WTSF-45

5.7K 87 100
                                    

"NO! No! Don't leave me Samantha! Don't leave me!"

"Gerard? Gerard?! Gising!"

"Leave me alone, mother! For the last time, let me live in peace! Sam! Samantha, wag mo akong iwan! Mahal kita Samantha! Naririnig mo ba yun? Mahal kita! Huwag mo akong iwan, Sam! Uuunngghhh!!! No! No! It can't be! Hindi totoo ang sinasabi mo, mommy! Buhay ang baby ko! Hindi ako iiwan ng baby ko! Hindi ako iiwan nang mag-ina ko! Uuuuhhnnnggghh!!! Huwag ka pong umalis, mommy! Sige na po, stay with me, please?! I 'll be a good boy, I promise! Sam! Sam! Sam! Uuuunngghhh!!"

"Gerard! Gerard! Open your eyes! It's me Samantha!"

"No! No! No! Leave me alone! No!"

"Honey, please!" She was crying while trying to wake him up. "Andito na ako! Hindi na ako aalis, Gerard! So please, wake up!"

Pero hindi iminumulat nang lalake ang mga mata nito. Tuloy lang ito sa pag-ungol at pagsigaw sa pangalan niya. At nang mommy nito. At puro pag-iling ng ulo.

He's having a bad dream. A very bad one again, sigurado siya.

At wala siyang magawa. Masyadong mataas ang lagnat nito. The doctor already injected his medicine as he wouldn't wake up. Mula nang mawalan ito nang malay kahapon, puro ungol at pagtanggi lang ang naririnig niya. Bababa, tataas ang lagnat ni Gerard. Kanina, binigyan na ito nang injection ng doktor. Hindi kasi nila ito madala sa ospital sa lakas ng bagyo at baha ang mga daan kaya tumawag na lang sila ng doktor para pumunta sa bahay.

Hindi na siya pinigilan pa ng ama maski ni Qin nang sabihin niyang sasamahan niya si Gerard sa kuwarto. At kahit naman pigilan siya nang ama, magmamatigas siyang huwag iwan si Gerard sa estado nito.

At ngayon nga nagising siya sa ungol nito. Nagsisimula na naman itong managinip ng masama.

Nilapitan niya ito at pinilit gisingin pero ungol lang ang nakuha niya. Wala na siyang ibang maisip na paraan para matahimik ito kaya niyakap na lang niya ang lalake. Halos mapaso siya sa init ng katawan nito pero mas hinigpitan pa niya ang pagyakap. She squeezed herself to him, putting her head at the nook of his head, touching his arms, his chest, his face. He's hot all over.

Sa una, nagpupumiglas pa ito pero maya-maya lang, tumigil na ito pagpalag. Pero patuloy pa rin ito sa pag-ungol.

"Wag mo akong iiwan Samantha, parang awa mo na! Patawarin mo ako! Patawarin ninyo ako ng anak natin! I love our child, I swear I love him or her! Please!" Patuloy pa rin ito sa pagsasalita.

Inilapit pa niyang mabuti ang katawan niya dito. And she put her mouth near his ear to whisper. "I love you! I love you Gerard! Hindi kita iiwan. Andito lang ako, hindi ako aalis. Hindi kami aalis ng baby natin."

Tumigil ito sa paggalaw kapagdaka. Nang tingnan niya ito, mulat ang mga mata nito.

"Gerard?"

Lumingon ito sa kanya.

"Honey?" tawag nito sa namamaos na boses.

"Hi!"

"You're here! You didn't leave me!"

"I didn't!"

Bumaling ito sa kanya saka siya niyakap ng mahigpit na mahigpit. "Oh God, thank you! Thank you! I love you! I love you! I love you! Don't ever do that again! Don't ever leave me again! Oh God I almost lost you!"

At bigla siya nitong hinalikan.

Marahas, mariin, may galit, nagmamadali, parang uhaw na uhaw sa kanya.

"Ge...."

"I love you Samantha! I need you! God, I want you!"

And he moved himself on top of her as he started to kiss her again all over her face. He took both of her hands and pinned them above her head.

When The Slipper FitsTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon