@ebrucimen90 ile yaptığımız röportaj. Ayrıca beni sabırla beklediği için kendisine teşekkürlerimi sunuyorum. Sağol arkadaşım:)
Keyifli okumalar bu arada :)
#Öncelikle sizi tanıyalım.
Adım Ebru Çimen, yaşım 26, üniversite mezunuyum.
#Yazmaya nasıl başladınız?
Aslında küçüklüğümden beri şiir yazıyorum. Arkadaşlarım benden şiir isterdi, sevgililerine yazmak için. Ben de verirdim yazdıklarımı. Güzelliklere vesile olduğum zamanlar oldu onların açısımdan.
Hatıra, anı, günlükte tutardım. Sonra birgün bir arkadaşım bildiği yazar bir ablayla tanıştırdı beni. Ve yazma serüvenim hızlandı. Ablanın internette dergisi vardı.
3 şiir dergisinde editörlük yaptım. Şiirlerimi yolluyordum dergiye, düzenlemeleri de kendim yaptığım zamanlar olurdu, diğer yazarlarla birlikte.
Bu böyle devam ettikçe bende ki yazma şevki daha da arttı.
Gazetede şiirim çıktı ve belediyenin düzenlediği şiir yarışmalarına katıldım. Ailem bu yönde öncü oldu hep. Desteğini hiç esirgemedi. Hatta yarışmalara gönderilen mektupları babamla yazdım. Bu çok onur vericiydi benim için. Bu yolda yalnız değildim.
Bir gün bilgisayarı karıştırırken aklıma şiir kitabımın adı geldi, Yalnızlığımın Yolcusu. İlk kitabım bu olacaktı. Bunun olmasını çok istiyordum. Çünkü şiir benim için çok önemli. Sadece yazmak değil, hayatımın bir parçası, her harfin bir önemi var. Bende milyonlara kelimelere borçluydum. Millete sesimi duyurmak, imza günlerine katılmak en büyük isteğimdi. Yazarken ağladığımı bilirim, bazen de güldüğümü, yaşıyordum resmen. Herkesle ilgili herşeyi yazabilirdim. Çünkü çok seviyordum. Bütün herşey yazılarımda saklıydı. Kelimeleri birleştirip bir bütün oluşturmak, hayal gücümü kullanmak çok güzeldi.
#İlham kaynağınız nedir?
Aslında herhangi bir ilham kaynağım yok. Yazarın dediği gibi Söz geldiğinde ağaç yaprağına bile yazılır. Hayal gücüm Allah ın verdiği bir kabiliyet denilebilir. Aklıma gelen ölüm, hayat, aşk, sevgi doğa herşeyi yazabilirim, yazdım da. Sonra wattpad ile tanıştım.
#Wattpad ile nasıl tanıştınız?
Wattpad ile tanışma sürecim arkadaşımın sayesinde oldu. Yazdıklarımı beğenen arkadaşım, hatta adını vereyim; @haticeahin6 . Çok seviyorum kemdisini. İnternette tanıştık. Wattpad e yaz dedi. Gireyim dedim neymiş, 2016 dan beri wattpad liyim. Sonra başta herkesin yaptığı gibi link atıyordum. Bazı gördüğüm kullanıcı adlarına. Sayfalara, gruplara katıldıkça durumu anladım.
Wattpad in kurallarını, yapılması, yapılmaması gerekenleri anladım. Gruplara katıldım link bırakmaya başladım, okunma sayım artsın diye.
Birşeyi ilk defa öğrenmek zor olur ama öğrendimide istekliysen kendini durduramazsın. Bazı şeylerde tabi. Aynı o misal ben de durduramadım, kapak yapmayı bilen hale geldim. Kapak yaparken aklımda da, belki şu yaptığım kapağın kitabı çıkar, benim kapağımla basılır. Hayal işte mutlu olurdum. Öyle olsa...
#Hayalleri bir gün gerçekleştirmek için kurmaz mıyız zaten?
Aynen, hayal olmazsa insanın önemi yoktur. Hep umut için yaşarız değil mi?
#Evet. Hayal ve umut..
Yazdığınız kitaptan bahseder misiniz?
