Leyla cam kenarındaki sedire oturmuş kuru kuru hıçkırırken, Nihal'in sesi daldığı cehennem azabına bir ara verdi....
_Ben de ne zaman bitecek bu gözyaşı diyordum ki, bitmiş...Artık yalnızca hıçkırık kalmış...Yine ne oldu demeye korkuyorum inan ki....
Arkadaşı yanına pat diye oturunca Leyla kıkırdamaya başladı...
_Belki Deniz gibi yalandan ağlıyorum ne biliyorsun?
_Niye? elbisen en sevdiğin pembe gibi değil de, Melek hanımın yazmasındaki pembeden diye mi üzüldün?
Leyla bu kez gerçek bir kahkaha attı...Yazın kızının çıkardığı "hayır bu pembe, o pembe değil"krizini hatırlamıştı...Derin bir nefes aldı..Nihal'in dostluğu ilaç gibiydi...
_O kadın...Can'ı almak için mahkeme açmış...
Nihal duygularını saklayabilen biri değildi...
_Yuh!!! bu kadar yüzsüzlük de fazla ama...Şeytan diyor git bul, anasından doğduğuna pişman et..Yosmaya bak be! Bütün Bursay'ı talan etti doymadı...
_Bağırma Nihal..Çocuklar yukarıda duyacaklar...
_Ne olacak şimdi peki? Ay Allah'ım aklımı kaçıracağım, ne yapacağız ?
_Bilmiyorum...Ama oğlumu o kadına veremem, onu biliyorum....
Nihal arkadaşının elini tutup destek verir gibi sıktı..Leyla'nın bu hallerini rüyasında görse "kıçım açıkta kalmış" der gülerdi...Şimdi içinde oldukları karmaşayı çaresizce izliyordu...
_Bir yolu bulunacak merak etme..Allah doğrunun yanındadır...
Leyla tevekkülle başını salladı...
_Elbette, ondan şüphem yok...
Nihal kalkıp odada dolaşmaya başladı...
_Makas nerede Leyla? Bu saçların beni benden alıyor, otur önüme de düzelteyim...
_Becerebilecek misin?
Nihal ellerini beline koyup, arkadaşına ukala bir tavırla baktı...
_Aynaya baktın mı hiç Leyla? Hayır, bundan daha kötü ne olabilir onu anlamadım...
_Haklısın...Bir de bu halde ceza evine gittim..Cesur'un yüzünü görmeliydin, korkudan rengi kaçtı...
_Oh olsun..Biraz da gözlerini şaşı yapsaydın..
Leyla kahkahayla güldü...
_Kocacığımmmm!!! diye boynuna sarılsaydım...
Nihal üst dişlerini iyice öne çıkararak, şaşı gözlerle baktı...
_Seni çok ösledim...Ne saman eve dönceksin? Bak askından ne hale geldim..
Leyla karnını tuta tuta gülmeye devam etti...
_Keşke kestiğim saçları atmasaydım..Masanın üzerine bırakır "Bunları sana getirdim...Beni özlersen kokla oldu mu?" derdim..
Nihal kalktığı yere geri oturdu..Sinirleri bozulmuş, gülmekten gözünden yaşlar geliyordu..
_Yok, yok...".Al bunları yastık yap, ben daha getireceğim" deseydin...
Ev kahkahalarla çınlarken Melek hanım odasında gülümsüyordu...Konuşulanları anlamadığı için gelininin neşesine şükrediyordu...İçerideki iki kadınsa, dizlerine vura vura gülüyordu...
***************************************
Cesur avukatın ona elden verdiği tebligata bakarken, ceza evinden çıkmayı dört gözle beklemediğini fark etti...Şimdi karısına bunun hesabını nasıl verecekti? Bakıp büyüttüğü Cesur'dan daha fazla sahiplendiği oğlunu elinden almak istediklerini nasıl açıklayacaktı? Hangi yüzle? Milyonuncu kez, kendini dövebilmeyi, Ayşe'yi de sonsuza dek bir yere kapatabilmeyi istedi...Umut ederken yaşayabilirdi değil mi? Olaylar üst üste patladıkça bir gün affedilme umutları hızla tükeniyordu..Bir daha karısıyla ve çocuklarıyla aynı çatı altında olmak, sadece hayal olarak kalacak diye korkudan ölüyordu...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
AĞLA(ma)YACAĞIM
RomansaBu bildiğiniz aşk hikayelerinden değil... Peri masalı mı istiyorsunuz? SİNDRELLA'YI OKUYUN! Bu hikaye size göre değil...