Fighter Girl (Harry Fanfiction)

10. Bölüm-Dövüş (Part 1)

Uzun bir bölüm oldu :) Kaç sayfa tutacağını merak ediyorum açıkçası :)

Geçen yarım saatin sonunda uykum yavaş yavaş gelmeye başlayınca televizyonu kapattım ve koltuktan kalktım. Kirli kahve bardağını suda çalkaladım ve odama girdim. Sıcacık yatağıma uzandım ve sanırım şu ana kadar daha önce hiç olmadığı kadar rahat bir uyku çektim.

10. Bölüm - Dövüş (Part 1)

Dıtt dıtt.

Bu sinir bozucu ses yüzünden gözlerimi açtım ve uykulu olduğum halde güzel bir küfür savurdum. Kafamı rahat yastığımdan kaldırdım ve kısık gözlerimin arasından odama baktım.

Dıtt dıtt.

Masamın üzerinde titreşen telefonumu görünce merakımın yerini sinir aldı. Kafamı çevirip karşımda duran saate baktım ve saatin henüz 05.30 olduğunu gördüm. Daha hava bile aydınlanmamıştı ve hangi gerizekalı bu saatte mesaj bırakabilirdi? Beni sıcak tutan  battaniyemi üzerimden çektim ve ayaklarımı yavaşça yere sarkıttım. Büyük ihtimalle Ana'dır diye düşünerek ayağa kalktım ve masamın üzerinde duran telefonumu elime aldım. Parlak ekran karanlıkta gözlerimi alıyordu bu yüzden ekranda yazan numarayı göremiyordum. Işığı açtım ve daha dikkatli baktım. Ana değildi, bilinmeyen bir numaraydı. Bu aralar kimseye numaramı verdiğimi hatırlamıyordum. En son dün David'e vermiştim ama onunda numarası bende vardı. Daha fazla dayanamadım ve merakıma yenik düşerek mesajı açtım.

-Bugün öğlen 12 de George amcanın evine gel. Seni bekliyor olacağım.

-05.29

Ne bir ad yazılıydı nede kim olduğuna dair en ufak bir şey. Gerçekten kimdi bu? Üstelik numaramı nereden bulmuştu? Kafamı salladım ve her şeyi oluruna bırak diye aklımdan geçirdim. Nede olsa 6 buçuk saatim daha vardı  ve uyumak yerine kafamı bu şeye yormak çok anlamsızdı. Telefonumu tekrar masamın üzerine bıraktım ve sıcak yatağımın içine girdim. Kafamı pencereye döndüm ve karşımdaki yıldızların keyfini çıkararak yine uykuya daldım.

<><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><><>

A shot in the dark (Multimediada)

A past, lost in space

And where do I start

Telefonumu çalmasıyla yeniden gözlerimi açtım. Evren neden uyumama izin vermiyordu? En azından güzel bir şarkıyla gözlerimi açmıştım. Şuan tek tesellim buydu. Hızlıca yataktan kalktım ve ayaklarımı sürüye sürüye tekrar masadan telefonumu aldım. George amca arıyordu. Bu saatte neden arayas- AMAN TANRIM! Saat 11.50 ! Uyuya kalmışım!

''A-alo?''

''Em nerdesin tanrı aşkına? Saat 12 oldu ve sen hala burada yoksun. Üstelik burda seni bekleyen biri var.''

Bir elimle şafaklarımı ovarak uyanmaya çalışırken diğer elimle hala telefonu tutuyordum.

''Üzgünüm George amca, uyuya kalmışım. Hemen hazırlanıyorum tamam mı?''

''Tamam, ama acele et.'' Telefonu kapatıp ana ekrana baktığımda George amcadan bir mesaj olduğunu gördüm. Saat 9 da yollamıştı ve o da 12 de evinde olmamı istiyordu. Bu kadar önemli ne olduğunu hala çözebilmiş değildim.

Gardırobumdan takım olan spor tişörtümü ve eşortmanımı aldım. Bugün spor takılsam hiç bir sorun olmazdı öyle değilmi? Zaten George amcayla çalışacaktık. Aynanın karşısına geçtim ve saçlarımı at kuyruğu yaparak kendime güzel bir görünüm verdim. Makyaj yapmazdım. O yüzden masamın üzerinde hiç makyaj malzemesi olmazdı. Belki bir dudak parlatıcısı. Ama oda ara sıra.