Destiny is my Best friend.

Continuation of Chapter 39.

Author's Note : 

HELLLLOOOOOOOOOOO =)))) I AM SO BACK! :D 

Unang una, sorry po kung na hold ng 256275 years itong story sa kadahilanang, tinamad po ako mag sulat. Opo, inaamin ko kasi tao lang naman ako, may katamaran din. Tsaka nawala na din yung mga umaabang sa sa story, siguro nabawasan pero dahil din dun kaya tinamad na ko kasi feeling ko wala na din namang magbabasa. Pero dahil ayokong hindi tapusin to, ito na, tatapusin ko na siya. Pagpasensyahan niyo nalang kung nawala na yung spark nung story pero kasi nawala talaga yung thoughts ko sa story. 

SANA MAY MGA MAGBABASA PA NITO- =)) Kahit para lang malaman kung pano magwawakas yung story ni Gail. 

MARAMING SALAMAT PO SA LAHAT NG NAGHINTAY AT NAG ABANG! =)) 

Syempre, lalo na sa pinsan ko, si Ate Meg na gumawa ng way para ma reach yung kota ng 4500 reads para ituloy ko to, kaya sa lahat ng nag abang  :))) THIS IS FOR YOU! :D

--------------------------------------

Abigail 

Eto na yun. Yung moment na pinakahihintay ng mga haters ko. Yung moment na sana hindi nalang dumating. Hindi ko man gustuhin, wala naman akong magagawa. Hindi ko ata kakayanin tong gagawin namin pero kailangan ko tong gawin. Hindi naman pwedeng mag solo ako dito. Kaylangan kong maging matapang. 

"Ano sis? Ready ka na?" Yani. 

"Syempre hindi ate. Ikaw? Pano na si Kuya Migz?" Ako.

"Alam mo namang parang katulad niyo kami nun ni Khris. Hanggang dun nalang yun." 

"Kaya natin 'to. Tara na..." 

Naglakad na kami papasok ng airport. I took one last look behind kung pumunta ba dito sina Daniel para pigilan ako pero I guess, nagalit talaga sila sakin. Unfair naman, bakit nung kay Khris? Haaayss. I guess, galit galit nalang muna kami. Ang saklap naman talaga oh. Sana lang hindi naman talaga sila galit. Sana maintindihan nila ko... Eto na yun. Hingang malalim at paalam Pilipinas. :( 

"Halika na mga anak, baka maiwan tayo ng plane." Mom. Nauna na kasi si Kuya Raven at Dad dun sa kung saan man yun dahil kailangan ng extra care for Dad. Duga nga eh, first class silang dalawa -.- 

 "Opo." sabay naming sagot ni ate bang biglang .... 

"Pinsan!" 

Agad kaming napalingon ni Ate dahil dun sa narinig namin at nakita namin si Johnzel na tumatakbo papunta samin. :)) Sabi na nga ba hindi nila kami bibiguin eh. Kakataba lang ng puso <3 

"Pinsan! Bakit ka pa sumunod dito?" Yani.

"Eh madami pa kasi kaming gusto mag-paalam sa inyo eh." JZ.

Sunod naman namin nakita ang buong barkadang papasok ng entrance. Malamang, alangan sa exit pumasok. HAHAHA! Nagawa ko pang mamilosopo eh noh. Naiiyak na ko, shit. Masyado akong masasaktan nito. Sana nalang kasi hindi na sila sumunod kahit gusto din naman, mas mahihirapan akong umalis nito eh. 

"Huwaaaa. Mami-miss kita couz! I-hi mo nalang ako sa mga tita/tito at mga pinsan natin dun ah! Ingat kayo!" sabi ni Johnzel at hinug ako ng sobrang higpit. 

"Ikaw na bahala sa barkada couz. Si Ate Pauline ah! Ingatan mo yun! Mas pagbutihin mo pag soccer ah! Dat mas-magaling ka na pag-uwi ko!" tapos dumerecho naman siya kay Ate para magpaalam.