Meleğin Fısıltısı (Harry Styles Fanfic)

-9-

DİKKAT!
Şimdi bu hikayem facede de var evet ama final vermedim ve çok berbat bir şekilde yazmışım yani görünce benden soğuma ihtimaliniz hatta hikayeyi bırakma ihtimaliniz var :D 
Şimdi orada okuyorsunuz ama konu değişecek yani şuan aynı ilerliyor olabilir ama bir anda konu değişince orta da kalmayın :D 'ha ne oldu? kim öldü? falan demeyin' diye söylüyorum. Ona göreee :D Uyarıyım ben :D 
Yorum, vote ve read arttı! TEşekkürleer bebeekler :D 
Bu bölüm @bas_girl99'un :D Yorum için teşekkkürleer bebeebebebebek :D 
İyi okumalar!
Hikayeyi arkadaşlarınıza önermeyi unutmayın!

Gözlerimi araladığımda Harry arkası dönük bir halde uyuyordu. Biliyorum melekler uyumazdı. O sadece uzanıyordu. Arkası bana dönüktü. Biliyorum yine bana güveni sarsılacaktı. Bunu hissediyordum ama onun geçmişini bilmeye hakkım vardı. Ellerim istemeden yara izine kaydı.

Aniden karanlığa çekildim.

Karanlığın içinde sürüklendim. Hiç böyle olmamıştı. Acaba burada kalıp da çıkmama ihtimalim var mıydı? Bu düşüncüyle vücudum tirtir titredi. Hala her yer kapkaranlıktı.Gözlerimi kapattım. Vücudum sarsıldı. Sonra tenime değen rüzgarı hissettim.
Gözlerimi açtığımda dizlerimin üstünde baraka gibi tuğladan yapılmış yerin karşısında buldum. İçerden pek de uygun olmayan sesler geliyordu. Ayağı kalktım ve evin kapısını açmaya çalıştım ama elim kapı kolundan geçiyordu. Bende kapının içinden içeri girdim.Gördüğüm sahne karşısında ne yapabileceğimi bilmiyordum.

Porsche altındaki kadından dudaklarını ayırdı.

‘Beni asla bırakma Harry.’ Dedi kadın inleyerek.

Karşımdaki küçücük koltukta bunu nasıl yaptıklarını çözemedim.
'Seni asla bırakmayacağım Katerina.' dedi dilini kadının ağzına sokarken.

Katerina mı? Katerina bu muydu? Yani sevgilisi. Cehennemdeki sevgilisi.Şuan olmayan sevgilisi. Kendime küfrettim. Bu Porschen geçmişiydi ne bekliyordum ki. Tabi ki de böyle sahneler olabilirdi. Gözlerimi kapadım ve buradan çıkmayı bekledim. Nasıl çıkacağımı da bilmiyordum. Ya burada sonsuza kadar kalırsam ne olacaktı? Derin bir nefes aldım ve arkamı döndüm. İniltileri duymamaya çalıştım.

'Seni seviyorum Harry.'

'Seni seviyorum Katerina.'

Birden kalbim de bir şeyler parçalandı. Mideme kramplar girdi. Bu kıskançlık ve nefretti. Canım acıdı. Elimi kulaklarıma bastırdım hiçbir şey duymak istemiyordum. Hemen geri dönmek istiyordum. Porschedan özür dilemek istiyordum Bir daha yapmayacağıma söz vermek istiyordum. Pişmandım hem de çok. Bu olanları unutmak için her şey yapardım. O kadar geçmişi varken neden buradaydım? Ellerim kulaklarımdan aşağı düştü. Demekki burada bir konuşmaya şahit olmam lazımdı. Onlara döndüm. Yan yana yatıyorlardı. Porsche onu sarmıştı. Katerinanın saçlarına buseler bırakıyordu.

'Ne zamana kadar buradayız?'
Katerina gözlerini Harry'nin şekilli çenesine dikti.

'Katerina bu soruyu zilyon kere cevapladım. Biz cennetten kovulduk bir daha asla geri dönemeyeceğiz.'
'Ben ailemi özledim Harry.' diye fısıldadı.

'Biliyorum ama yapabileceğim bir şey yok.' dedi sesinin tonundan sinirlendiği belli oluyordu.

'Sana buraya gelmemeliyiz demiştim.'

Harry sinirle yataktan çıktı. Çırılçıplak vücuduna hayranlıkla baktım. Yerdeki baksırını, tişörtünü üstüne geçirdi.Saçlarını arkaya atttı ve koltuğun kenarına oturdu. Katerina doğruldu ve ellerini Harry'nin omzuna koydu.