...

_Bilmem, bana kendi kendine konuşuyormuş sun gibi geldi.Nefes almadan konuştun. araya girmedim ayıp olmasın diye.

_Bak, bak şirin şey. Hasta yatağımda yatarım,lafımı da sokarım diyorsun yani.

_Kızım ne laf sokması, durum bu. Konuşmaya başladın mı ,noktayı koyamıyorsun....Söyle anneme pişirmesin bir şey.İlaçlardan midem bulanıyor,  yemek yiyemem .Hem gelmesin her gün, çok yoruluyor dinlensin..Madem eve götürmüyorsunuz,hiç biriniz gelmeyin.Ben tek başıma kalırım..

_Bak yine aynı mevzu. Taktın mı takarsın, huyun pis.....Canım benim, güzeller güzeli kardeşim.Hastalar evde yatacaksa neden hastahaneler ,doktorlar var ? İyileşmen için burada olman gerekiyor.Bunu kabullen,  iyileşmek için çabala .Ayrıca yemek yiyeceksin, güçlenmen gerek.

daha fazla dayanamayıp,gücüm yettiğince doğruldum  yataktan.Başladım avazım çıktığınca bağırmaya...

_Ne iyileşmesi abla, ben bilmiyor muyum hastalığımı ? Kanserim ben abla.Hemde her yerimi sarmış, son evredeyim. Tedavi istemiyorum, öleceğimi biliyorum, bunu da kabul ettim....Sizde edin ,bitsin bu iş.Niye bana eziyet ediyorsunuz yaa ? Tedavi olmamak da benim seçimim olmalı ,siz neden karar veriyorsunuz,  çok mu biliyorsunuz?

Nefes nefese kaldığımdan tekrar yatağa dayandım... .Şu kadar efor bile yetti ,halsiz kalmama. Göğsüm hızla inip kalkarken gözlerimi kapattım.....Söylediklerimi geri alabilsem hemen alırdım. Hakkım yok kimseyi üzmeye de, dayanamadım.. .Ah şu aptal çenem, artık böyle açıldı mı içeride ne varsa döküyor ortalığa.....Ablam yatağın yanında ki sandalyeye oturup, elimi tuttu..Anladı üzüldüğümü....

_49 yaşındasın daha, ne demek ölümü kabul ettim.Kaç kişi yendi bu hastalığı ,sen niye yenemiyor sun? Doktor diyor ki ,

_Hay ben o doktorun gayret takıntısına!!!!!

_Takıntı değil. senin çaba göstermemen onun da elini kolunu bağlıyor .Çabalayacaksın yaa!! mecbursun .Sen neler atlattın, bunu da atlatacaksın.

" Bunu da atlatacaksın.."Bu laftan ne kadar nefret ettiğimi söylemiş miydim?

İnandınız mı ? Diren mi yor muşum ..Teslim olmamalıymışım...Bu kadar kolaymıymış ...mış mış

Beni kınıyor musunuz? Dilinizi damağınıza vurup ,cık cık cık ettiğinizi duyuyor gibiyim.Kınamayın lütfen .Ya da en azından , hikayemi dinleyin...