Chapter 30

409 8 3 
                                    

                                              
Abigail

                          
"Sakay!" sabi ni Kuya habang pinapapasok ako sa koche niya. Galit na galit siya >< Ano bang problema nito? Dahil ba yun sa nakita niya earlier? Yari ako. >___< Waaahhh! 

                          
"Kuya, what's going on?!" tanong ko habang wala pading idea kung bakit siya umaakto ng ganun. 

                          
"Wag kang mag maangmaangan Abby. I know you know what's going on. Abby, we warned you! You know we dont deal with this shit. Ano bang pumasok sa kokote mo? Youre 14 and you have a boyfriend?! Matino ka pa ba?!" So yun nga. Grabe >__< Ngayon ko lang nakita si Kuyang galit na galit. 

                          
"Kuya, chill." sabat ni Ate. Siya ang kakampi ko ngayon. 

                          
"Dont tell me to chill Yani! Chill? How could I chill when I have a liar sister. Huh? Isa ka pa!" 

                          
"Kuya naman. Let me explain..."

                          
"I've heard enough! Mag ready ka na kay Daddy Gail. I did everything para sa inyo. Para maging mabuting kapatid for you two. ..Pero you broke our trust. I always remind you to stay away from those things. Masyado ka pang bata Gail. Hindi mo pa alam kung gano ka pusok kayong kabataan ngayon." 

                          
"Kuya, alam mo ang kayang gawin ni Daddy. Maawa ka naman kay Gail." sabat ulit ni Ate.

                          
Hindi ako makapagsalita. Inuunahan ako ng kaba. Umiiyak lang ako dito sa backseat habang tinatanaw yung papalapit naming dating sa bahay. Dad would never think twice sa kung ano mang maging desisyon niya about this matter. 

                          
"Dont get yourself into my nerves Yani. Isa ka pa!"

                          
"Pero Kuya, fake nga yun!"

                          
"Shut up! Fake or not, I'm telling dad!"

                          
Bakit ba hindi niya kami maintindihan? Yan ang problema kay Kuya eh! Masyadong nabilog ni Dad ang ulo niya. Masyado nyang na adopt yung mga katangian ni Daddy. Naging parang tatay nadin namin siya. Kaya eto, kala mo kung sino makapang sermon. Ready na ko kung ano mang hatol ni Daddy. Kasalanan ko din naman. Kung hindi naman ako pumasok sa ganito eh, hindi naman to mangyayare.  

                          
"Im sorry Gail. I tried..." bulong sakin ni Ate, paiyak na din. Nginitian ko nalang siya at bumaba na ng koche. Naka dating na kasi kami sa bahay.

                          
"Dad.. I'm sorry but you have to hear about this." bati niya kay Daddy sbay lahad ng isang envelope kung saan nakaupo si Daddy.

                          
"What's going on?" tanong ni Mommy.

                          
Binuksan ni Daddy yung envelope. Ano bang laman nun ? Di ko pa nakikita yung envelope na yun ever. Di kaya... .? OMG NO! 

                          
"Ano to Gail?!" sigaw ng Daddy sabay bato ng laman nung envelope. Hindi ako makasagot. Inunahan ako ng iyak. Hindi ako sanay masigawan. Takot na takot na ko. >< 

                          
Tama nga ang hinala ko. Pictures. Pictures naming magkayakap ni Daniel. Pictures naming magkahawak ng kamay. Magkalapit ang mukha. Isumpa ka sana ng langit, sino ka mang may pakana ng lahat ng to! 

                          
"ABIGAIL MICAELA! You explain to me right this instant!" isa pang sigaw mula kay Daddy.  ><

                          
"Dad. It was fake. I didnt mean to hide it from you but---"

                          
"But you did!" Kinakalma na siya ni Mommy ngayon. 

                          
"Dad, it was fake. She did it for her friend. Please understand. " sabat ni Ate. Ate, please naman. Leave it to me. Ayokong madamay ka pa dito sa gulong pinasok ko. 

                          
"Yani, up to your room!" sigaw pa ni Dad. Grabe lang makasigaw eh! Lilima lang naman kami dito sa sala. Sa sitwasyon ko ngayon, nagawa ko pang mamilosopo. :P 
Destiny is my Best friend.Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon