I need your help [louis tomlinson]

Hoofdstuk 34

*\ anderhalve week later .. /*

Sofie's pov

'goedemiddag' zegt de dokter terwijl hij binnen komt lopen. De hele week ben ik al zenuwachtig, ze gaan nu een scan maken om te kijken of de kuur aanslaat. Misschien mag ik wel naar huis! de dokter rijdt me weer naar een poortje zoals de vorige keer. Na een tijdje wordt het bed weer teruggereden en loop ik achter hem aan naar een andere kamer. Op een computerscherm kijkt hij naar een röntgenfoto en praat eindelijk tegen me. 'Ik heb goed nieuws' zegt hij. Door dat ene zinnetje krijg ik weer zin in mijn leven, de energie om weer verder te gaan. Een glimlach vormt op mijn gezicht. 'Zo te zien blijkt de kuur aan te slaan. Je mag een week naar huis, dan kunnen we zien of dat ook goed gaat. Wel moet je om de dag komen voor een controle en volgende week start de nieuwe kuur' zegt hij. Ik vlieg hem om de hals. 'Bedankt' zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht terug en loopt daarna mee naar mijn kamer. We maken nog wat afspraken en dan loop ik naar buiten. Even sta ik stil en adem de buitenlucht diep in. Een nieuwe glimlach verschijnt op mijn gezicht als ik hoor dat ik gebeld word. ik pak mijn mobiel en zie dat Louis me belt.

Sofie : Heeyy lou!

Louis : hee schat hoe gaat het met je?

Sofie : Super, ik sta nu buiten het ziekenhuis!

Louis : bedoel je dat .. je naar huis mag?

Sofie : Jaaa!

Niall, Zayn, Liam, Harry, Louis: woohoee!

Sofie : o sta ik op luidspreker

Louis : jupp

Sofie : Ik ga ophangen, als ik thuis ben skypen we goed?

Louis : Toppiee

Niall : Tot zo!

Sofie : See yaa

Met een nog grotere glimlach hang ik op. Ik loop eerst naar de supermarkt, we hebben niks in huis nu. Eenmaal thuis plof ik op de bank, eindelijk weer lekker zitten. Snel pak ik mijn laptop en zet skype aan. Ze zijn al online dus ik bel ze en gelijk komen Liam en Louis in beeld

Louis: HEEEE

Sofie: HAAAAAII

gelijk komen ook Niall, Zayn en Harry in beeld.

Sofie: hoe gaat het op jullie tour?

Niall: Super, wel jammer dat je er niet bij bent hoor!

Harry: Ja helemaal mee eens

Louis: maar we komen over een weekje alweer thuis!!!

Sofie: yess!

