Jak Wytresować Smoka - Wojny Smoków

ROZDZIAŁ 35

Cała Wyspa Smoków była w jednym wielkim biegu.

Każdy próbował przecisnąć się przez drugiego, szybko pakując swoje rzeczy, aby jak najszybciej opuścić rynek, na smokach i statkach.

Zostawali tylko wojownicy. Z Jeźdźcami na czele, mieli być małą, aczkolwiek silną armią.
Na Berk wracała Astrid, Jesper i Valka z Pyskaczem oraz Laurą.
Matka Graya nie chciała, aby ten brał udział w bitwie... Nie chciała stracić również syna...
Ten, pomimo krótkiej kłutni zdecydował się lecieć z mamą.

Heather bez wahania postanowiła wziąć udział w walce. Gustaw także. Kiełohak zdążył do tego czasu wyzdrowieć i sam nie mógł się doczekać zemsty na tych psycholach.

Czkawka przez długi czas, już od Pierwszej Bitwy o Berk zastanawiał się nad czymś, co mogłoby zapewnić im przewagę. jakąkolwiek. Gady ze Smoczej Przystani nie będą już stanowić elementu zaskoczenia. W tak prostych warunkach nie było czasu na rozmyślenia.

Dlatego wypadło na zbroje dla smoków.

Na jarmarku było pełno siodeł. Wystaroczyło je tylko przerobić, wykończyć i ubić metalem, oraz pokryć nimi smoki na różnych częściach ciała.

Szczególnue ciekawie wyglądał jedyny obecny tam zbiczastrzał. Mimo, że jego zbroja nie była tak samo konieczna jak u innych, to z pewnością nadawała Szpicrucie przerażający wygląd. Podbrzusze było zakryte dużą skórzaną płachtą, obitą metalem. Tuż nad oczami znajdował się płaz żelaznego topora, skierowany ostrzem do grzbietu.
Tyle samo respektu nadawał Heatherze pancerz z resztek Jeffa...

Morderczy duet eskortował właśnie jedną z "partii" ewakuacyjnych. Mimo zachodu słońca, rynek nadal był cały skąpany w tłumie wikingów.
Ucieczka z wyspy miała trwać aż do rana, ponieważ każda eskorta miała być wypuszczsna dopiero po powrocie poprzedniej. Dla bezpieczeństwa.

Cały następny dzień miał być poświęcony przygotowaniom do bitwy - cwiczeniom jak i odpoczynkom.

Przed walką panowało ogromne napięcie.
Nikt nie czuł się pewnie.

-Dla każdego z nas to mogą być ostatnie dwa dni życia. Dla każdego, Czkawka...

-Albrecht, ty to potrafisz pocieszyć!!!