Meleğin Fısıltısı (Harry Styles Fanfic)

-8-

Yeni bölüm ne kadar da erken geldi değil miii? :D Eheheh :D Bu hafta böyle çok bölüm paylaşmaya karar verdiiim :D 
Yorum ve vote için teşekküler biraz daha artarlarsa çok iyi olur haniii :D :D 
Bu bölüm  @goodgiirl'ün :D :D 
Lütfen hikayeyi arkadaşlarınıza öneriiin :D 

Köşeyi dönerken anlamadığım bir ses duydum sağıma soluma bakarken yerde yatan adamı gördüm. Ağzımı şaşkınlıkla kapadım. Adam daha demin elimi ovarlarken nasıl oluyor da yerde yatıyordu. Geri geri yürümeye başladım. Ölmüş müydü? Bu nasıl olmuştu? Daha demin yanımdaydı. Sırtım sıcak zemine denk gelince durdum. Eller belimdeydi. Hızla ona döndüğüm de şok oldum.

'Yine mi sen?'

Gülümsediğin de gözleri yine tanıdıklaşmıştı.

'Bunu sen mi yaptın?'
Kocaman gülümsemesini takındı.

'Sen bir melek misin?'

Hiçbir şey demeden gülüyordu.

'Niye konuşmuyorsun?'

Korkmaya başlamıştım. Tek istediğim Porschetu. Onun bana hissettirdiği güvendi. Porsche diye mırıldandım. Porsche lütfen burada ol.

‘Beni tanımadın mı?’ diye sırıttı.

Gözlerimi ona diktim ve onu dikkatle izledim. Yeşil gözler. Düz saçlar, yuvarlak baş yapısı, güzel bir burun..

'Porsche?'

'İyi kılık değiştirmişim.' dedi gülerek.

Tüm söylemem gereken buymuş gibi arkamı döndüm ve adam gösterdim 'Onu öldürdün sana inanmıyorum.Katil!'

Tanrı dualarımı kabul etmişti.

'Onu öldürmedim sadece bayıldı ama onu öldürmek için yanıp tutuştuğum doğru.'

'Sen sen salaksın!' diye ona tısladım

Adamın yanına gittim ve nabzını kontrol ettim.Kalbinin atışını duyduğum da rahatladım. Yaşıyordu. Gerçekten yaşıyordu.

'Bana taktığın isimlere bayılıyorum.' dedi gülerek.

Ona döndüm. 'Niye kılık değiştirdin?'

Dudaklarını ısırdı ve gözlerini kaçırdı.
'Porsche neden kılık değiştirdin?'

'Seni kontrol edebilmek için.' dedi dudaklarını ısırmaktan vazgeçip.

'Neden beni kontrol etmek istiyorsun ki? İki kere omzuma çarparak yeterince canımı acıttın! Benden uzak dur Porsche. Benden uzak dur!' Dedim ve yürümeye başladım.

Bağırsaklarımdan yukarı kelebekler uçuyordu.. Beni korumak için kılık değiştirmişti. Beni gözetliyordu ve beni kurtarmıştı. İçimde ona koşup sarılma isteğiyle baş etmeye çalışıyordum ama pes edemezdim.

Arkamdan geldiğini adım sesleriyle duydum.

'Az kalsın sana inanacaktım Diana.' dedi gülerek sonra devam etti: 'Zihnini korumalısın!'

Arkamı döndüm ve ona baktım. 'O adamı oradan kaldır. Ayrıca beni hatırlamasın! Başımı belaya soktun! Senin yüzünden bi daha buraya gelemeyeceğim.'

'Hayır onun hafızasını silmeyeceğim! Bi daha da buraya gelmeni istemiyorum zaten.' dedi ve bu sefer o yürümeye başladı.

'Sen kim oluyorsun da bana karışıyorsun?' Dedim ama soruma cevap vermeden yürümeye devam etti.