I need your help [louis tomlinson]

Hoofdstuk 17

Liam's pov

het was echt een heel gezellige avond, nadat we bij de mac waren geweest gingen we met ze allen nog naar een cafe'tje en hebben nog wat gedronken. ik vond het veel leuker om sophie vrolijk te zien, het is echt een leuk meisje. maar ik ben niet verliefd hoor, ik zie haar meer als een zusje. zayn en harry hebben veel te veel gedronken en hangen de hele tijd om sophie heen. met moeite brengen we ze naar huis. 'Sophie geef me eens een kusje' zegt zayn die dichterbij komt. 'waag het niet malik' waarschuwt louis. maar hij gaat gewoon door en sophie kijkt hulpeloos naar louis, niall en mij. ze duwt hem weg. 'Sophie waarom duw je me weg?' vraagt zayn lachend. ik zie dat hij haar bang maakt. 'zayn laat haar met rust' zeg ik boos. dit keer loopt harry naar haar toe. 'mag ik wel een kusje dan?' vraagt hij terwijl hij bijna omvalt. 'nee harry' zegt ze zo kalm mogelijk. ik zie de tranen in haar ogen prikken. ze moeten echt ophouden. zo te zien ziet louis het ook want hij pakt haar hand en schreeuwt naar zayn en harry. 'LAAT HAAR MET RUST!' sophie kijkt geschrokken naar louis maar hij geeft haar dan gauw een knuffel.

Louis' pov

'LAAT HAAR MET RUST' schreeuw ik naar zayn en harry als ik de tranen in sophie's ogen zie. zayn en harry giechelen net als meisjes als liam en niall ze naar binnen brengen. ik geef ze een dankbare blik, en blijf nog even buiten staan met sophie. 'het komt niet door hun' zegt ze zachtjes terwijl er een traan over haar wang loopt. ik geef haar een knuffel. 'waar komt het dan door?' zeg ik voorzichtig. 'mijn vader..' fluistert ze. 'hij kwam ook altijd dronken thuis en probeerde me dan ook altijd te kussen. maar toen was ik 13' zegt ze heel zacht. 'één keer toen ik tegenstribbelde heeft hij me in elkaar geslagen en toen was ik bewusteloos' zegt ze huilend. geschrokken kijk ik haar aan. ik wist niet dat het zo erg was! het ene moment is ze heel vrolijk en gezellig, maar dan staat ze opeens voor je neus te huilen. zo breekbaar dat ze is. zachtjes zing ik little things.

You're hand fits in mine, like it's made just for me 

but bear this in mind, it was meant to be 

and i'm joining up the dots with the freckles on your cheecks and it all make sense to me

i know you never loved, the crinckles by your eyes 

when you smiled you've never loved  

your stomach or your tights  

the dimples in your back at the bodem of your spine but i love them endlessly

I won't let these little things, slip out of my mouth 

but if i do, it's you, oh it's you, they add up to 

i'm in love with you, and all these little things

you can't go to bed, without a cup of tea  

and maybe that's the reason that you talk in your sleep 

but all those conversations are the secrets that i keep  

no it makes no sense to me

i know you never loved, the sound of your voice on tape  

you never want to know how much your weight

you still have to squeeze in to your jeans 

but you're perfect to me

I won't let these little things, slip out of my mouth 

but if it's true, it's you, it's you, they add up to 

i'm in love with you, and all these little things

you'll never love yourself half as much as i love you