Kaçak

Son Not

Kaçak benim bir buçuk sayfadan fazla yazdığım ilk şeydi.

Sanırım o yüzden o kadar duygusalım ki dinlemek isteyenlerin başlarını şişirmeyi rica edeceğim.

Öncelikle okuyan yorumlayan burada olduğunu hissettiren herkese teşekkür etmeliyim. Çünkü gerçek şu ki ben okunmasını istediğim için paylaştım. Yazar olmak için burada yazdım. Bir gün ünlü olursam ve buraya çok daha cool bir amaçla yazdığımı söylersem külliyen yalan.

Bu ayrıntıyı neden söyledim çünkü sizin okumuş olmanız benim yazmam üzerinde hayati bir etkiye sahipti. İlkler çok özeldir. Özel oldukları kadar kırılgandırlar da. Sonuçta günlük-anı defteri yazmaya devam edebilir ve kurgularımı geride bırakabilirdim. Yetenekli olduğumu söyleyenler var ama öyleysem dahi sonuçta bir peri yok başımda. İlhamı arayıp bulma gücünü bana yorumlarınız verdi.

Kaçak'a başlamak bir anda oldu. Öyle ki ben ciddi olarak yazamayacak kadar özgüvensiz olduğumdan başta alay etmek için yazılıyordum. Ya da herkese (kendim dahil) böyle söylüyordum. O günden bugüne kalan varsa sevgiler.

Ardından bir iki bölüm sonra bir şekilde içimden gelen bir şeyi öylece kullanamayacağımı fark ettim. O bölümler şu an düzenli ama Lee'nin aslında başta tamamen dalga geçme amaçlı gerçek hayattaki birinin fanfic olduğunu söylemeliyim.

Cidden yazmaya başladıktan sonra bir şeyler değişti. Hırs geldi. Daha iyisini yazmalıyım daha iyisini yapmalıyım telaşı başladı. Hep kurduğunuz uzaklarda güvenli bir hayaliniz vardır ya düşününce iyi hissettirir çünkü asla gerçek olamayacağını bilirsiniz. İşte ben o hayali o güvenli yerden aldım ve neyi feda etmem gerekirse hepsini feda ettim.

Bu süreç çok zor ve sıkıntılıydı. Sanatta sayıların kişilerin çok önemi yoktur belki, sadece hobinizse oturur eğlenir sonra kapatır ve devam edersiniz hayatınıza. Bu hobi değil sizin hayatınızsa işler değişir.

Hiçbir zaman sorunum ben neden popüler değilim olmadı. Ben neden insanları etkileyecek kadar iyi yazamıyorum oldu. En nihayetinde kabul ettim ki burası bir sosyal medya sitesi ve çok fazla etken var.

İyi yazmak sadece bir şey.

Başladığımda 16 yaşında kitaplardan hoşlanan bir liseli bir kızken şimdi üniversitede edebiyat okuyan bir yetişkinim. Annie'yle birlikte ben de büyüdüm. Başında ve sonundaki süt sahnesi benim yazarlık hayatım için de uyarlanabilir. Hala bir Starbucks değilim ama en azından işe bir yerinden başlamışım.

Bu büyüme sürecinde ister istemez Kaçak'ı daha iyi olacağını düşündüğüm bir sürü uygulamaya maruz bıraktım. Bazı bölümlerin pek çok anlamda farklı olduğunu fark etmişsinizdir belki. En basitinden kimi bölüm daha sarkastik ve espriliyken bazı bölümler nuhu nebiden kalma bir dille aforizma kasarak yazılmış olabilir.

Çünkü insanın kendini bulması bu benim sesim, ben de böyleyim demesi kolay değil.

Lakin ben böyleyim.

Beni böyle sevip okuyanların hepsine pek çok şey borçluyum.

Şimdilik okuduğunuz için teşekkürler ederim. Bu kitap, en özel kitabım, ilk okurlarım için, sizler için.

Peki bu macera burada bitti mi? Yeni kitabım için profilimi kontrol edebilirsiniz adı: Kırılış.