Şu an wattpad de 4 tane kitabım var. Yalnızlığımın Yolcusu, Ömrümün Şiiri, Kalbimsen Gel ve Deniz' in Rüyası.
Yalnızlığımın yolcusundan özetle bahsettim. İlk şiir kitabımdı. Sonra devamı ömrümün şiiri. Aslında yalnızlığımın yolcusunun 1 ve 2 sini bastırabilirim. Artık o anki duruma bağlı.
İlk romanım kalbimsen geldi. Ama denizin rüyasından bahsetmek istiyorum.
Aslında başka bir kurgu düşünüyordum ama bir anda karar değiştirdim.
Deniz engelli bir kız, annesi ve kız kardeşi var. Babasını trafik kazasında kaybetti.
Gerisini merak edin biraz. Onun yaşadığı sürükleyici, serüven, aşk, entrika, heyecan herşey var kitapta.
Öğretmen hikayem en başta yazdığım romandı. Ama bazen istenilmedi. Wattpad e girmeden önce bu kadar öğretmen öğrenci hikayesi olacağını tahmin etmedim açıkçası. Kitabımı yazarken baktım ki 20 den fazla böyle kurgu var ama yazmaya devam edeceğim. Çünkü ilk romanım. Her kurgu aynı olabilir ama herkes farklı yazar. İstenilmedi derken tepkiler gördüm öğretmen öğrenci hikayelerine. Başka kitapları okurken. Ama temkinli yazıyorum, özgünüm kendime ve yazılarıma güveniyorum. Bu önemli bence. Şiirlerimden bahsedeyim.
Bazen mutfakta bulaşık yıkarken bile harfler uçuşuyor gözlerimin önünde sonra telefona kaydediyorum.
Onları birleştiriyorum yapboz gibi. Değişiyor ama genelde. Gece yatakta telefona kaydederim yazdığım şiirleri. Sonra bilgisayara geçiririm, düzenlerim. Son halini alana kadar törpülerim içinden.
Hayaller varsa beklentiler artar, hiçbir zaman hayallerinizin önüne geçmesin. Ben yazmaktan vazgeçmeyeceğim, inşallah Allah ın izniyle sizlerle tanışmayı çok istiyorum. Bu güzel röportajı benimle yapmak istediği için Ay Yıldız hanıma ( ki bu ben oluyorum gdjvcjc ) çok teşekkür ederim.
#Okurlarınızla aranız nasıl? Eleştiriye açık mısınız?
Evet eleştiriye açığım. Okurlarımla aram çok iyi denilebilir. Yorum yaptıklarında çok mutlu oluyorum. Ama eleştir derken saygı sınırları içinde olmalı. Ama genelde yorum yapıldığında mutlu oluyorum. Kitabın değerini artırıyor okurlar. Ama okunma sayısına takıntılı değilim yani gerçek okurlara ihtiyacı olmalı insanın. Herkes okuyacağım der ama okumaz. Önemli olan gerçek okuru bulmak.
#Gerçek kitaplardan en etkilendiğiniz kitap hangisi ve en beğendiğiniz yazar kim?
Sinan Akyüz Piruze. Hala düşündükçe bir garip oluyorum. 2. kitabı da Piruze ve oğulları devamı. Bir annenin oğullarına kavuşma mücadelesi bu kadar güzel anlatılırdı. Olay gerçek üstelik. Bu daha etkileyici bence. Çok ağlamıştım. Şok etkisi var. Sürükleyici ama güzel.
#Son olarak eklemek istediğiniz birşey var mı?
Ayy benim için de değişik bir deneyim oldu. Hep düşünürdüm. Röportaj verdiğimde söyleyeceğim cümleleri hayal ederdim. Gerçekleşmesi güzel oldu gerçekten. Çok teşekkür ederim, bu röportajı bana fırsat tanıdığın için. İnşallah devamı gelir.
Ben toplum için yazıyorum aslında. Yazdığım bir kelimeden birşey katabiliyorsam ne mutlu bana. İnsallah imza günlerinde görüşürüz. Hepinizi seviyorum. Hoşçakalın.
#Röportaja katıldığınız için teşekkür ederim...
