keep holding me ‣ 2 ꗃ larry.ziam.lashton ✓

لری استایلینسون آخر

***قسمت اول زمانیه که تازه از خونه ی نایل برگشته ن***

ابل خواب بود. هری روی تختش گذاشتش و مثل همیشه روی پیشونیش بوسه گذاشت و ملحفه ش رو روش کشید...کمی بهش خیره شد و وقتی از دیدن ابل سیر شد، برگشت پذیرایی...جایی که لویی نشسته و داره به شومینه نگاه میکنه

"گرم نیست؟"

"نمیخوای توضیح بدی؟"

هری بی توجه به سوال لویی، سوال خودش رو پرسید. لویی نفسشو فوت کرد

"خب من...من باید میرفتم به یه ماموریت خودت میدونی"

"خب"

"خب نداره...آممم...نه داره ببخشید"

لویی با دیدن چشم غره ی وحشتناک هری قسمت دوم حرفشو با لبخند کج و کوله ای گفت. هری منتظر نشسته بود و با دقت تمام حرکات لویی رو زیر نظر گرفته بود

"میدونی که اونی که رقیبم بود خیلی میخواست این شغل رو داشته باشه. برای همین یه کم دردسر برامون درست کرد. ولی خب من با زک که تازه آشنا شده بودیم همه شونو درست کردیم ولی یه دردسر بدتر از همه بود...و اون هم اون روانی بود که اومده بود در خونه مون...ترسیدی آره؟ من...من معذرت میخوام اگه به خاطر من نبود تو نمی ترسیدی و اذی-"

"فردی چیه؟"

هری حرف لویی رو قطع کرد. لویی بزاق دهنشو قورت داد و خودشو آماده کرد تا بگه...تا توضیح بده. اون میدونست مردیکه ی روانی یه چیزایی گفته چون هری حتی نگفت "کیه" اون پرسید "چیه"...این خوب نیست

"خب میدونی هری اون...اون یه بچه ست"

"یه بچه؟ آره؟ تنها بچه ای که تو زدگی تو باید باشه ابله!"

صدای هری کم کم داشت بالا میرفت. لویی سعی کرد آروم بمونه

"هری اون بچه هیچ کاره ی منه...رقیب کاریم اون اسم و دروغا رو گفته که فقط رابطه ی من و تو رو نابود کنه...حتی خودش اینو بهم گفت باور کن"

لویی با صداقت تمام گفت. هری میدونست قضیه یه همچین چیزیه ولی میدونین که اون از اذیت کردن لویی خیلی خوشش میاد

"من از کجا بدونم؟ نکنه بهم خیانت کردی؟ نکنه...نکنه از سال پیش..."

"اوه شیت، هره! نه خیر من هرگز اینکارو نکردم تو هم تهمت نزن"

"سر من داد نزن لوآ"

"مال خودمی هرکاری دوست داشته باشم میکنم"

لویی خودخواهانه گفت و این باعث شد هری خنده ش بگیره

"میخندی؟"

"میخندم..."

هری دوباره خندید و کنار لویی نشست...سرشو روی سینه ی لویی گذاشت و دوباره نخودی خندید...همه اینا از سر خوشحالیه. لویی هم لبخند بزرگی زد و دستاشو دور هری حلقه کرد