Destiny is my Best friend.

Chapter 40

 BAGO KAYO MAG BASA, CLICK NIYO MUNA YUNG VOTE DUN SA TABI --->

ENJOY READING :D

--------------------------------------------------

AFTER 3 YEARS. January 10. 

(LOL. Oo, alam kong mabilis. Pasensya na mahal kong readers.)

"Are you ready sis?" Yani.

"More than ready."

"Excited, huh? I hope things are still the same back there."

"Ate, the only permanent thing is change."

"I know, I know. So, let's go?"

-----------------------------------------

Ngayon ang flight namin ni Ate pabalik ng Manila. Oo, tama. Kami lang ni Ate. Nagpaiwan sila Mom kasi hindi na makakabyahe si Daddy. Yeah, gumaling nga siya kaso mahina na siya. Kaya nagpasya si Mommy na alagaan nalang si Daddy dun. Si Kuya Raven naman, hindi kayang mapabayaan yung business dun. Nakakatampo nga eh. Pero Naiintindihan ko naman kaso malungkot lang kasi hindi ko sila makakasama sa 18th birthday ko. 8 days nalang, debut ko na. Napag-pasyahan nalang namin na umuwi sa Pinas para dun ako mag debut kahit ibig sabihin nun, hindi ko mapapanood mag marcha si Kuya Raven kasi graduate na siya ng college sa birthday ko.. Kalungkot lang. Sabi ko nga wag nalang kami umuwi eh kaso may ticket ng nabili kaya pag balik nalang daw namin kami mag celebrate.

Nakasakay na kami ni Ate sa plane ngayon, first class :) Malaki na din kasi ang naitulong ng paglipat namin sa States sa angkat ng buhay namin. Naging model si Ate ng Teen Vogue dun at nakasama pa niya ang mga sikat na artista. Basta sumikat siya, yun ang pangarap niya eh.

Ako naman, napapasama lang sa kanya minsan. Naging photographer na din ako dun. :) Asensado na ko eh pero hindi pa professional na talaga, pero konting konti nalang. Nag sasagawa na din ako ng photoshoots at finefeature sa mga magazines yung mga kinuhan ko. Ang saya lang kasi syempre, narerecognize ka sa pangalan mo dahil sa mga nagawa mo diba?! AA ang tawag sakin bilang photographer. Ang mysterious daw ng dating. HAHAHA! Kaya pag nababasa nila yung credits ng picture, ang tipid daw ng pangalan ko, AA lang kasi. Abigail Abrenica. Pauso kasi ni Ate. Psh. HAHAHA! 

Isa lang ang naging kaibigan ko dun. Well, real friend. Daming bully tska plastic dun eh. Buti nga nakilala ko siya eh. Si Deniesse. Pinay din. Kasabay namin siya umuwi ng Pinas ngayon kasi i-memeet niya daw yung Cyber Boyfriend niya na never niya pang nakita. Kahit picture. Jonas ba yun pangalan nun? Natatakot nga kami sa gagawin niya eh kaya nagpa-sama kami ng body guards kung sakali mang sino ba yung cyber boyfriend niya na yun. Pero mukang mabait naman. Nakausap ko siya once nung naka-phone call sila. Ang gaan nga ng loob ko eh. Para bang matagal ko na din siyang kilala. 

----------------------------------

Kinakabahan ako sa pag-uwi ko. Pano kung di na nila ako gustong bumalik. Wala kasing may alam nito maliban kay Nikki at Kuya Migz. Siya naging personal newscaster ko dun eh. Huwaaa, namimiss ko na talaga yung lokaret na yun. Ano na kayang ichura niya? Well, nagsaskype naman kami kaso iba padin diba?

Yung tungkol naman samin ni Daniel, hindi pa rin kami. HAHAHA. Sabi ko kasi true love waits tska sabi ko, magpaalam siya sa Tatay ko personally kaso hindi daw siya maka hanap ng timing para lumipad papuntang states kaya 3 taon kaming mag MU. Namimiss ko na si babe. Lol. Kung tutuusin kasi, parang kami na rin naman. Pero hindi pa official. Alam niyo yun? Eh basta, alam ko, pogi pa rin yun pag uwi ko. :">