AĞLA(ma)YACAĞIM

Bölüm 77(Ömür Dediğin.............)

2004 yılı Hastahane......

_Neden hastahanelerin her yeri bembeyaz olur sence ? Duvarlar, yerler, çarşaflar, perdeler, doktorlar, hemşireler.....Her yer beyaz..... gözlerim yoruldu, sürekli  uçuşan siyah benekler görüyorum...

Sesim bana bile yabancı geldi......Çatallaşmış, yorgun...Seda uzun süre sonra sesimi duymaktan şaşkın, daha önce fark etmemiş gibi gözleriyle odayı taradı..Sonra da omzunu silkip oturduğu koltuğa iyice gömüldü..Günlerdir koltuk tepelerinde perişan o da...

_Ne bileyim, ferahlatıcı olduğu için herhalde....

"Beni hiç ferahlatmıyor" diye mırıldandım..Biraz renk görebilmek umuduyla başımı pencereye oradan da gökyüzüne doğru çevirdim...Hava o kadar açık ve güneşliydi ki, sanki gökyüzü bile beni deli eden beyazlıktan nasibini almış gibiydi...

Kaç gündür burada olduğumu, beni ne zaman azat edeceklerini bilmiyordum...Bildiğim tek şey yolun sonuna geldiğimdi....Aslında bunu uzun zaman önce öğrendim, bir yıl kadar önce......

***************************************

Hastahane de sıramın gelmesini beklerken ya da doktorumun istediği tetkikleri yaptırırken hiç aklıma kanserle karşılaşacağım gelmedi...Bir kaç ilaç verirler, biraz da dinlen derler diye umuyordum..Ama doktor tetkiklerime bakarken sürekli kaşlarını çatıp, gözlerini benden kaçırınca bir şeylerin ters gittiğini anladım..İlk kez kalbim korkuyla sıkıştı, neyim olduğunu öğrenmeden çıkıp gitmek istedim....

_En son ne zaman kadın doğum doktoruna gittiniz?

Çok düşünmeme gerek kalmadan cevapladım,çünkü çok net hatırlıyordum...

_Küçük oğlumun doğumundan beri gitmedim...Yaklaşık on dokuz yıl oldu...

Doktor gözlüklerinin üzerinden bakarken, küçük gözleri şaşkınlıkla büyüdü.....Sonra boğazını temizleyip eski haline döndü, ciddi ve üzgün.....

_Her şeyin bir çaresi var Leyla hanım, öncelikle bunu bilmenizi istiyorum......

Başımdan aşağı kaynar sular döküldüğü an işte o andı....Sonra ki sözcükler birbirinden bağımsız olarak kulaklarıma çalındı.....Geç kalınmış, ilaç tedavisi, moral, ileri tetkikler, mide bulantısı...Doktor daha konuşmasını bitirmeden araya girdim....

_Kanser miyim? 

_Maalesef.......Acilen tedaviye başlamamız gerekiyor...Bu listeyi alın ve istediğim tetkikleri vakit kaybetmeden yaptırın, tetkikler elime ulaşır ulaşmaz diğer doktor arkadaşlarla bir konsültasyon yapacağız ve en uygun tedavi yöntemini seçeceğiz.... 

_Başarı şansım nedir?

Doktor yazdığı kağıda kaşe basarken gereksiz bir özen gösterdi, sanki zaman kazanmaya çalışıyor gibi...

_Şu anda bunları konuşmak için erken, bir an önce tedaviye başlamalısınız...Uzun  sıkıntılı bir süreç olacak ama sabırlı ve gayretli olursanız üstesinden gelebiliriz.....

Sabırlı ve gayretli mi? Ah be doktor inan ki kalmadı, olsa dükkan senin......

_Ya tedavi sonuç vermezse?

_Elimizden geleni yapacağız........

Kendimi odadan dışarı attığımda nefes alamıyordum. Bir an önce buradan  çıkmak için koşar adımlarla koridoru geçtim, merdivenlerden indim sonra geri çıktım, odaların önünden geçtim fakat kapıyı bulamadım....Ter içinde kalana, bacaklarım ağrıyana kadar hastahanenin içinde dolandım durdum.. En sonunda genç bir hademe koluma dokunup seslendi...