AĞLA(ma)YACAĞIM

Bölüm 42 (Her Şey Güzel Olacak)

_Evet oğlum, baş başa ilk gecemiz de ne yapmak istersin? Şöyle iki tek süt mü atsak? Rahatlatır belki ha? Ya da çoraplarımızı top gibi yapıp odanın köşelerine fırlatalım mı? Leyla en çok ona kızıyor biliyor musun? Çoraplar konusunda çok hassas...

Can tıpkı babasına benzeyen gözlerini yeni girdiği odanın her yerinde merakla gezdirirken, çıt çıkarmıyordu..Oysa huzursuz bir gece geçirdiği, tedirgin olduğu o kadar belliydi ki..Aşağıda ki gürültü zamansız uyanmasına neden olmuş, küçücük kalmış gözleri ağlamaktan kızarmıştı...

_Leyla gelince gör bak nasıl iyi olacağız..O bize bakacak, sevecek ısıtacak..O kadar sevecek ki, ya bir daha sevmezse diye korkudan öleceksin..Bana öyle oldu işte..Bak ne hale geldim..Yalancı düzenbaz damgalı bir herifim artık..Neden ? Çünkü o olmadan yaşayamam...Kimse anlamadı ama, ben yaptığım hatanın bedelini ödedim..Uyumadım, ağladım,  kederimde boğuldum kendimden nefret ettim..Ama en çok korkuyla ödedim..Ben bir parça umudum olsun istedim, aşağıda konuşulanlara aldırma onursuz değilim, çok aşığım...

Can babasını anlıyormuş gibi sessizce dinledi..Cesur ne zaman ağlamaya başladığını hatırlamıyordu..Yaşlar yanaklarından süzülüp oğlunun yüzüne damladı...

Leyla sabahı zor etti..Aldığı yeni haberler hislerini karma karışık etti..Bir yanı çok üzgündü..Küçücük bir çocuk annesiz babasız kalmış, onlara sığınmıştı..Bir yanı da çok heyecanlıydı..hemen evine koşmak ona ihtiyacı olan ailesine kavuşmak istiyordu..Nihayet annesinin ayak seslerinden uyandıklarını anladı..yatağından öyle hızlı fırladı ki, annesi korkudan dondu kaldı...

_Leyla ne oluyor kızım? Hasta mısın?

_Hayır turp gibiyim..Bir an önce Bursa'ya dönmeliyim..Neler oldu bilsen..Akşam siz uyuduktan sonra Cesur'la konuştum...

Sema hanım kızının anlattıklarını dinlerken, Cemil beyde onlara katıldı...Leyla konuşması sona erince fark etti ki, annesi ve babası düşünceli bakışlarını ona dikmişlerdi, kızlarının heyecanını paylaşır bir halleri de yoktu...

_Neden öyle bakıyorsunuz? 

Cemil bey, düşüncelerini toparlamak için biraz daha bekledi..

_Şaşırdık kızım..Başka kimsesi yok muymuş? Teyzesi, anneannesi falan..tek akraba siz misiniz?

_Bu nasıl soru baba? Var yada yok ne fark eder? Hem öksüz hem yetim kalmış bir çocuğu herkes birbirine mi atacak? 

Sema hanım araya girdi..

_Baban onu demiyor kızım...Bir çocuktan bahsediyoruz..Bir saksı çiçek değil..Çok gençsiniz..Yeterince düşünmeden pat diye böyle bir sorumluluk biraz ağır değil mi?Üstelik senin fikrini sormadan, "aldım geldim" ne demek?

Leyla'nın ağzı açık kaldı..Bu konuşanlar onun annesiyle babası mıydı? Şimdiye kadar hiç bir canlıya merhametsiz davranmayan insanlar, sırf Cesur yaptı diye kimsesiz bir çocuğa sahip çıkılmasını bile eleştiriyorlardı...

_Bazen Cesur'un haklı olduğunu düşünüyorum baba biliyor musun? Bunu Cesur değil de Kerim eniştem yapsaydı, yemin ederim ayakta alkışlardınız...Ne bu şimdi? Bana mı sormamasına kızdınız, yoksa size mi?

Cemil bey kızının çıkışına anlam veremedi..

_Leyla nasıl konuşuyorsun? Hangi konuda haklıymış Cesur bey? Seni bize karşı kışkırtıyor mu bu herif ?  Aldığın sorumluluğun büyüklüğünü farkında mısın diye sormak mı kabahat? Kusura bakma ama benim görevim seni korumak..

Leyla geri adım atmadı..Ailesi Cesur'a karşı cephe oluşturmuştu..Üstelik annesi, babasını sakinleştirmek için hiç bir adım atmadan öylece duruyordu..