Louis doet een soort dansje waardoor ik in de lach schiet. Ineens valt mijn oog op de huistelefoon die knippert. 'Ik ben zo terug' zeg ik tegen de jongens en ik loop er naar toe. 4 gemiste oproepen van een nummer dat ik niet ken .. vreemd. "1 nieuw bericht" komt er uit als ik op het knopje druk. 'Donderdag, 5 uur namiddag : Hallo, u spreekt met nina van het weeshuis. We moeten u wat vertellen, dus zodra u dit hoort kom dan graag zo spoedig mogelijk naar het weeshuis. ' daarna volgt er nog een adres dat ik opschrijf. Ik wil mijn sleutels pakken en ik loop naar de deur als ik opeens geschreeuw uit mijn laptop hoor komen. Ik loop er verbaasd naartoe en zie de jongens nog zitten. Ik grinnik omdat ik ze gewoon was vergeten .. 'Jongens ik ben gebeld door het weeshuis die zeiden dat ik zo snel mogelijk moest komen dus daar ga ik nu heen' zeg ik. 'waarom?' vraagt Louis verbaasd. Ik haal mijn schouders op. 'geen flauw idee, ik bel jullie zodra ik meer weet goed?' zeg ik. Ze knikken en ik sluit skype af. Ik klap de laptop dicht en stap op de fiets. Als ik voor het grote gebouw sta word ik toch best wel zenuwachtig. Waarvoor zou IK hierheen moeten? Ik haal diep adem en loop dan door de draaideur. Ik zie een grote ruimte en een trap en een lift. Helemaal aan de linkerkant zie ik een balie, daar moet ik waarschijnlijk heen. 'Goedemiddag kan ik u helpen?' vraagt de vrouw achter de balie. 'Mijn naam is Sophie van der heuvel en ik ben gebeld door een vrouw, volgens mij heet ze Nina. Ze zei dat ze me iets moest vertellen' zeg ik en ik zie haar knikken. 'Ik zie het ja, je kan hier de trap op en dan de eerste kamer links' zegt ze en glimlacht naar me. 'bedankt' zeg ik en glimlach terug. Nieuwsgierig loop ik de trap op. Nu ik voor de deur sta begint mijn hart sneller te kloppen. Mijn handen beginnen te zweten en ik klop op de deur. De deur word opengedaan door een vrouw, ik schat haar ergens in de 20. 'goedemiddag, jij bent Sofie neem ik aan?' vraagt ze vriendelijk. Ik knik 'Mijn naam is Nina Keijzer, maar noem me maar Nina' zegt ze en gebaart dat ik moet gaan zitten. 'eh .. dit kan misschien schokkend voor je zijn' zegt ze. 'is het erg?' vraag ik een beetje geschrokken. Ze schudt haar hoofd 'ik kan niet beoordelen wat jij vind. Je vader, is een lange tijd geleden met een andere vrouw naar bed gegaan.' zegt ze. 'die vrouw, is pas overleden' gaat ze door. verbaasd kijk ik haar aan, waarom krijg ik dit te horen? 'je vraagt je vast af waarom ik je dit vertel, maar ze hadden ook een kind samen' zegt ze. autsj, die komt hard aan! ik knik maar. 'en nu ze wees is, en ze je halfzusje is, dachten wij dat jij misschien voor haar wilde zorgen.' met grote ogen kijk ik haar aan. 'i ik?' stotter ik. ze knikt 'hoe oud is het kind?' vraag ik zacht. '8 jaar oud' zegt ze. 8 jaar! dan heeft hij ook tegen ons gelogen toen hij nog bij ons woonde.. 'mag ik hem of haar zien?' vraag ik maar. Ze knikt en staat op. Ik loop achter haar aan naar een grote zaal waar allemaal kinderen aan het spelen zijn. 'Charlie, kom eens?' roept Nina. vijf meisjes draaien zich om en glimlachen naar me. daarnaast zit een meisje die me bang aan kijkt. Ik glimlach naar haar. Langzaam staat ze op en loopt naar ons toe. Nina gaat door haar knieen en pakt de handen van het meisje vast. 'Charlie, dit is Sofie. Je zus' zegt ze. 'Hoi' zegt charlie zacht. ik smelt bijna, zo'n lief meisje staat er voor me. Ze heeft lang lichtbruin krullend haar, en diepe bruine ogen. ze draagt een wit jurkje met een strik om haar middel, ze lijkt net een engeltje, alleen al door haar lieve stem. 'Hey' zeg ik en geef haar een knuffel. Ik kan haar echt niet achterlaten, dat kan ik gewoon niet. ik werp een blik naar Nina. Vragend kijkt ze me aan. Ik glimlach even en knik dan naar haar. ze glimlacht terug en neemt mij en Charlie mee naar de kamer waar we net zaten. 'Charlie, wat vind je ervan als je bij Sofie gaat wonen?' vraagt ze. Stralend kijkt ze me aan. 'Mag dat?' vraagt ze schattig. 'Ik zou niks liever willen' zeg ik en glimlach naar haar. 'Ik ook niet' zegt ze met een big smile. Een half uur later hebben we allemaal papieren ondertekend en heeft Charlie al haar spullen gepakt. Voorzichtig pakt haar handje mijn hand vast. Ik pak met mijn andere hand haar koffer vast en hou haar hand stevig vast. Ze geeft Nina een knuffel en samen zwaaien we nog even naar haar. We lopen door de winkelstraat als mijn oog op een ijswinkel valt. 'heb je zin in een ijsje?' vraag ik aan Charlie. 'Jaa!' zegt ze blij en ze lacht naar me waardoor er schattige kuiltjes in haar wangen verschijnen. Nog steeds hand in hand lopen we naar binnen en bestellen een ijsje. Als we weer buiten staan gaan we op een bankje zitten in de felle zon. We genieten allebei van ons ijsje als ik gebeld word door Louis. 'sorry, ik moet hem even opnemen' zeg ik en neem op. Charlie knikt en likt aan haar ijsje. 'hey lou!' zeg ik vrolijk. 'SOFIE WAAROM HEB JE EEN KIND GEADOPTEERD! WAAROM OVERLEG JE NIET EERST MET ONS?' roept hij boos. ik krijg tranen in mijn ogen. 'wat is er?' vraagt Charlie. 'niks lieverd' zeg ik tegen haar. 'NOU GA JE N' zegt louis maar ik hoor dat iemand anders de telefoon overpakt. 'Hey met Niall, kan je me misschien vertellen waarom je een kind hebt geadopteerd? ik ben niet boos op je maar Louis is heel kwaad' zegt Niall. Ik voel een brok in mijn keel. Was het wel slim om haar te adopteren? straks raak ik Louis kwijt .. Maar ik kon haar echt niet achterlaten, daar is ze veel te schattig voor en ze verdient beter dan een weeshuis. 'nou, toen ik dus naar het weeshuis ging vertelden ze dat mijn vader 8 jaar geleden vreemd is gegaan, en hij heeft dus een kind met die vrouw, Charlie. maar vorige week is de moeder overleden, dus vroegen ze of ik voor haar wilde adopteren, omdat ze verder geen familie heeft' zeg ik. 'oh okee dat snap ik. ik zal proberen met Louis te gaan praten, misschien begrijpt hij het' zegt Niall. 'Thanks Ni, zeg maar dat hij zo even op whatsapp moet kijken dan stuur ik een foto van haar' zeg ik. 'prima, doei sofie' zegt hij en ik hang op. 'Wat was er?' vraagt Charlie. 'niks belangrijks' zeg ik en glimlach. 'Zullen we een foto maken van ons?' vraag ik. Ze knikt blij en ik maak een foto die ik naar Louis stuur. ik stuur er ook nog een berichtje bij:

