Destiny is my Best friend.

Chapter 11 ; Part 2

 A/N

Okay guys. Im so freakkinggg pissedd of my freeaking self right now kaya pasensya na sa kalalabasan nitong update ko. 

Kung nag pay attention kayo sa dialog sa last chapter, na bunyag na ang katotohanan dahil sa katangahan ko. >< 

Anyway, here's the 2nd part of Chapter 11.

ENJOY!

------------------------------------------------------------

POPOY

Yuuppp! Ako nga si Daniel. And I bet you already know that ever since. :P 

Magpapakilala ako ng MAAYOS. :) 

Daniel Paolo Ramos Cruz, 15, Tall, White, and Handsome. :) Lahat na sakin na. :D Mayabang nga lang ako. Aminado naman ako dun. 

Basta you'll know me as the story goesss. :)) 

 Anyways,

Andito kami ngayon sa bahay ng di ko kilala. May ipapakilala daw na chicks si Tristan sakin. Kasama niya tropa niya ehh. Di ko din sila kilala kaya I stayed behind them. 

Ang tagal buksan nung babae yung gate. At pagbukas niya, nakapikit siya... Nakayuko at halos matakpan na nung bangs niya yung mukha niya.

They opened a space for me tapos ..... 

Unti unti niyang inangat yung ulo niya then.... 

O.O

O.O

O.O

O.O

O.O

I stood there. Frozen. Nakatitig lang dun sa babaeng ipakikilala sa kin ni Tristan. 

Mga 2 minutes kaming nagtitigan, eyes wide open and nakatayo ng direcho. 

Stare.

Stare.

Stare.

Stare.

Stare.

*snap*  *snap*

"Errr. Excuse me ha! Nasa Earth po tayo. Ano pong nangyayare sa inyo?!" Putol nung Nikki sa pag tititigan namen. 

Agad din naman kaming natauhan at sabay din kaming nag iba ng tingin. 

Naka lagay yung both hands sa back pockets ng jeans ko and siya naman, I mean yung CHICK DAW, i dont know, hindi ako nakatingin sa kanya ehh. 

"Oh bakit parang gulat na gulat kayo?! You guys know each other???" Tanong nung Khris ba yun.. 

"No. No. No. No way." Sabi nung babae. Kilala ko naman siya by apilido ang awkward lang tawagin siya sa ganung way. 

"Hindi pa pala eh. Oh Abby, meet your Popoy. Daniel, si Abigail. Abigail, si Daniel." Pagpapakilala ni Tristan sa amin.

We both glanced at each other. Pareho kaming nahihiya pero I dont know why. Siya siguro dahil sa incidents na nanyare before. 

"Uhh, guys. Uso shake hands." Sabat nung Johnzel. 

Since siya ung may atraso sa akin, I approached first. Baliktad?! xD

I laid out my hand and said, "Daniel is the name. We meet again, Ms. Abrenica 28." and then I smirked at her. BWAHAHAHAHA! >:D

Agad siyang tumayo ng direcho at inapiran lang yung kamay ko. With a smirk, and pagtaas niya ng kilay niya, I felt electrified dun sa appear niya kaya parang na shock ako.