AĞLA(ma)YACAĞIM

Bölüm 32(Kolay Olmayacak)

Demek doğruymuş... "dünyam başıma yıkıldı "lafı öylesine söylenmiş bir laf değilmiş.......Şu anda Cesur'un dünyası yerle bir oldu, ama altında yalnızca kendisi kalmadı..Leyla, ah! Leyla, senin bu pisliğin içinde ne işin var?

"Benim yüzümden baba olmaktan mahrum kalırsan, çok üzülürüm " diye dertlenen Leyla....

Onun için, ailesini geride bırakmaya tereddüt bile etmeyen Leyla.....

Kapalı kapılar ardında işlenen günahlardan habersiz, Sevgisiyle kocasını sarmalayan Leyla...

Cesur koltuktan fırlayıp, Ayşe'yi kolundan kavradığı gibi karşısına dikti..Dişlerinin arasından tıslayarak konuştuğunda, yüzünde tek damla kan kalmamıştı...

_Ne diyorsun sen? diye öyle bir kükredi ki, Ayşe korkudan gözlerini kapattı...

_Bilmek isteyeceğini düşündüm...Git dersen yine de Almanya'ya giderim...

Cesur, kızın kolunu öfkeyle bıraktı...

_Bok gidersin....Gidecektin madem, niye söylemeden defolup gitmedin...Ama senin planın bu değil...Seni planın en başından belliydi...

Ayşe yeniden ağlamaya başladı...

_Plan değil, yemin ederim değil....Asla sana kötülük yapmam ben..Ben yalnızca..................

Cesur odada volta atmaya başladı..Kafese kapatılmış bir aslan gibi, dönüp duruyordu...

_Yalnızca ne? Hayatımın içine sıçtın...Biraz önce söylediğim her şeyi geri alıyorum...İyi niyetimi su istimal ettin..Ben sana yardım etmekten başka ne yaptım söyle......SÖYLESENE!!!!

Ayşe çaresizce başını öne eğdi..

_Hiç..Hiç bir şey yapmadın..iyilik yaptın... ama ben..

_ama sen her şeyi mahvettin...Ben karımın adını sayıklarken, sarhoşken, yalnızken, kendini üstüme attın...Fahişeden farkın yok...

Ayşe, Cesur ona vurmuş gibi, geriye doğru sıçradı...Elleri, gayri ihtiyari artık iyice belirginleşmeye başlayan karnına gitti..

_O kadar da değil....Fahişe değilim...Hatalıyım kabul ediyorum. ne yaptıysam aşktan yaptım ben..Kendimi sana sunarken de, sonrasında da pişman olmadım...Beni sev diye beklemedim..

Cesur alaylı bir homurtu çıkardı...

_Bekleme zaten.. Ben bir kadını seviyorum, biliyorsun değil mi? Seni bir daha görmek bile istemiyorum...Hayatımdan çık git... Şu anda o kadar pişmanım ki, sana acıdığım için, o pislik abilerinin eline bırakmaya kıyamadığım için, Mustafa itinden kurtarmakla iyi bir şey yaptığımı düşündüğüm için.........seninde onlardan bir farkın yokmuş..Hamurunuz aynı yoğrulmuş..

Ayşe, bu kadar hakarete daha fazla dayanamadı

_Çocuğu tek başıma yapmışım gibi konuşuyorsun..Hatırlatırım Cesur bey siz de oradaydınız, ve gayet memnun gibiydiniz...

Cesur öyle bir hışımla dönüp, boğazına sarıldı ki, Ayşe nefes alacak fırsat bulamadı...

_Ben pisliğin teki olduğumu, seninle geçirdiğim gecenin sabahında kabul ettim zaten..Hatırlatmana ihtiyacım yok..Ama sen, sakın ola mağduru oynamaya kalkışma, sende bende öyle olmadığını biliyoruz..O karnındakine de güveneyim deme, gözümde zerre değeri yok...

Cesur ,Ayşe'yi tekrar iterek kendinden uzaklaştırdı..Nefes almalıydı, ne yapacağını düşünmeliydi...Sokak kapısına yöneldi ama bacakları onu daha fazla taşımadı...Yere çöktü, gözyaşları farkında bile olmadan akmaya başladı..Şimdi hem Ayşe hem de Cesur ağlıyordu...