sorry lou dat ik niet overlegd had, maar ze is mijn halfzusje en ik kon het niet over mijn hart krijgen om haar achterlaten. Ik hoop dat je het begrijpt want ik hou heel veel van je, en ik wil geen ruzie met je. xx sofie

5 minuten later krijg ik een whatsappje terug van louis:

Sorry dat ik zo boos deed, maar het was overal in het nieuws en ik wist niet dat het je zusje was.. het spijt me heel erg

ik glimlach en stuur nog gauw een berichtje terug naar niall:

Thanxx Ni dat je met hem ging praten x

en Louis:

gelukkig, is het weer goed? ;) xx

ik pak Charlies hand en samen lopen we naar huis. 'Is dit jou huis?' vraagt ze blij. 'Ons huis' zeg ik en ze heeft de grootste glimlach op haar gezicht die ik ooit heb gezien. Ik doe de deur open en loop naar binnen met haar koffer. 'ik heb alleen nog geen kamer voor je, maar je kan in mijn bed slapen dan slaap ik wel in de kamer van mijn ouders' zeg ik en ze knikt. 'Dankjewel dat ik met je mee mag' zegt ze een beetje verlegen. 'Dat is echt geen probleem hoor' zeg ik en geef haar een knuffel. 'wat zullen we vanavond eten?' vraag ik. Ze denkt diep na en zegt dan 'Poffertjes?' ik knik. 'is goed!' nadat we haar koffer boven hebben gezet lopen we hand in hand naar de winkel om poffertjes te halen. Ze huppelt vrolijk het laatste stukje naar huis wat me laat glimlachen. Ik hoor dat mijn mobiel afgaat en ik neem zonder te kijken op. 'hey met sofie' zeg ik. 'MET LOUIIIS' wordt er vrolijk geschreeuwd. een zucht verlaat mijn mond en ik kijk weer naar Charlie. Ik schrik me dood als er opeens een auto om de hoek komt rijden. 'CHARLIE!' roep ik hard. Ze draait zich om en ik hoor gierende banden. Tranen stromen over mijn wangen als ik opeens een klap hoor. Maar Charlie staat me verbaasd aan te kijken.