Meleğin Fısıltısı (Harry Styles Fanfic)

-25-

VOTE VE YORUMLAR İÇİN TEŞEKKÜRLER.
İYİ OKUMALAR

HARRY

Ellerimden kayan elleri beni şoka marus bıraktı. Diana kalbine saplanan bıçakla yarı açık gözlerle bana bakıyordu. Yere oturdum ve sıkıca elini tuttum. Canı kimbilir nasıl acıyordu. Sağ taraftan yükselen ışıklar odayı sardı ve daha demin orada bulunan Katerina kahkahalarıyla yok oldu.

‘Lanet olsun! Katerina bunu ödeyeceksin! Bunu hepiniz ödeyeceksiniz!’

Diana yarı açık gözlerle beni izliyordu. Kalbindeki bıçağı hızla çıkeardığımda halsiz vücudundak koca bir çığlık yayıldı.

Kalbine saplana bıçakla ilk kendime sonra onun koluna uzun bir çizgi attım.

Kendi kanımı onun kanına akıttım. Konuşmuyor olabilirdi ama her şeyi anladığını biliyordum.

‘Harry.’ Dedi. Halsiz sesi bende ölümü andırıyordu.

Onu susturmaya çalıştım. "Şşh dinlen."

‘Beni ….dönüştürüyor….. musun?’

Cevap vermedim. Bunu istememiştim. Hem de hiç ama mecburdum yoksa o ölecekti . Buna dayanamazdım.

‘Bırak… Porsche öleyim. Bırak…. lütfen… O şeye ….dönüşmek…… istemiyorum.’

Gözlerini kapattı acıyı hissettiğini biliyordum. Büyük ihtimal tüm organları acıyordu, yanıyormuş gibi hissediyordu. Göğüsünden akan sıcak kan onun üstüne hiç yakışmamıştı. Göğüsünün altından akan yerle buluşuyordu.
Büyük çığlığı odayı sarstı. Ne yapacağımı bilmiyordum, tereddütle o küçük ellerini tuttum. Ne kadar da içler acısıydı.

‘Dayan melek dayan geçecek.’ dedim sanırım zavallı olduğumu bir kez daha kanıtlamıştım.

‘Porsche!’ diye bağırdı.

Onu böyle acı çekerken görmek dayanılacak gibi değildi. Bıçağın saplandığı yerden akan kan durmuştu. Gözleri acıyla dolmuştu. Bunları hakketmiyordu. Acı çekmesini önlemem gedrekiyordu. Bende hiç düşünmeden küçük parmaklarını yara izime bastırdım.

DİANA

Acı ve hüzün yoktu. Her yer simsiyahtı. ZAMAN TÜNELİNDEYDİM. Hangi zamana akacağımı bilmiyordum.
Her yer aydınlandığında kendimi hastanede buldum.

Burasını bilmiyordum ama hiçte yabancı gelmiyordu.

Koridor boyunca yürüdüm.

Beni kimsenin görmemesi ama benim onları görmem çok büyük bir jesti. Taa ki karşımda beni görene kadar...

Ben… Bendim… Siyah uzun saçlı…Balık gibi bakan bir çift göz... Kapıyı dinliyordum. Ama ben böyle bir şey yaşadığımı hatırlamıyordum.

Yaptığım hareketleri izlemeye başladım.

Kapıyı araladığım da gelen konuşma sesleri ile duraksadım.

Kapıyı biraz daha aralayıp izlemeye başladım.

Ne dinlediğimi bilmediğim için bende kendi yanıma gittim."Son duyduğun kelimeler benden olmasını istemezdin biliyorum ama senin tutmadığın sözü ben tutacağım. Onu ölene kadar koruyacağım. Ona hissettiğim şeyle tuhaf ama gerçekler.’ Dudaklarının kenarı kıvrıldı. Büyükbabam öylece boşluğa bakıyordu. Demek hiçbir şey hatırlamıyordu.

Porsche ayağı kalktı ve elini arkaya götürdü.

‘P-Porsche.’ Diye tükürüklü bir ses duyuldu. Büyükbabam konuşmuştu.

Büyükbabam ve Porche ??

Porsche’n kaşları çatıldı.

‘Ona iyi bak.’

‘Ona tahmin ettiğinden de iyi bakacağım eski dostum.’derken belinden silahını çıkardı ve şarjörü çekti.

Büyükbabam yaşlı gözlerle ona döndü ve usulca kafa salladı. Silahı kafasına yerleştirdi ki ben ortaya atıldım. Şaşkına ortalarında duruyordum.

‘Onu öldürmene izin veremem Porsche.’ diye endişeyle konuştum.

Anlamsız gözlerle bana bakıyordu. ‘Burada ne işin var Diana?’

Hiçbir şey hissetmiyordu. Soğukkanlı bir katildi.

‘Büyükbabamla konuşmaya geldim.’

‘Buna izin vermeyeceğim Diana.’

‘Onu öldürürsen seni asla affetmem.’

‘Beni affetmeni sağlayabilirim. Hafızanı silebilirim.’

‘Bunu-‘

‘Diana.’

Büyükbabama döndüm ve ona sıkıca sarıldım. Ne kadarda zavallı gözüküyordum. Sanki oyuncağımı elimden alıyorlermış gibiydi.

‘Ben ölmeyi hakkettim Diana.’

Ellerini tuttum. ‘Buna izin vermeyeceğim büyükbaba senle konuşmam gereken şeyler var. Senden öğrenmem gereken şeyler.’

Büyükbabam gözlerini Porsche çevirdi. Elindeki silah hala aynı hizadaydı. Sert bir hareketle eline vurdum ve silah büyük bir sesle yere düştü.

‘buna izin vermem Porsche anlıyor musun? İzin vermem.’

‘Vermek zorundasın!’

‘Neden? ‘

‘Onu öldürmezsem seni kaybederim.’

‘Onu öldürürsen zaten beni kaybedersin Porsche.’

Derin bir nefes aldı. Porsche yerdeki silahı aldı ve büyükbabama uzattı.

Büyükbabam büyük bir kararlılıkla silahı eline alırken ben sadece bakıyordum. Ne oluyordu ?

‘Tanrı aşkına burada neler oluyor?’

‘Ona iyi bak Porsche.’

Yüzüme kan sıçradığın da ölümsüz bir çığlık attım. Porsche gergin elleriyle ağzımı kapattı. Büyükbabamın bir boynu düşmüşken, yüzümdeki kanla ve Porsche"n büyük eliyli mükemmel bir portre gibi gözüküyorduk.

‘Seni asla af-‘

‘Bunu asla söyleme Diana.’ Diyerek sözümü kesti. Yüzümü ellerinin arasına aldı.

‘Burada yaşanan her şeyi unut.’Ben yavaşça yere düşüyordum ve Porsche beni omzuna alıyordu sonra pencereden hayvani bir şekilde atlayıp uzaklaşıyordu.

Büyükbabam öylece sandalyeden yere düşüyordu. Yanına koştum ve ona dokunmaya çalıştım ama başaramadım. Büyükbabamın aşağı ve yukarı hareketini yapan karnı durmuş. Artık yaşam fonksiyonlarını yitirmişti.

‘Bunu sana ödeteceğim Porsche ne olursa olsun! Bu dünyadan seni öldürmeden gitmeyeceğim.’