Et post equitem sade atra cura.
(Horatius)
Ve keder, atımızın terkisine binip gelir.
Tanıtım
Her şey bitti.
Her şey bitti ve beni akasında bıraktı.
Amok koşucusu gibi koştum, Bree'yi korumak için kaçtım, yapmam gereken her şeyi yaptım ancak Zweig'ın öyküsündeki gibi, gerçek hayatta olacağı gibi ölümün sonsuz huzuruna kutsanmama neden izin vermiyorsun Tanrım?
Koşu devam mı ediyor mu hala? Demek istediğin bu mu?
Ne için? Elde edecek ne kaldı ki, benden geriye yalnızca etten bir kabuk kalmışken?
Yine de sırt çantam dolu kapının önünde bekliyor. Çünkü tek bildiğim bu.
Kaçıyorum.
Ebediyetin beni kucaklaması için yalvararak.
Ölümün tadına baktıktan sonra, başka birinin hayatını yaşadıktan sonra ve başka birinin son nefesini çaldıktan sonra Annie Sword ya da Scarlett MacAuliffe hala hayattaydı.
Onun için her şey bitmişti. Ancak ne kadar tutunmak istese de zaman ellerindeki kanı ruhundaki kirleri yıkıyordu. Zihni hatıraları bulanıklaştırıyor, kabusları yavaş yavaş tükeniyordu.
Hayat akıyor, her şey değişiyordu. Aynı kalan tek bir şey vardı:
O hala kaçaktı.
Tutsak olduğunu fark edene kadar kaçacaktı da...
Belki de her şey bitmemişti.
Tutsak 18 Nisanda sizinle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kaçak
AvontuurKaçtığımı sanırken, aslında her adımım beni ona daha çok yaklaştırmıştı... Ve her bir adımı, yasak bir zevkle atmıştım...
